Ο τίτλος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος κάτω των 23 ετών στο διπλό σκιφ έμεινε στην Ελλάδα. Η Βολιώτισσα κωπηλάτρια του ΟΕΑ/ΝΑΒ Τριανταφυλλιά Καλαμποκά με τη συναθλήτριά της Χριστίνα Γιαζιτζίδου ανέβηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου και διατήρησαν τα κεκτημένα.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Τριανταφυλλιά Καλαμποκά είναι υπεύθυνη που η ελληνική σημαία κυμάτισε στον υψηλότερο ιστό σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ηταν απλά η καθιέρωση στην κορυφή του κόσμου. Η ίδια μίλησε για την επιτυχία της στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ», για το νέο χρυσό και για τη συνέχεια της καριέρας της.
Πήγατε με τον τίτλο των παγκόσμιων πρωταθλητριών και καταφέρατε να τον διατηρήσετε. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνέχεια της καριέρας σου;
Είναι η δεύτερη φορά που κατακτάμε το χρυσό μετάλλιο. Ακόμη κι αν έχει ξανασυμβεί, όπως και να ’ναι είναι ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Πήγαμε χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν μας τον τίτλο του φαβορί και τελικά καταφέραμε να κερδίσουμε. Απλά ανταμείβει τις προσπάθειες όλης της χρονιάς και μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω για την επόμενη. Πρέπει να δουλέψεις για να μείνεις στην κορυφή και όχι να επαναπαυτείς.
Τι διαφορετικό υπήρχε σε αυτό το Παγκόσμιο από τη στιγμή που το είχατε ήδη κατακτήσει;
Αυτή τη φορά είχαμε αντίπαλο και τους εαυτούς μας. Θέλαμε μια καλύτερη επίδοση. Προσπαθούσαμε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και να καταφέρουμε ό,τι καλύτερο. Βέβαια ο καιρός δεν μας ευνόησε. Σε σχέση με πέρυσι οι χρόνοι μας ήταν λίγο πιο γρήγοροι, αλλά πέρυσι ο καιρός ήταν καλύτερος. Φέτος είχαμε κόντρα άνεμο. Από τις δεύτερες είχαμε δυο δευτερόλεπτα διαφορά, αλλά ήταν και θέμα τακτικής. Στα 1.500 μέτρα προηγούμασταν με τέσσερα, αλλά αυτά λίγη σημασία έχουν μπροστά στο τελικό αποτέλεσμα. Αυτό που προσπαθείς πάντως κάθε φορά είναι να γίνεις πιο γρήγορος.
Για μια νεαρή αθλήτρια που έχει πιάσει την κορυφή στα πρωταθλήματα Νέων σίγουρα την επόμενη πρόκληση αποτελεί η Εθνική Γυναικών…
Φέτος δεν θα ακολουθήσω την Εθνική Γυναικών. Είμαι μέλος της και φυσικά τα μετάλλια σε πρωταθλήματα της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι αυτό που ονειρεύομαι για τη συνέχεια. Αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και οι ανάλογες προοπτικές και προϋποθέσεις. Δεν είναι θέμα κούρασης. Εχει ήδη δημιουργηθεί το Ολυμπιακό πλήρωμα στο διπλό σκιφ που είναι το αγώνισμά μου και, αν μετείχα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, θα αναγκαζόμουν να τρέξω στο απλό σκιφ, που δεν είναι μέσα στους στόχους μου. Δεν ήθελα να είμαι μόνη μου και έτσι πήραμε αυτή την απόφαση.
Για μια παγκόσμια πρωταθλήτρια πάντως η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και η κατάκτηση ενός μεταλλίου σε αυτούς θα πρέπει να είναι ο επόμενος στόχος…
Για το 2012 δεν μπορώ ακόμα να το σκέφτομαι. Σίγουρα είναι το όνειρο κάθε αθλητή να ανέβει στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά πιστεύω ότι για μένα είναι ακόμη νωρίς. Είναι αυτό που σας είπα. Οτι δηλαδή έχει δημιουργηθεί ήδη το πλήρωμα για το διπλό σκιφ για την διοργάνωση του 2012. Τώρα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 είναι πολύ νωρίς ακόμα. Εχουμε τέσσερα χρόνια μπροστά μας. Ας είμαστε καλά μέχρι τότε και θα θέσουμε τους στόχους όταν πρέπει και βάσει της εξέλιξης που υπάρχει.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
Τώρα προς το παρόν ξεκούραση. Αυτό το καλοκαίρι δεν έχω άλλες υποχρεώσεις. Θα ξεκουραστώ και στη συνέχεια θα κάνω τον προγραμματισμό για τη νέα χρονιά. Στόχος είναι η σωστή προετοιμασία για το Παγκόσμιο του επόμενου καλοκαιριού.
Οσον αφορά στις συνθήκες προπόνησης και στις ελλιπείς εγκαταστάσεις στον Βόλο, άλλαξε κάτι;
Δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Παρά τις διακρίσεις, παρά τις επιτυχίες, δεν έγινε τίποτα που να μας βοηθά και να κάνει τις συνθήκες καλύτερες. Τα μετάλλια και οι διακρίσεις έρχονται μόνο και μόνο από τη διάθεση των παιδιών, το πείσμα τους και την υπερπροσπάθεια που καταβάλλουν, σε συνδυασμό πάντα με τη στήριξη από τους προπονητές τους. Πλέον συνηθίσαμε να δουλεύουμε έτσι… Αν το θέλεις πάρα πολύ όλα γίνονται, ακόμα και υπό τέτοιες συνθήκες.
Η συναθλήτριά σου στην Εθνική δουλεύει υπό τις ίδιες συνθήκες;
Δουλεύει σε πολύ καλύτερες από τις δικές μας. Είναι από τον Ομιλο της Καστοριάς και διαθέτουν εγκαταστάσεις πιο καλές. Π.χ. έχουν καλύτερο και πιο πλήρες γυμναστήριο.
Το σκέφτεσαι να φύγεις από το Βόλο για να βρεις καλύτερες συνθήκες;
Σπουδάζω στο Βόλο, είμαι στο τρίτο έτος του Παιδαγωγικού και δεν σκέφτομαι να φύγω. Μου αρέσει η πόλη μου… Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να μπορούσαν κάποιοι να μας βοηθήσουν και να βελτιώσουν τις συνθήκες.
Ποιοι άνθρωποι συντέλεσαν στην επιτυχία σου;
Ο προπονητής μου, ο κ. Κώστας Καμένος, με έχει βοηθήσει παρά πολύ. Οι υπόλοιποι προπονητές του Ομίλου, οι γονείς μου, η οικογένειά μου και όλοι οι άνθρωποι της Εθνικής ομάδας, επίσης με βοήθησαν. Σίγουρα τους χρωστάω πολλά.
