ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΑ

ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝΤΑΣ… προσέχοντας τις μικρές παγίδες

μοτοσυκλετωντασ-προσέχοντας-τις-μι-6897

Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή

Η καλοκαιρία πάντα ενθάρρυνε τη χρήση του μοτοποδηλάτου, της βέσπας και της μοτοσυκλέτας και όσο οι μέρες γίνονται όλο και πιο θερμές, θερμαίνεται και η σχέση πολλών, έμπειρων και άπειρων, με το μηχανοκίνητο δίκυκλο. Οι δρόμοι γεμίζουν δίκυκλα και συχνά οι εμπειρότεροι του χώρου της μοτοσυκλέτας μένουν με το στόμα ανοιχτό από τη «γενναιότητα» των άπειρων. Η παλιά «μοτοσυκλετιστική» διαπίστωση ότι υπάρχουν πολλοί νέοι (άπειροι) και «γενναίοι» μοτοσυκλετιστές στους δρόμους, αλλά δεν υπάρχουν αρκετοί παλαιοί (έμπειροι), «γενναίοι» μοτοσυκλετιστές επιβεβαιώνεται καθημερινά.

Στην πολυπρόσωπη ομάδα των νέων (άπειρων) μοτοσυκλετιστών συγκαταλέγονται εκτός από τα νέα παιδιά, που λόγω ηλικίας είναι αδύνατο να έχουν προφτάσει να σωρεύσουν εμπειρία και πολλοί μεγαλύτερης ηλικίας όψιμοι δικυκλιστές. Ηλικιωμένοι κύριοι και κυρίες κάποιας ηλικίας, που αναγνώρισαν τα πλεονεκτήματα του δικύκλου, αλλά οι ικανότητές τους στον χειρισμό του είναι πολύ κάτω του μετρίου. Αλλωστε η αντίληψή τους για τον χειρισμό του δικύκλου πηγάζει από όσα γνωρίζουν για το αυτοκίνητο, που χρησιμοποιούν συνήθως και το ποδήλατο της παιδικής τους ηλικίας.

Δυστυχώς, η μοτοσυκλέτα (μικρή ή μεγάλη) δεν έχει καμία σχέση ούτε με το πρώτο, ούτε με το δεύτερο. Ολοι αναγνωρίζουν την ευκολία, που η μοτοσυκλέτα προσφέρει στις μετακινήσεις και τις μεταφορές, αλλά υπάρχουν κανόνες και κίνδυνοι, που οι περισσότεροι «επισκέπτες» του χώρου αγνοούν μέχρι… το δυστύχημα. Φορτωμένες με πράγματα και επιβάτες πέρα από κάθε όριο ασφάλειας συχνά κινούνται γύρω μας μικρές ή μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες σε περιβάλλον όπως το αστικό, που τους είναι γνώριμο, αλλά κρύβει μικρές παγίδες για τη μοτοσυκλέτα.

Στο ίδιο αστικό περιβάλλον κινούνται και τα αυτοκίνητα, όμως η ευστάθειά τους είναι εξασφαλισμένη, όπως και η παθητική προστασία των επιβατών τους. Στη μοτοσυκλέτα, όμως, αυτά δεν ισχύουν. Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από αυτές τις κρυμμένες σε κοινή θέα παγίδες.

Παγίδα μπορεί να είναι το χρώμα διαγράμμισης των οδών. Ειδικά στη χώρα μας, που δεν χρησιμοποιούνται υλικά προδιαγραφών, το χρώμα, το οποίο χρησιμοποιείται στις διαγραμμίσεις, μπορεί να γίνει πολύ ολισθηρό, όταν βραχεί. Οπου είναι δυνατόν, αποφεύγουμε τέτοιες διαγραμμίσεις ή επιλέγουμε θέση, η οποία θα ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, όπου υπάρχει σήμανση STOP στον δρόμο, οδηγούμε μεταξύ των γραμμών, αντί να πατάμε πάνω τους.

Αλλη παγίδα είναι οι αρμοί στους δρόμους. Συχνά η κακή συντήρηση των οδοστρωμάτων αφήνει τέτοιους αρμούς. Προσέχουμε όπου η συντήρηση του οδικού δικτύου έχει αφήσει κακής ποιότητας αρμούς μεταξύ της νέας και της παλαιάς επιφάνειας. Ακόμη και μικρές διαφορές ύψους μπορούν να επηρεάσουν τη σταθερότητα της μοτοσυκλέτας μας. Αποφεύγουμε, λοιπόν, τους αρμούς των δρόμων, οι οποίοι βρίσκονται κατά μήκος τους.

Συνήθως στους δρόμους, όπου έχουν εφαρμοστεί μέτρα ήπιας κυκλοφορίας, όλοι αισθάνονται ασφαλείς. Δεν είναι, όμως, ακριβώς έτσι. Υπάρχουν διάφορα «σαμαράκια» είτε εξαιτίας της ηπιότερης κυκλοφορίας, είτε από κακοτεχνίες και βλάβες. Χρειάζεται προσοχή ιδιαίτερα στον μπροστινό τροχό, γιατί εύκολα μπορεί να αποσταθεροποιηθεί, ειδικά στις μικρές ταχύτητες, με οδυνηρά αποτελέσματα στα καλά καθούμενα.

Εκεί που χρειάζεται μεγαλύτερη ακόμη προσοχή είναι οι γραμμές του τρένου στις ισόπεδες διαβάσεις. Οι γραμμές του τρένου, μαζί με μεταλλικές σχάρες, μεταλλικά σκεπάσματα και προσωρινά μεταλλικά ελάσματα, έχουν μειωμένη πρόσφυση, ειδικά όταν είναι σκονισμένες ή υγρές. Ατέλειες, όπως λακκούβες, βλάστηση και διάφορα σκουπίδια αποτελούν επίσης σοβαρό κίνδυνο. Δεν αρκεί να έχουμε πάντα τον νου μας κοιτώντας προσεκτικά πού κατευθυνόμαστε, αλλά πρέπει έγκαιρα να αλλάζουμε τροχιά ή ταχύτητα κίνησης. Αποφεύγουμε το απότομο στρίψιμο (ενέργειά μας με καθυστέρηση μπορεί να ‘ναι αυτή) για να αποφύγουμε τον κίνδυνο.

Αν κάτι από τα παραπάνω βρίσκεται στην πορεία μας και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, επιβραδύνουμε κατά την προσέγγιση, εάν είναι δυνατόν, και περνάμε από πάνω προσεκτικά.

Την περίοδο αυτή έχουμε συχνά ξαφνικές νεροποντές. Μεγάλες ποσότητες νερού πέφτουν σε λίγο χρόνο και οι δρόμοι πλημμυρίζουν. Αποφεύγουμε την οδήγηση μέσα από νερά, αν είναι δυνατόν.

Αν κινηθούμε με μεγάλη ταχύτητα σε λιμνάζοντα νερά, είναι πιθανόν να χάσουμε τον έλεγχο του μπροστινού τροχού ιδιαίτερα τη νύχτα, όταν είναι δύσκολο να διακρίνουμε τις επιφάνειες, αν απλώς γυαλίζουν ή έχουν σωρεύσει νερό. Οπου ο δρόμος βυθίζεται και έχει κακή αποστράγγιση, όπως συμβαίνει κάτω από γέφυρες, το φαινόμενο γίνεται πιο απειλητικό για την ευστάθειά μας.

Επιβραδύνουμε όταν προσεγγίζουμε πλημμυρισμένη περιοχή, καθώς το νερό μπορεί να κρύβει κινδύνους, όπως αντικείμενο, πέτρα ή βαθιά λακκούβα. Οταν πρέπει να κινηθούμε μέσα από νερό, επιβραδύνουμε σε ρυθμό βαδίσματος και οδηγούμε επιλέγοντας το ρηχότερο μέρος, προσέχοντας αντικείμενα ή πιθανή καθίζηση.

Εάν ο δρόμος είναι ολοκληρωτικά βυθισμένος, σταματάμε τη μηχανή σε ασφαλή θέση και προσεκτικά διαπιστώνουμε πόσο βαθύ είναι το σημείο. Το βάθος, μέσα από το οποίο μπορούμε να οδηγήσουμε με ασφάλεια, εξαρτάται από το ύψος της μοτοσυκλέτας μας από το έδαφος, τα ελαστικά και αν τα ηλεκτρικά μας είναι … στεγανά. Εάν αποφασίσουμε να συνεχίσουμε την πορεία μας, επιλέγουμε την πρώτη σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων και διατηρούμε σταθερές, σχετικά ψηλές στροφές, στον κινητήρα, αποφεύγοντας φρεναρίσματα και χρήση του συμπλέκτη μέχρι να απομακρυνθούμε. Αυτό εμποδίζει το νερό να μπει στην εξάτμιση. Οδηγούμε μέσα από το νερό αργά με σταθερή ταχύτητα, όπως θα βαδίζαμε. Διατηρούμε τη μοτοσυκλέτα σε κατακόρυφη θέση.

Αφού απομακρυνθούμε από το νερό, στεγνώνουμε τα φρένα μας πιέζοντας ξανά και ξανά ελαφρά. Να θυμόμαστε ότι όταν έχουμε βροχή ή νερά στο οδόστρωμα το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί δεν είναι να βραχούμε απλώς. Αυτό ξεπερνιέται εύκολα και γρήγορα φτάνοντας στον προορισμό μας. Το χειρότερο είναι το τροχαίο δυστύχημα από βεβιασμένες και λανθασμένες κινήσεις.

Η χρήση του μοτοποδηλάτου, της βέσπας και της μοτοσυκλέτας σίγουρα επιλύει πολλά προβλήματα, κυρίως στο αστικό περιβάλλον, όπου οι διαθέσιμοι χώροι είναι ελάχιστοι και η κυκλοφορία των οχημάτων συχνά γίνεται αργή και δύσκολη. Απαιτεί, όμως, ιδιαίτερη προσοχή, δεξιότητες και κυρίως συγκέντρωση στον δρόμο. Προσοχή, λοιπόν, για να χαρούμε το καλοκαίρι μας χωρίς δυστυχήματα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου