Η συγγραφέας Ada Calhoun αφηγείται σε άρθρο της στους New York Times πώς ένα κομμάτι μάρμαρου βρέθηκε στην κατοχή της μητέρας της και παρέμεινε στη Νέα Υόρκη, για σαράντα χρόνια, πριν επιστραφεί στην πατρίδα του, την Ελλάδα.
“Μεγάλωσα στο East Village στη Νέα Υόρκη, πάντα πλαισιωμένη από τέχνη. Ήταν ένα αντικείμενο όμως, που ήταν πραγματικά παλιό και διαφορετικό από όλα τα άλλα. Ήταν ένα μάρμαρο, που είχαμε στο σπίτι και το χρησιμοποιούσαμε σαν “στοπ” για την πόρτα. Όμως δεν είχα ξαναδεί κάτι ανάλογο, ένα μάρμαρο που αλλάζει χρώμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τόσο ώστε να γίνεται κοκκινωπό. Αφού το έβλεπα για τριάντα περίπου χρόνια, αποφάσισα να ρωτήσω τη μητέρα μου για την προέλευσή του”, λέει η Calhoun.
“Ένας πρώην σύντροφός μου, το έκλεψε για μένα από την Ελλάδα”, ήταν η σοκαριστική απάντηση της μητέρας της, η οποία αφηγήθηκε τη δική της ιστορία.
“Το 1967 εργαζόμουν στο κρουαζιερόπλοιο M.S. Bergensfjord, όταν ο τότε φίλος μου, που εργαζόταν και εκείνος στο πλοίο το έκλεψε για μένα, σε μία εκδρομή μας στην Κόρινθο”, συνέχισε.
Παρά το παράνομο του πράγματος, η ίδια δεν φοβήθηκε ποτέ ότι θα συλληφθεί για την κλοπή. “Ήμουν ενθουσιασμένη. Μου φαινόταν πολύ ρομαντικό”, είπε η μητέρα της.
Με τον τότε φίλο της χώρισαν λίγο μετά το ταξίδι στην Κόρινθο, όμως εκείνη πήρε το πολύτιμο δώρο του μαζί της, όταν επέστρεψαν στις πατρίδες τους.
Έκτοτε, η καριέρα της στον χώρο του θεάματος απογειώθηκε και παντρεύτηκε έναν Νορβηγό.
Με την πάροδο των χρόνων, φαίνεται πως η σκέψη ότι κατείχε κάτι που δεν ήταν δικό της, τη βάραινε κι αποφάσισε ότι ήταν καιρός να το επιστρέψει.
’Ετσι, πήρε την οικογένειά της και έκανε ένα ταξίδι στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στον “τόπο του εγκλήματος”, στον αρχαιολογικό χώρο της Κορίνθου.
“Εκεί μας άνοιξε ένας Βρετανός, ο Guy Sanders, επικεφαλής της αμερικανικής ομάδας αρχαιολόγων, που πραγματοποιούσαν εργασίες στον χώρο”, αφηγείται η Calhoun.
“Μέσα, η μητέρα μου άνοιξε την τσάντα της και έβγαλε το κομμάτι μαρμάρου. Εκείνος αμέσως αναγνώρισε από πού έλειπε. ’Είναι μέρος κολώνας ιωνικού ρυθμού. Οι άνθρωποι σκέφτονται πως είναι μόνο ένα κομμάτι κι ότι υπάρχουν τόσα άλλα, αλλά δεν είναι έτσι. Αν όλοι σκέφτονταν με αυτόν τον τρόπο, δεν θα είχε μείνει τίποτα. Πάντως, είναι πολύ σημαντικό το ότι κάποιος σκέφτηκε να το επιστρέψει’, μας είπε”, συνεχίζει.
Στη συνέχεια, τους οδήγησε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Κορίνθου, όπου το μάρμαρο έκανε “δημόσια εμφάνιση” για ακόμα μία φορά, προκαλώντας ρίγη ενθουσιασμού στους εργαζόμενους, που δήλωναν ακόμη συγκλονισμένοι, από μία υπόθεση κλοπής αρχαίων αντικειμένων, το 1990.
“Και κάπως έτσι, ένα κομματάκι μαρμάρου, γύρισε σπίτι του μετά από 40 χρόνια διακοπών στη Νέα Υόρκη”, καταλήγει στο άρθρο της η Calhoun
