ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ
Α΄ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ
Το ποδόσφαιρο του Βόλου εκπροσωπείται και πάλι στην κορυφαία κατηγορία την λεγόμενη πλέον Σουπερ Λιγκ.Το ιστορικό σωματείο της Νίκης επανήλθε επάξια στην Α’ Εθνική έπειτα από 48 ολόκληρα χρόνια κι αφού κατέγραψε μία απόλυτα επιτυχημένη παρουσία στο επίπονο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας την περασμένη περίοδο.
Με σταθερή, αθόρυβη και ουσιώδη πορεία, απότοκη μιας συγκροτημένης και μεθοδικής προσπάθειας μακριά από επάρσεις και πρώιμες μεγαλοστομίες, επιτεύχθηκε η πολυπόθητη κι επί δεκαετίες αναμενόμενη άνοδος στα μεγάλα σαλόνια και μάλιστα ως πρωταθλήτρια της κατηγορίας.Κι ετούτο είναι το σπουδαιότερο γιατί κι άλλοι σύλλογοι κερδίζουν ανόδους, ένας όμως καταγράφεται ως πρωταθλητής και η επιτυχία παραμένει αξεθώριαστη στις σελίδες της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Όμως, πριν από 53 χρόνια, τον Ιούνιο του 1961, η Νίκη σημείωνε την μεγαλύτερη, έως τότε, διάκριση του τοπικού ποδοσφαίρου, με την άνοδό της στη νεοσύστατη – απαριθμούσε μόνο δύο χρόνια ζωής- Α΄ Εθνική κατηγορία. Επρόκειτο για μια κορυφαία επιτυχία για τα δεδομένα της εποχής, όπου τα επαρχιακά σωματεία ήταν δύσκολο να διακριθούν σε πανελλήνιο επίπεδο, απέναντι στους πιο εύρωστους αντιπάλους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Αλλά κι εδώ, όπως θα δούμε πιο κάτω,η Νίκη πρωτοπόρησε, αφού παρέμεινε στη μεγάλη κατηγορία επί πέντε συνεχείς περιόδους, επίτευγμα που καμιά άλλη επαρχιακή ομάδα δεν είχε κατορθώσει στα πρώτα χρόνια της Α’ Εθνικής.
Από την περίοδο του Μεσοπολέμου αλλά και μεταπολεμικά,κυρίως στη δεκαετία του ’50, η Νίκη (όπως και ο Ολυμπιακός) είχε δώσει τα διαπιστευτήρια των ικανοτήτων της στο άθλημα, με σημαντικές –μεμονωμένες έστω- επιτυχίες επί ισχυρότερων αντιπάλων στο πρωτάθλημα ή το κύπελλο Ελλάδος, ενώ ήταν κάτοχος πολλών τίτλων στις τοπικές (Βόλου ή Θεσσαλίας) διοργανώσεις.
Το προσφυγικό σωματείο του Βόλου αποτέλεσε την πρώτη επαρχιακή ομάδα που αγωνίστηκε στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος την περίοδο 1953-54. Στα τέλη της δεκ. του ’50 είχε συγκροτηθεί ένα αξιόμαχο σύνολο από ντόπιους ποδοσφαιριστές σπουδαίων δυνατοτήτων και με προοπτική επιτυχιών που δεν άργησαν να φανούν.
Β΄ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΑΝΟΔΟΥ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ.
Την περίοδο 1959-60 θεσπίστηκε, για πρώτη φορά, ο θεσμός της Α΄ εθνικής κατηγορίας (προηγούμενα το πανελλήνιο πρωτάθλημα διεξάγονταν με τους πρωταθλητές των διαφόρων τοπικών ενώσεων), με τη συμμετοχή 16 ομάδων και την εξής «γεωγραφική» κατανομή που αντανακλούσε ίσως τη δυνατότητα των συλλόγων και κυρίως την παντοδυναμία του «κέντρου»:
Από 4 ομάδες, από Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και υπόλοιπη Ελλάδα. Από τις επαρχιακές ενώσεις συμμετείχαν οι : Δόξα Δράμας, Παναιγιάλειος, Παγκορινθιακός και Μ. Αλέξανδρος Κατερίνης.
Την πρώτη αυτή Α’ Εθνική κατηγορία αποτέλεσαν οι δέκα ομάδες του προηγούμενου Πανελληνίου Πρωταθλήματος, μαζί με τους πρωταθλητές Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης και τους νικητές Βορείου και Νοτίου ομίλου των πρωταθλητών των επαρχιακών ενώσεων. Η εξέλιξη αυτή οπωσδήποτε άφησε αίσθημα πικρίας στις τάξεις της Νίκης που διέθετε αξιόμαχο σύνολο.
Την ίδια περίοδο (1959-60) αποφασίστηκε από την ΕΠΟ η ίδρυση και β’ εθνικής κατηγορίας με τη συμμετοχή των πρωταθλητών (ή και δευτεραθλητών) των τοπικών πρωταθλημάτων, ώστε να προάγονται ομάδες στην α’ εθνική, στις θέσεις των συλλόγων που θα υποβιβάζονταν. Συγκροτήθηκαν τρείς όμιλοι των οκτώ ομάδων και οι πρωταθλητές θα ανέρχονταν στην ανώτερη κατηγορία. Ο περσινός αποκλεισμός της Νίκης από την α’ εθνική πείσμωσε τους ανθρώπους της κι αμέσως ετέθη ως στόχος ο πρωταθλητισμός στην πρώτη χρονιά της νεοσύστατης β’ κατηγορίας, με την συνακόλουθη είσοδο στα μεγάλα σαλόνια, την επόμενη περίοδο.
Αδιαφιλονίκητο φαβορί, κατέκτησε το πρωτάθλημα Βόλου και Θεσσαλίας και πήρε το εισιτήριο για την πρωτοεμφανιζόμενη β’ εθνική κατηγορία, όπου συμμετείχε στον όμιλο κεντρικής Ελλάδας με 8 ομάδες. Παρά τις σημαντικές επιτυχίες το συγκρότημα της Νέας Ιωνίας περιορίστηκε στην τρίτη θέση και βέβαια απώλεσε την άνοδο.
Τα αποτελέσματα :
Με Λαρισαϊκό 2-0, 5-0,
Κάδμο Θηβών 1-0,2-0,
ΑΕΠ Ρόδου 3-1, 1-0,
Αιγάλεω 1-1,2-2,
Ολυμπιακό Χαλκίδας 2-2, 2-2,
Παλλαμιακή 2-2 και 10-0!
Και με τον Φωστήρα που βγήκε πρωταθλητής, 1-2 και 2-3.
Αλλά και στο κύπελλο, εκείνη τη χρονιά η Νίκη έφτασε ως την προημιτελική φάση, όπου ηττήθηκε από τον ΠΑΟ, με 4-0, ενώ προηγούμενα είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό Λαμίας (εκτός) 3-2, τον Μέγα Αλέξανδρο 1-0 και τον Απόλλωνα Αθηνών (εκτός) 1-0. Οι δύο τελευταίες ομάδες αγωνίζονταν στην α’ εθνική. Η δυναμικότητα του βολιώτικου σωματείου ήταν πασιφανής.
Γ΄ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο (1960-61) ο στόχος της ανόδου στη μεγάλη κατηγορία αποτελούσε μονόδρομο για το σύλλογο της Νέας Ιωνίας, αν και με την τροποποίηση στη διοργάνωση της β’ εθνικής, μάλλον δυσκόλευαν τα πράγματα. Θα συγκροτούνταν τέσσερις όμιλοι των 10 ή 9 ομάδων από τους πρωταθλητές και δευτεραθλητές των ενώσεων.
Οι τέσσερις πρωταθλητές θα συναντιόνταν σε διπλούς αγώνες μπαράζ, ώστε να κερδίσουν την άνοδο οι τρείς. Το τοπικό πρωτάθλημα του Βόλου κατέκτησε πάλι η Νίκη με δεύτερο τον Ολυμπιακό και οι δύο τους αντιμετώπισαν στο Θεσσαλικό αντίστοιχο, τον πρωταθλητή και δευτεραθλητή Τρικάλων –Καρδίτσας, Αχιλλέα Τρικ. και Αναγέννηση Κ.(Στη Λάρισα είχε ήδη δημιουργηθεί ξεχωριστή ένωση, η Ε.Π.Σ.Λ.).
Οι βολιώτικοι σύλλογοι επικράτησαν καθαρά των αντιπάλων τους και πήραν το εισιτήριο για τη β’ εθνική. Οι αντίπαλοι στον τρίτο όμιλο ήταν ιδιαίτερα ισχυροί και περισσότερο οι ομάδες της Πιερίας, Μ. Αλέξανδρος και Όλυμπος, όπως και ο Ολυμπιακός Κοζάνης που αποτέλεσε τον κυριότερο συνδιεκδικητή του τίτλου για τη Νίκη.
Η ανωτερότητα του βολιώτικου σωματείου καταμαρτυρείται από τα αποτελέσματα, ιδιαίτερα τα εκτός έδρας όπου οι συναντήσεις διεξάγονταν σε καυτές έδρες με φοβερά φανατισμένο κοινό και οι ποδοσφαιριστές των τοπικών συλλόγων για να αντιμετωπίσουν τους υπερτερούντες παίχτες της Νίκης, εφάρμοζαν το σκληρό, αντιαθλητικό παίξιμο.
Τα αποτελέσματα με :
Ολυμπιακό Βόλου 2-1, 6-1,
Μέγα Αλέξανδρο Κ. 0-0, 3-0,
Λαρισαϊκό 1-0,5-0,
Παλλαμιακή 1-3, 7-0,
Ολυμπιακό Λαμίας 3-0,4-0,
Όλυμπο Κατ. 1-1, 3-1,
Άρη Πτολεμαϊδας 2-1, 1-0,
Άρη Λάρισας 2-0,6-0, και
Ολυμπιακό Κοζάνης 1-1,1-1.
Το τελευταίο παιχνίδι που έκρινε και τον τίτλο υπέρ της Νίκης,διεξήχθη στην Κοζάνη, μέσα σε ένα ιδιαίτερα φανατισμένο κλίμα, όπου οι βολιώτες ποδοσφαιριστές στάθηκαν όρθιοι και πήραν παλικαρίσια ισοπαλία, με τη συμπαράσταση χιλιάδων φιλάθλων που ακολούθησαν την αγαπημένη τους ομάδα. Πρώτη η Νίκη με 48 βαθμούς, δεύτερος ο Ολυμπιακός Κοζάνης με 46, ενώ ακολούθησαν οι ισχυρές ομάδες της Κατερίνης.
Τα ρεπορτάζ των τοπικών εφημερίδων, ιδιαίτερα εκτενή και λεπτομερειακά, καταγράφουν γλαφυρά το μεγάλο θρίαμβο που κυριολεκτικά επιτεύχθηκε δια πυρός και σιδήρου στις 14/5/1961.
« Η Νίκη επρώτευσεν. Απέσπασεν ισοπαλίαν εις Κοζάνην. Ο Ολυμπιακός υπήρξε εξοντωτικός και ηγωνίσθη με πρωτοφανή αντιαθλητικήν τραχύτητα. Ολόκληρον το περιβάλλον ήτο εχθρικώτατον. Χάρις εις τας προσπάθειας της χωροφυλακής απεφεύχθησαν θλιβερά επεισόδια», τιτλοφορείται το σχετικό δημοσίευμα της εφ. Ταχυδρόμος (16/5/61).
Η περιγραφή του συντάκτη ιδιαίτερα θερμή και συγκινητική, αναφέρεται με κάθε λεπτομέρεια, τόσο στον αγωνιστικό μέρος, όσο και στην πολυπληθή βολιώτικη παρουσία, ώστε η Κοζάνη θύμιζε…. Βόλο.
Παραλειπόμενα και τρίτο ημίχρονο συμπληρώνουν το διεξοδικότατο ρεπορτάζ που καλύπτει σχεδόν δύο σελίδες της εφημερίδας. Τον αγώνα παρακολούθησαν πέρα από τους υπεράριθμους φιλάθλους και οι μαγνησιώτικες αρχές,που ακολούθησαν τη Νίκη.
Ας μνημονεύσουμε,για προφανείς λόγους,τη σύνθεση της Νίκης :
Μιτζηλαίος, Μαρσουβανίδης, Μανιατάκης, Τσιμπιρίδης, Ζαντέρογλου, Καραηλιού, Λαλές Τζίνης, Καλλιοτζής,Κοκκινάκης, Ανδρέου. Το γκολ της πολύτιμης ισοφάρισης πέτυχε ο Τζίνης. Προπονητής ήταν ο Ετόρε Τριβιζάν που παρέμεινε στον πάγκο του συλλόγου και κατά την πρώτη χρονιά στην Α’ εθνική κατηγορία.
Η επιστροφή στο Βόλο υπήρξε ανάλογη της επιτυχίας.
Ας σταθούμε λίγο σε τούτο: ανάμεσα στα τηλεγραφήματα συμπαράστασης που εστάλησαν στην αποστολή της Νίκης στην Κοζάνη, ήταν και του Ολυμπιακού Βόλου:
«Διοικητικόν Συμβούλιον και αθληταί εύχονται ολοψύχως επιστρέψητε νικηταί». Δείγμα ότι τότε, πέρα από τις αγωνιστικές αντιπαραθέσεις και τις εκατέρωθεν «φιλοφρονήσεις»,υπήρχε ποδοσφαιρικός πολιτισμός.
Λίγες μέρες αργότερα τιμήθηκαν οι ποδοσφαιριστές της Νίκης για την επιτυχία τους πριν από τον αγώνα με τον Ολυμπιακό για το κύπελλο Παπαδιαμάντη, μιας και εκείνη την χρονιά πραγματοποιήθηκαν πολλές εκδηλώσεις στη μνήμη του σκιαθίτη διηγηματογράφου για τα πενηντάχρονα από το θάνατό του. Με την πρωτοβουλία των Δήμων Βόλου και Νέας Ιωνίας απονεμήθηκαν μετάλλια και κύπελλο στους πρωταγωνιστές του άθλου που δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί.
Δ΄ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ
Απέμενε ίσως το πλέον δύσκολο μέρος της προσπάθειας για την άνοδο στην Α΄Εθνική κατηγορία. Η Νίκη έπρεπε να αντιμετωπίσει τους πρωταθλητές των άλλων ομίλων, Αιγάλεω, Πανελευσινιακό και Ασπίδα Ξ. Με εξαίρεση, ίσως, την τελευταία οι άλλοι δύο σύλλογοι αποτελούσαν σοβαρά εμπόδια στην πορεία για την τελική επικράτηση. Αλλά και η Νίκη διέθετε ομοιογενές σύνολο αξιόλογων γηγενών ποδοσφαιριστών κι επιπλέον εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την καυτή έδρα της, ώστε όχι μόνο να κερδίσει την άνοδο αλλά να ανακηρυχθεί και πρωταθλήτρια β’ εθνικής αφού κατέκτησε και στα μπαράζ την πρώτη θέση.
Στην «Κλούβα» συνέτριψε και τους τρείς συνδιεκδικητές: Ασπίδα 4-0(Τζίνης, Λαλές (2), Καλλιοτζής), Ελευσίνα 3-0,(Ανδρέου, Καραηλιού, Τζίνης), Αιγάλεω 4-1 (Καλιοτζής (2), Λαλές, Ανδρέου). Η ισοπαλία 0-0 και οι δύο ήττες 0-1 και 1-2 αντίστοιχα στα εκτός έδρας ματς, ξεπεράστηκαν ανώδυνα.
Ειδικότερα η τελευταία συνάντηση με το Αιγάλεω που έκρινε και την τελική βαθμολογία, καταγράφεται με πανηγυρικό τρόπο στον τοπικό τύπο! «Η Νίκη πρωταθλήτρια. Συνέτριψε χθες το Αιγάλεω 4-1 και ανέρχεται εις την α’ εθνικήν». (Ταχυδρόμος 27/6/61).
Στον επίπονο μαραθώνιο, ως την τελική επιτυχία η ομάδα της Νέας Ιωνίας έδωσε συνολικά 40 αγώνες, από το Σεπτέμβριο του 1960 ως τα τέλη Ιουνίου του 1961. Τα συγχαρητήρια για την άνοδο της Νίκης στην α’ εθνική,έχουν την τιμητική τους τις επόμενες μέρες.
Η Νίκη με την άνοδό της στην α’ κατηγορία πέτυχε οπωσδήποτε μια κορυφαία επιτυχία αν συνυπολογιστεί η μειονεκτική θέση που βρίσκονταν τότε οι επαρχιακές ομάδες σε σχέση με εκείνες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης,από οικονομικής άποψης, υλικοτεχνικής υποδομής, αλλά και διασυνδέσεων!
Κι επιβεβαιώνοντας την αρχαία ρήση «το φύλαξαι τ’ αγαθά του κτήσασθαι χαλεπώτερον» κατόρθωσε με τιτάνια προσπάθεια να παραμείνει στην μεγάλη κατηγορία για πέντε συνεχείς χρονιές, κάτι που ως τότε τουλάχιστον δεν είχε κατορθώσει άλλη επαρχιακή ομάδα.
Και μια επισήμανση : Τα πρώτα ατυχή αποτελέσματα της φετινής παρουσίας ας μην προκαλούν πρόωρες απογοητεύσεις. Τις δύο πρώτες χρονιές στην Α’ Εθνική (1961-62 και 1962-63) στις πέντε πρώτες αγωνιστικές υπήρχαν και τότε δύσκολα ματς και τα αποτελέσματα στο ξεκίνημα ήταν αρνητικά, ορισμένα μάλιστα ιδιαίτερα οδυνηρά. Κι όμως η ομάδα επανέκαμπτε και πετύχαινε την παραμονή της στην κατηγορία. Είθε η ιστορία να επαναληφθεί.
Σημείωση : Το κείμενο τούτο αποτελεί ξαναδουλεμένη και προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα παρουσίαση του άρθρου μας στις 5/6/2011 με αφορμή τα πενηντάχρονα από την ιστορική, πρώτη άνοδο της Νίκης Βόλου στην Α’ Εθνική Κατηγορία.
