Υψιστη τιμή αποδίδεται μετά θάνατον στον κορυφαίο Συνταγματολόγο Δημήτρη Τσάτσο, λάτρη του νησιού του Παπαδιαμάντη, το όνομα του οποίου θα δοθεί στην περιφερειακή οδό Καλαμακίου, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σκιάθου. Ο κορυφαίος επιστήμων, ο οποίος διατηρούσε σπίτι στη συγκεκριμένη περιοχή της Σκιάθου, διέμενε αρκετά μεγάλο διάστημα στο νησί, παρά το εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμα του στην Αθήνα. Συνδέθηκε με δεσμούς καρδιάς με τον ντόπιο πληθυσμό, συμβάλλοντας μάλιστα με όλες του τις δυνάμεις, στην επίλυση σημαντικών θεμάτων του νησιού. Είχε ανακηρυχτεί μάλιστα επίτιμος δημότης Σκιάθου, προ αρκετών ετών, σε ειδική τελετή, όπου υπογραμμίστηκαν τα αισθήματα ευγνωμοσύνης των αιρετών, των φορέων και των κατοίκων του νησιού, για την ευρύτερη και πολυεπίπεδη προσφορά του.
Ο αείμνηστος Δημήτρης Τσάτσος, ο οποίος απεβίωσε το 2010, γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θεμιστοκλή Τσάτσου, δικηγόρου, βουλευτή και αδερφού του Κωνσταντίνου Τσάτσου, και της Αννίτας Αλευρά. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και τη Χαϊδελβέργη, ενώ σε ηλικία μόλις 27 ετών ανακηρύχθηκε διδάκτορας της νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Από το 1958 ως το 1964 υπήρξε επιμελητής στη Νομική Σχολή της Χαϊδελβέργης και την περίοδο 1964 -1965 εργάστηκε ως ερευνητής στο Max-Planck Institut. Το 1968 εκλέχτηκε υφηγητής στη νομική σχολή του πανεπιστημίου της Βόννης, στο οποίο και δίδασκε και υφηγητής του συνταγματικού δικαίου στη νομική σχολή Αθηνών. Λόγω της Χούντας δεν κατάφερε να διδάξει. Το 1969 εκλέχτηκε καθηγητής στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και πάλι δεν του επετράπη να διδάξει. Το 1970 εκλέχτηκε μόνιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βόννης, ενώ το 1973 φυλακίστηκε από τη δικτατορία. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.
Με την πτώση της δικτατορίας έγινε υφυπουργός της Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο. Το 1975 ήταν εισηγητής της αντιπολίτευσης για το νέο σύνταγμα της Ελλάδας. Το 1974 εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΔΗΚ και το 1994 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Την περίοδο 1993 -1994 ήταν άμισθος σύμβουλος του Πρωθυπουργού.
Από το 1980 έως και την αποχώρησή του ήταν καθηγητής του συνταγματικού δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Hagen. Επίσης υπήρξε ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων (1988 -1992), ενώ το 1995 τιμήθηκε με το πολιτιστικό Βραβείο Ευρώπης. Τιμήθηκε επίσης με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα των πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης, Κρήτης και Πελοποννήσου.
Στην επιστήμη του ελληνικού συνταγματικού δικαίου και στους Έλληνες συνταγματολόγους, ο αείμνηστος Δημήτρης Τσάτσος κληροδότησε τρία μεγάλα έργα: το Συνταγματικό Δίκαιο, την Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία και την Πολιτειολογία, ενώ στους μαθητές του και στους συναδέλφους του άφησε ένα μοναδικό δείγμα γραφής και ένα πρότυπο Ευρωπαίου συνταγματολόγου, που αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για όλους.
ΓΛ. ΥΔΡ.
