Εκθεση του Βολιώτη εικαστικού Κωνσταντίνου Μπιλιούρη με τίτλο «Δια-τυπώσεις του ευ-ήμερου» λειτουργεί ως τις 6 Ιανουαρίου στο ξενοδοχείο Καζάρμα, στα Καλύβια Φυλακτής.
Περιλαμβάνει 20 περίπου έργα με λάδι σε μουσαμά και μικτές τεχνικές, τα οποία είναι καρπός αναζητήσεων σε προηγούμενο στάδιο της δουλειάς του καλλιτέχνη. Το ύφος και τη δημιουργική διαδρομή του Κωνσταντίνου Μπιλιούρη ανιχνεύει πολύ διαφωτιστικά στο συνοδευτικό δίπτυχο της έκθεσης η καταξιωμένη ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων με νέα μέσα κ. Άννα Χατζηγιαννάκη: «Η περιπέτεια του εικαστικού καλλιτέχνη από τα χρόνια των πειραματισμών προς την ωριμότητα, έχει το ενδιαφέρον μιας διήγησης, που έχει εισαγωγή, εικόνες, ατμόσφαιρα και πλοκή. Έτσι, τα έργα της πρώτης περιόδου, που σημαδεύονται από τη μαθητεία στη Σχολή και τη χώρα που επέλεξε να εκπαιδευτεί, είναι σημαντικά για την κατανόηση της παραπέρα πορείας.
Οι σπουδαγμένοι στην Ιταλία νέοι εικαστικοί, όπως ο Κωνσταντίνος Μπιλιούρης, ακόμα και χρόνια μετά την αποφοίτησή τους, ξεχωρίζουν για τη ζωγραφικότητα της δουλειάς τους, και το τολμηρό στίγμα της Transavanguardia, κίνημα με το οποίο σημάδεψε τη δεκαετία του 1980 την τέχνη στην Ιταλία και τη δυτική Ευρώπη ο κριτικός Achille Bonito Oliva. Με μια ματιά και μόνο στο βιογραφικό σημείωμα του Κωνσταντίνου Μπιλιούρη, διαπιστώνει κανείς, ότι πέρα από τα μαθήματα της Σχολής, που του έδωσαν την κυριαρχία στα εκφραστικά του μέσα, επειδή διαφορετικά δεν είναι εφικτή η παραστατική ζωγραφική, στράφηκε σε εξειδικεύσεις που αφορούσαν θέματα και Μέσα του μέλλοντος. Η ειδίκευσή του στην Εικονική Πραγματικότητα, τη στιγμή που ξεκινούσε η Ψηφιακή Επανάσταση, έδειχνε ήδη το δρόμο για τη δουλειά στo Animation που έχει ήδη προχωρήσει.
Στη συγκεκριμένη έκθεση, θα σταθούμε στη ζωγραφικότητα, στις φόρμες και στην αφήγηση, όπως αποδίδεται στην οργάνωση της επιφάνειας, και όπως υποφώσκει στον τίτλο του έργου. Και βέβαια, όπως η ποίηση και η μουσική, έτσι και η ζωγραφική, δεν μας αποκαλύπτεται αν προσπαθήσουμε να την «καταλάβουμε» αλλά αν απλά την αισθανθούμε όπως μας αποκαλύπτεται μέσα από προσωπικούς συνειρμούς, και προσλαμβάνουσες!». Το άνοιγμα της έκθεσης πλαισίωσαν μουσικά η Ελένη Γιαννοπούλου (πιάνο) και η Άννα Τριανταφύλλου (κοντραμπάσσο) ερμηνεύοντας έργα των Rachmaninov, Piazzolla και Gerschwin.
