Τη μνήμη τού σπουδαίου Σκιαθίτη διηγηματογράφου τίμησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη τέλεσε την περασμένη Κυριακή στο Φανάρι, μετά τη θεία λειτουργία, στην οποία χοροστάτησε, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 110 ετών από την κοίμηση του κορυφαίου λογοτέχνη.
«Μας άφησε μία παρακαταθήκη ανεκτίμητη, την οποία σας προτρέπω να εγκολπωθείτε, να βιώσετε και να προσπαθήσετε να την παραδίδετε στις επόμενες γενεές, στους νεωτέρους», τόνισε ο κ. Βαρθολομαίος μιλώντας για τον «κοσμοκαλόγερο» της ελληνικής λογοτεχνίας.
«Με αυτή την παρακαταθήκη την αγιασμένη, την ευωδιάζουσα Ορθοδοξία, αγιότητα, πνευματικότητα, με αυτή πρέπει να ζήσει το Γένος μας, και μάλιστα η νέα γενεά, και γι’ αυτό, για όσα μας προσέφερε ο κυρ Αλέξανδρος, είναι άξιο και δίκαιο να τον θυμηθούμε σήμερα στην επέτειο της κοιμήσεώς του και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής του. Ας είναι αιωνία η μνήμη του!», πρόσθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης πριν τελέσει το νεκρώσιμο τρισάγιο.
Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής, από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έφυγε από την ζωή στις 3 Ιανουαρίου του 1911, αφήνοντας τεράστια πνευματική παρακαταθήκη, που ανήκει στο πάνθεον του πνεύματος.
Γεννημένος στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851, ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896), μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα.
Φύση ασκητική ο Παπαδιαμάντης, στα είκοσί του πήγε στο Αγιο Ορος μαζί με τον εξάδελφό του, επίσης διηγηματογράφο, Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, για να προσκυνήσει, όπως έλεγε ο ίδιος. Πάντως, δεν έμεινε πολύ εκεί. Γύρισε στην Αθήνα και όλη του η ζωή κύλησε λιτά και ασκητικά ανάμεσα στη βιοπάλη, τη συγγραφή και την εκκλησία. Επί χρόνια ήταν ο τακτικός ψάλτης στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι και από τα μικρά του χρόνια ως το θάνατό του η πιο αγαπημένη του ενασχόληση ήταν η μελέτη εκκλησιαστικών βιβλίων.
Ο Αγιος των Ελληνικών γραμμάτων έγραψε για τη ζωή του: «Εγεννήθην εν Σκιάθω, τη 4η Μαρτίου 1851. Εβγήκα από το Ελληνικόν Σχολείον εις τα 1863, αλλά μόνον τω 1867 εστάλην εις το Γυμνάσιον Χαλκίδος, όπου ήκουσα την Α και Β τάξιν. Την Γ εμαθήτευσα εις Πειραιά, είτα διέκοψα τας σπουδάς μου και έμεινα εις την πατρίδα. Κατά Ιούλιον του 1872 υπήγα εις το Αγιον Ορος χάριν προσκυνήσεως, όπου έμεινα ολίγους μήνας. Τω 1873 ήλθα εις Αθήνας και εφοίτησα εις την Δ του Βαρβακείου. Τω 1874 ενεγράφην εις την Φιλοσοφικὴν Σχολήν, όπου ήκουα κατ’ εκλογήν ολίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ιδίαν δε ησχολούμην εις τα ξένας γλώσσας.
Μικρὸς εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους, και εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. Τω 1868 επεχείρησα να γράψω μυθιστόρημα. Τω 1879 εδημοσιεύθη «Η Μετανάστις» , έργον μου, εις το περιοδικὸν «Σωτήρας». Τω 1882 εδημοσιεύθη «Οι έμποροι των Εθνών» εις το «Μὴ χάνεσαι». Αργότερα έγραψα περί τα εκατόν διηγήματα, δημοσιευθέντα εις διάφορα περιοδικά και εφημερίδας».
