ΣΠΟΡΑΔΕΣ

Ο Παπαδιαμάντης εμπνέει…

ο-παπαδιαμάντης-εμπνέει-82080

«Απρόοπτες Συναντήσεις» τιτλοφορείται η έκθεση του Πέτρου Ζουμπουλάκη που λειτουργεί έως τις 15 Δεκεμβρίου στην Γκαλερί Αrt Forum Tsatsis Project που βρίσκεται στην οδό Τσιμισκή 113 και εντός της νέας σεζόν θα παρουσιαστεί στην Σκιάθο. Η συγκεκριμένη έκθεση είναι μια πρωτότυπη εικαστική σύζευξη πνευματικών ανθρώπων και εποχών. Πώς ο Παπαδιαμάντης συναντά τον Καβάφη και η Μελίνα τον Γούντυ Άλλεν, ο Σεφέρης τον Freud και ο Καζαντζάκης τον Γκρέκο. Λογοτέχνες και ποιητές, καλλιτέχνες και ηθοποιοί διαλέγονται διαχρονικά μέσα από μια σειρά πορτραίτων και χώρων. Με υπαινικτικό χιούμορ, συγκίνηση αλλά και νοσταλγία τα πορτραίτα αυτά δίνουν την ευκαιρία μιας διαφορετικής προσέγγισης της προσωπικότητάς τους.

« Πρόκειται για δημιουργίες στοχασμού και πείρας βγαλμένης από το χέρι ενός παλιού δασκάλου που παραμένει όμως νεανικός και απρόβλεπτος και πρόκειται για ζωγραφικές που ενσωματώνουν τη γνώση της φωτογραφίας του παλιού σινεμά και της θεατρικής αίσθησης του χώρου. Σαν το παλιό κρασί.» όπως γράφει ο Μάνος Στεφανίδης προλογίζοντας την έκθεση.

Η έκθεση συνοδεύεται από μια εγκατάσταση εμπνευσμένη από την κλασσική φωτογραφία του Παπαδιαμάντη στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι, τραβηγμένη το 1906 από τον Παύλο Νιρβάνα. Να σημειωθεί, ότι ο Πέτρος Ζουμπουλάκης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2011 για το σύνολο του έργου του.

«Τα παλιά πράγματα πεθαίνουν μόνο όταν τα ξεχνάμε, αλλιώς η αύρα τους παραμένει» επισημαίνει ο Μάνος Στεφανάκης, ο οποίος τονίζει παράλληλα ότι ο ζωγράφος «στήνει ιδιότυπα πορτρέτα , όπως αυτό του γέρο Παρθένη με το τρελό χαμόγελο- γνώση μιας άλλης πραγματικότητας, η τον σιωπηλό Παπαδιαμάντη βασισμένο στη πασίγνωστη πόζα της δεξαμενής που φωτογράφισε ο Παύλος Νιρβάνας στις αρχές του 20ου αιώνα. Τέλος ο Ζουμπουλάκης προχωρά τολμηρά και σε μια σειρά απρόβλεπτων συνδυασμών καθώς ζωγραφίζει διπλά πορτρέτα υποχρεώνοντας σε συνομιλίες λ.χ. του Γκρέκο με τον Καζαντζάκη, τον Γουόλτερ Ματάου με τον Βασίλη Αυλωνίτη, η τον Φρόιντ με τον Γούντι Άλεν. Πρόκειται για δημιουργίες στοχασμού και της πείρας βγαλμένης από το χέρι ενός παλιού δασκάλου που παραμένει όμως νεανικός και απρόβλεπτος και πρόκειται για ζωγραφικές που ενσωματώνουν τη γνώση, τις φωτογραφίες του παλιού σινεμά και της θεατρικής αίσθησης του χώρου. Σαν το παλιό κρασί. Εκ του περισσεύματος»…

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου