Τιμητικό αφιέρωμα στη μεγάλη εθνική λαογράφο Αγγελική Χατζημιχάλη με λόγο, εικόνα, χορό και τραγούδι διοργανώνει το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου με τη συνεργασία του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών σήμερα Σάββατο 20 Απριλίου στις 7.30 το απόγευμα στην Εξωραϊστική Λέσχη Βόλου.
To πρόγραμμα της εκδήλωσης, που είναι στηριγμένο στο πείραμα της Χατζημιχάλη αναφορικά με το Ελληνικό Σπίτι, περιλαμβάνει κεντρική ομιλία της Αικατερίνης Καμηλάκη-Πολυμέρου, Διευθύντριας του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών με θέμα «Η λαϊκή τέχνη ως μοχλός ανάπτυξης. Το παράδειγμα της Χατζημιχάλη». Επίσης θα γίνουν παρεμβάσεις για την Μεταλλοπλαστική: μια αρχέγονη τέχνη από την Kατερίνα Σαμαρά, γλύπτρια –εικαστικό, την Κεντητική και Υφαντική από την Αλίκη Πλατανιά, διακοσμήτρια, εκπαιδεύτρια σε θέματα ελληνικής λαϊκής τέχνης. Παράλληλα θα παρουσιαστεί ο γενικός κύκλος μαθημάτων και δράσεων του Σχολείου της Α. Χατζημιχάλη στο λαϊκό πολιτισμό από την Όλγα Παπαδημητρίου, γραφίστα, συντάκτρια περιοδικού τύπου και το θέμα «Αγγελική Χατζημιχάλη-Κίτσος Μακρής: Συνοδοιπόροι στα μονοπάτια της παράδοσης» από την Μαρία Νάνου, θεολόγο-ιστορικό βυζαντινής τέχνης. Θα ακολουθήσει σύντομο πρόγραμμα σε παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια της περιοχής μας από την χορευτική ομάδα του Λ.Ε.Β.
Η Αγγελική Χατζημιχάλη (1895-1965) με επιμονή και μεθοδικότητα αφιέρωσε τη ζωή της στην έρευνα και προβολή του λαϊκού πολιτισμού και συνδέθηκε με τις αξίες του Λυκείου των Ελληνίδων. Προσωπικά της επιτεύγματα ήταν, όχι μόνον η στήριξη των λαϊκών τεχνιτών και η προώθηση της λαϊκής τέχνης αλλά η ένταξή της στη σύγχρονη αισθητική και στη δημιουργία της ελληνικής βιοτεχνίας, με την ίδρυση, το 1931, του Συνδέσμου Εργαστηρίων Χειροτεχνίας και του περίφημου «Ελληνικού Σπιτιού», που φέτος συμπληρώνει 75 χρόνια από την ίδρυσή του.
Ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική, ενώ παράλληλα μελέτησε τη βυζαντινή και τη νεότερη ελληνική λαϊκή τέχνη, στην οποία αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή της. Στόχος της ήταν η συλλογή και η διάσωση όσο το δυνατόν περισσοτέρων στοιχείων του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. Ιδρύει το Λύκειο Ελληνίδων Σμύρνης και το 1920 αρχίζει την έρευνά της για τους Σαρακατσάνους. Ανέπτυξε πολύ μεγάλη δραστηριότητα και το 1937 ιδρύει το Σύνδεσμο Ελληνικής Χειροτεχνίας, ο οποίος το 1957 μεταβάλλεται σε Κρατικό Οργανισμό Χειροτεχνίας.
Επέδειξε ενεργό ενδιαφέρον για την παραγωγή προϊόντων λαϊκής βιοτεχνίας και την ίδρυση βιοτεχνικών σχολών, όπως το «Ελληνικό Σπίτι», το Εργαστήρι της Λαϊκής Τέχνης, το Σπίτι του Κοριτσιού στην Αθήνα, τη Βιοτεχνική Σχολή της Σάμου και άλλα. Το 1956 τιμήθηκε για την προσφορά της με το αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1958 με το βραβείο Πορφύρα για το έργο της Σαρακατσάνοι. Στην καρδιά της Πλάκας, στο σπίτι όπου έζησε και θεμελίωσε τη σπουδή της λαϊκής τέχνης, λειτουργεί από το 1980 το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων -ένα κέντρο λαϊκής τέχνης και παράδοσης βασισμένο στην πλούσια συλλογή της.
