Η περιοχή βίωσε τη ναζιστική θηριωδία από τις δυνάμεις Κατοχής
13 Μαΐου 1944: ο Αγιος Βλάσιος, κεφαλοχώρι της εποχής, καταστρέφεται ολοσχερώς. Τη θηριωδία των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής βιώνουν κάτοικοι που βρίσκουν τραγικό θάνατο αλλά και το ίδιο το χωριό που πυρπολείται από άκρη σε άκρη. 22 Μαρτίου 2016: το τοπικό συμβούλιο Αγίου Βλασίου, αποφασίζει να αποκαταστήσει ένα ιστορικό κενό. Ο Αγιος Βλάσιος να αναγνωριστεί ως μαρτυρικό χωριό…
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Στη Μαγνησία τέσσερα χωριά είναι επίσημα αναγνωρισμένα ως μαρτυρικά για τις θηριωδίες που έζησαν οι κάτοικοί τους και τις καταστροφές που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής: Δράκεια, Νέα Αγχίαλος, Ριζόμυλος Κερασιά. Εκκρεμούν όμως αποφάσεις -με την έκδοση προεδρικού διατάγματος – για χαρακτηρισμό ως μαρτυρικών αρκετών ακόμη οικισμών.
Ο Αγιος Βλάσιος φαίνεται να είχε… ξεχαστεί παρά τα τραγικά γεγονότα του Μαΐου του 1944, που στοιχειώνουν ακόμη και σήμερα το μαρτυρικό χωριό.
Ο Μορφωτικός Σύλλογος Αγίου Βλασίου Πηλίου Μαγνησίας ανάλαβε να βγάλει από την… λήθη τα γεγονότα που σημάδεψαν την περιοχή. Δημιούργησε έναν ογκώδη φάκελο στον οποίο συμπεριλαμβάνονται καταθέσεις μαρτύρων που έζησαν τα γεγονότα της εκτέλεσης, ληξιαρχικές πράξεις θανάτου, καταγραφές σε έγκριτα ιστορικά βιβλία και δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου τότε.
Ο φάκελος κατατέθηκε στην τοπική κοινότητα, που ενέκρινε το αίτημα για αναγνώριση του Αγίου Βλασίου ως μαρτυρικό χωριό και πλέον παίρνει το δρόμο του. Στην αυριανή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, το θέμα έρχεται προς έγκριση, προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία για την έκδοση προεδρικού διατάγματος, με την αποστολή του φακέλου στο υπουργείο Εσωτερικών.
Τα γεγονότα της εποχής
Οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν τη δυτική Ελλάδα. Για την ασφαλή αποχώρησή τους, προχώρησαν σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις όπου θεωρούσαν ότι υπήρχαν στρατηγικά κρησφύγετα αντιστασιακών. Ο Αγιος Βλάσιος μαρτύρησε ως χωριό φιλικό προς την αντίσταση.
Ακολούθησε το Ολοκαύτωμα. Το χωριό καταστράφηκε. Το 80% των σπιτιών κάηκαν κατά τις 13 Μαΐου 1944 από το γερμανικό στρατό. Από τις πύρινες γλώσσες που κάλυπταν το χωριό δεν γλίτωσαν ούτε εκκλησίες. Ένα πυκνό σύννεφο καπνού κάλυπτε όλο το χωριό.
Απανθρακώθηκαν άνθρωποι ενώ όσοι γλίτωσαν από τη φωτιά βασανίστηκαν, άλλοι επί τόπου, άλλοι στην Κίτρινη Αποθήκη. Εγιναν εν ψυχρώ εκτελέσεις κατοίκων στα σπίτια τους, ακολούθησε φρικτός θάνατος μερικών στη θέση Ορμάν Μαγούλα (σημερινός Δασόλοφος) Φαρσάλων, έγιναν βίαιες μεταφορές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και αρπαγές τροφίμων, ζώων και οικοσυσκευών.
Για τα ιστορικά αυτά γεγονότα που έπληξαν τον Αγιο Βλάσιο ο Μορφωτικός Σύλλογος παραθέτει αδιάσειστα στοιχεία – αποδείξεις. Καταγραφές σε έγκριτα ιστορικά βιβλία, όπως η ιστορική έρευνα για το Νομό Μαγνησίας της Νίτσας Κολλιού στο βιβλίο «Αγνωστες πτυχές Κατοχής και Αντίστασης 1941-1944», δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Νίκου Βερνίκου για το κάψιμο του χωριού από τους Γερμανούς.
Τη λίστα των ιστορικών γεγονότων, συμπληρώνουν οι ληξιαρχικές πράξεις θανάτου 50 χωριανών που εκτελέστηκαν με ιδιαζόντως ειδεχθή τρόπο: άλλοι πυρπολήθηκαν, άλλοι απαγχονίστηκαν, άλλοι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής της περιόδου 1941 – 1942.
Για τα γεγονότα υπάρχουν επίσης καταθέσεις – αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων που έζησαν από κοντά τη θηριωδία.
Καθολική επιθυμία σήμερα των κατοίκων της περιοχής είναι να αποδοθεί ιστορική δικαίωση στα αθώα θύματα – αμάχους και να αναγνωριστεί η δημογραφική, οικονομική και κοινωνική υποβάθμιση του χωριού με ορατές συνέπειες μέχρι και σήμερα…
