Το μυθιστόρημα του Βασίλη Μητσάκη «Τα παιδιά της Κατακόμβης» θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 25 Απριλίου και ώρα 20.30 στο Αχίλλειο, με πρωτοβουλία της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών και του Συλλόγου Σοφαδιτών Βόλου.
Θα προλογίσουν η πρόεδρος της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών Μηλίτσα Ζαρλή- Καραθάνου και ο πρόεδρος του Συλλόγου Σοφαδιτών Βόλου Νίκος Σταφυλάς. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ποιητής και συγγραφέας Βασίλης Αναγνωστόπουλος, ο λαογράφος- συγγραφέας Κώστας Λιάπης και ο ποιητής- συγγραφέας Μάνος Ελευθερίου.
Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα θα αποδώσουν η Αμαλία Γκιζά και ο συγγραφέας Βασίλης Μητσάκης. Θα συντονίσει ο Σωτήρης Πολύζος. Το πρώτο μυθιστόρημα του Βασίλη Μητσάκη με τίτλο «Τα παιδιά της κατακόμβης», κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Σμίλη».
Ο γνωστός ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Βασίλης Μητσάκης, άφησε την προσωπική του σφραγίδα στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, την δεκαετία του ’80, με τα έργα του: «Η δική μας οικογένεια», «Τι όμορφα που είναι τα όνειρα», «Ότι φάμε, ότι πιούμε», «Τα σιαμαία του Βόλου – Παρθεναγωγείο», «Εργατικό Κέντρο», ενώ επιχείρησε δύο φορές καλλιτεχνική αποκέντρωση στην επαρχία, το 1975 στα Γιάννινα και το 1992 στο Βόλο, αλλά αμφότερες οι προσπάθειές του δεν ευοδώθηκαν.
Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα που αναφέρεται στις κατακόμβες των πρώτων χριστιανικών χρόνων, αλλά και σε ένα σύγχρονο υπόγειο θέατρο με το όνομα «Κατακόμβη» και επικεντρώνεται σε δύο πορτρέτα : ενός ταλαντούχου και ενός μεσήλικα δασκάλου, ιεροφάντη της θεατρικής τέχνης και στην αμοιβαία έλξη τους. Ο Δάσκαλος ενθουσιάζεται με την αυθεντικότητα του νεαρού καλλιτέχνη και συγκλονίζεται από τα συμβάντα της ζωής του, που τροφοδότησαν και διαμόρφωσαν το ταλέντο του. Ο νεαρός από την πλευρά του, ανταποκρίνεται ολόψυχα στον ενθουσιασμό του Δασκάλου, μαγεύεται από την τέχνη και την προσωπικότητά του, τον κάνει Θεό και τον τοποθετεί ψηλά σε βάθρο, για να μπορεί να τον λατρεύει, όπως αρμόζει στους Θεούς, από απόσταση.
Ουσιαστικό όμως στοιχείο του μυθιστορήματος είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο διαγράφονται τα γεγονότα, καθώς και η ατμόσφαιρα όπου μέσα της ζουν και αναπνέουν όλα τα πρόσωπα του έργου και είναι η δεκαπενταετία 1940-1955, που σφράγισε την Ελλάδα και τους Έλληνες.
