ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Το παιδί με τη φουστανέλα»

το-παιδί-με-τη-φουστανέλα-546134

Μαθήματα ζωής και ιστορίες ηρωισμών στο βιβλίο του Διονύση Λεϊμονή, που θα παρουσιαστεί στην αυλή του Σπίρερ

Το βιβλίο του με τίτλο «Το παιδί με τη φουστανέλα» θα παρουσιάσει στον Βόλο ο συγγραφέας Διονύσης Λεϊμονής σήμερα Τρίτη 22 Ιουνίου στις 8.30 το βράδυ στην αυλή του κτιρίου Σπίρερ, Μικρασιατών 81, στο πλαίσιο ανοικτών εκδηλώσεων που διοργανώνει η Διεύθυνση Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π.- ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Η παρουσίαση θα γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα που στη συνέχεια θα συνομιλήσει με το κοινό για το βιβλίο του. Την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ροσσάνα Πώποτα.

Στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Το παιδί με τη φουστανέλα» και υπότιτλο «Για τις μνήμες που φωτίζουν το μέλλον», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρτέον, ο Διονύσης Λεϊμονής ενώνει το παρόν με το παρελθόν δημιουργώντας μια νοερή αλλά ουσιαστική γέφυρα για τη γνώση και την κατανόηση των ιστορικών γεγονότων που αφορούν την ελληνική επανάσταση κατά του οθωμανικού ζυγού. Πρόκειται για δύο ιστορίες, μία του μικρού Γρηγόρη με την οπτική αναπηρία και μία του λεβεντόκορμου Γρηγόρη Λιακατά, ήρωα της μάχης του Ντολμά το 1826 στο Μεσολόγγι, που ο συγγραφέας με έναν πρωτότυπο εγκιβωτισμό, συμπλέοντας την μία ιστορία με την άλλη, του τότε και του τώρα, δημιουργεί μια ιστορία θάρρους και ελπίδας που ξεπερνά τις φυσικές δυσκολίες.

Βιβλία για εφηβους αλλά και για ενηλίκους, βιβλία για παιδιά και για μεγάλους, βιβλία που γράφονται από τον ίδιο και βιβλία που περιγράφουν πως να γραφτούν από άλλους, βιβλία γενικώς και ειδικώς γεμίζουν ενεργά τη ζωή και κυρίως τη δράση του Διονύση Λεϊμονή με την ευκαιρία της παρουσίασης του νέου του βιβλίου με τίτλο «Το παιδί με τη φουστανέλα» που μιλά για όλα όσα τον εμπνέουν και τον συγκινούν, για όσα τον οδηγούν στη δημιουργία νέων ιστοριών… Ο Διονύσης Λεϊμονής φιλόλογος και συγγραφέας, υπεύθυνος ομάδων δημιουργικής γραφής, μέντορας νέων δημιουργών και δημιουργιών αγαπά την επικοινωνία με τους λάτρεις της γραφής και της ανάγνωσης. Έχοντας δημιουργήσει ένα ξεχωριστό δημιουργικό πλέγμα, με τη χαρά της συνεχούς επαφής και επικοινωνίας, ως εκπαιδευτικός, ως συγγραφέας αλλά και ως εισηγητής ο Διονύσης Λεϊμονής έχει τη χαρά να απολαμβάνει την προτίμηση, την εκτίμηση και κυρίως την αγάπη των αναγνωστών του…

Με το φως της γνώσης

Η γνώση για τον Διονύση Λεϊμονή ήταν πάντα το βασικό ζητούμενο αναζήτησης, ανάσυρσης, ανάδειξης. Η άποψή του αυτή έγινε επιτακτική με μοναδική λύση τη … μετάδοση της. Κι έτσι έγινε εκπαιδευτικός «… Σπούδασα φιλολογία στα Ιωάννινα κι από την αρχή κατάλαβα ότι θέλω να μοιραστώ όσα έμαθα, να μάθω σε παιδιά όσαγνωρίζω…». Κι αυτή ήταν η αρχή γιατί η συνέχεια απέδειξε ότι υπήρχαν και άλλα «όπλα» στη γνωστική του φαρέτρα: φαντασία και λόγος που τον οδήγησαν στη δημιουργία ιστοριών, στη συγγραφή βιβλίων. «Συγγραφέας γίνεσαι με την αγάπη των αναγνωστών και την υποστηριξή των δημιουργιών σου, των βιβλίων..» αναφέρει τονίζοντας ότι είναι και ο ίδιος αναγνώστης βιβλίων, λάτρης της λογοτεχνίας.. Τα βιβλία ήταν και είναι ο φυσικός του χώρος : άλλοτε γράφοντας κι άλλοτε διαβάζοντας. Τα βιβλία ήταν και είναι παράλληλα το φυσικό του καταφύγιο όπου εισέρχεται και βρίσκει – όπως έχει τονίσει – χαρά, μόνο χαρά… Συνδυαστικά όλα αυτά τον οδήγησαν να δώσει αυτό που γνωρίζει,να μοιαστεί τη γνώση, να μη κρατήσει το φως μόνον για τον ίδιο .. Κι έτσι ήρθαν οι ομάδες δημιουργικής γραφής… Στην αρχή δειλά και με πολλές απορίες που στη συνέχεια με την ενθάρρυνση αλλά και τα θετικά αποτελέσματα όλο και περισσότεροι το αναζητούν, το επιδιώκουν και το κατορθώνουν : να εκφράζονται γραπτά και προφορικά, να δίνουν και να δείχνουν όσα νιώθουν και αισθάνονται «…δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση χαρά παίρνω από τις ομάδες αυτές… δεν μπορείτε να νιώσετε τι νιώθουν όσοι μετέχουν και πως τοεκδηλώνουν…» προσθέτει ο Διονύσης Λεϊμονής ευχόμενος η περίοδος του κορονοιού και της απομάκρυνσης να λήξει για να αρχίσουν και πάλι οι συναντήσεις «… δεν μπορώ τις διαδικτυακές συναντήσεις, θέλω να βλέπω τις εκφράσεις των ματιών, να ακούω τους ψιθύρους…» αναφέρει χαρακτηριστικά…

Εφηβεία η αιώνια νιότη

Τα βιβλία του Διονύση Λεϊμονή απευθύνονται κυρίως σε εφήβους χωρίς να αποκλείονται τα παιδιά και βεβαίως οι ενήλικες «… κοιτάξτε το τελευταίο μου βιβλίο και το προηγούμενο από τις εκδόσεις Αρτέον θα διαπιστώσετε ότι η εικονογράφησή τους επιτρέπει να τα προσεγγίσουν μικρότερα παιδιά…» αναφέρει υπογραμμίζοντας ότι όλα τα βιβλία απευθύνονται και σε μικρούς και σε μεγάλους δηλώνοντας χαμογελώντας «…ένα βιβλίο για μεγάλους δεν μπορεί ένα παιδί ή ένας έφηβος να το διαβάσει ενώ ένα βιβλίο για παιδιά το διαβάζουμε όλοι μας, για το παιδί που πάντα έχουμε μέσα μας, για το παιδί μας που μεγαλώνει ή και για το παιδί του παιδιού μας που μεγαλώνουμε…» . Βιβλία με ποικίλες ιστορίες, βιβλία που αφορούν την Ιστορία, τα όσα έγιναν και δεν πρέπει να ξεχαστούν κι εκείνα που πρέπει να μνημονεύονται για πάντα… Δύο από αυτά «το Δέκατο Έβδομο Κιβώτιο» (εκδόσεις Πατάκη 2014) και «Το Τέταρτο Αλογάκι» (εκδόσεις Πατάκη 2017) τιμήθηκαν με το βραβείο Αναγνωστών των Public ενώ και το καινούργιο του βιβλίο «Το παιδί με τη φουστανέλα» (εκδόσεις Αρτέον 2020) είναι υποψήφιο για το ίδιο βραβείο. «… Βεβαίως και χαίρομαι τη βράβευση που προσφέρει ικανοποίηση και χαρά. Κυρίως όμως είναι δύναμη να συνεχίσεις καθώς κάποιοι σου δείχνουν ότι το χαίρονται…». Κι όσο για την εφηβεία και την ηλικιακή ομάδα που κυρίως απευθύνεται δεν δειλιάζει να δηλώσει ότι αγαπά αυτή τη ηλικιακή φάση που αιωρείται μεταξύ παιδικότητας και ενηλικίωσης «…η εφηβεία είνα η αιώνια νιότη που όλοι μας αναζητούμε και όλοι μας επιθυμούμε να κρατήσει έστω ένα τμήμα, ένα κομμάτι της για πάντα…».

Δημιουργώντας δημιουργούς

Ο όρος της δημιουργικής γραφής εισέβαλε τα τελευταία χρόνια ως έννοια και ως εφαρμογή δίνοντας περιθώρια βελτίωσης για κάποιους και έκφρασης για άλλους. Ο όρος δημιουργική γραφή εκτός της απόλυτης ερμηνείας του προσφέρει και τη χαρά της συνεύρεσης καθώς λειτουργεί κυρίως με ομάδες που απαρτίζονται από μέλη όλων των ηλικιών και των δύο φύλων «… είναι πραγματικά ενδιαφέρον πόσο ελκύει η γραφή και η προοπτική εξέλιξής της. Δεν είναι απλά μόδα ή τάση, είναι κάτι περισσοτερο. Είναι η αγάπη της έκφρασης και η σιγουριά της παρουσίασης των εκφραστικών μέσων …» αναφέρει ο Διονύσης Λεϊμονής υπογραμμίζοντας ότι οι Ομάδες Δημιουργικής Γραφής είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι της ζωής του. Είναι γνωστό ότι αρκετά μέλη των ομάδων δημιουργικής γραφής έχουν περάσει στη φάση της συγγραφής και της παρουσίασης των πονημάτων τους. Είναι γνωστό επίσης ότι ο Διονύσης Λεϊμονής στέκεται πάντα υποστηρικτικά δίπλα στους νέους δημιουργούς καμαρώνοντας για την εξέλιξή τους. «…Είναι πραγματικά σπουδαίο να διαβάζεις, να παρουσιάζεις, να χαίρεσαι με τα βιβλία μέλων των Ομάδων Δημιουργικής Γραφής. Δικαιώνουν το στόχο, την προσπάθειά τους…». Θεωρώντας το βιβλίο σταθερή αξία ο βραβευμένος συγγραφέας υπογραμμίζει με άρθρα του στον τοπικό τύπο και στα ηλεκτρονικά μέσα που συνεργάζεται ότι κάθε βιβλίο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο.

Νέο βιβλίο για παλιές ιστορίες

Το νέο βιβλίο του Διονύση Λεϊμονή με τον τίτλο «Το παιδί με τη φουστανέλα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρτέον και φέρει τον υπότιτλο «για τις μνήμες που φωτίζουν το μέλλον» προετοιμάζει τον αναγνώστη για το θέμα. Άλλωστε η πρόθεση του ίδιου ήταν να δοθεί ένα πόνημα για την επέτειο της έναρξης της ελληνικής επανάστασης «… μου ζητήθηκε από τον εκδοτικό Οίκο και αμέσως αναζήτησα τον ήρωα μου στο γενέθλιο τόπο … το άγαλμα του ήρωα, η ιστορία του που δεν γνώριζα, μου έδωσαν την αφορμή να ψάξω και να βρω παράλληλα με έναν σημερινό ήρωα το θέμα του βιβλιου ..». Αναζητώντας από τα δικά του δεδομένα καθώς πάντα προσπαθεί να βρεθεί στη θέση του άλλου ο Διονύσης Λεϊμονής συνειδητοποίησε ότι δεν μετρά μόνον να γνωρίζεις την ιστορία των ηρώων αλλά και τι σημαίνει ηρωισμός «…΄έφτιαξα δύο ήρωες με το ίδιο όνομα και με κοινά δεδομένα, τη φυσική τους αναπηρία… Κατέδειξα ότι ηρωισμός είναι να ξεπερνάς τον εαυτό σου και όχι τους άλλους, να προσφέρεις χωρίς να γνωρίζεις την εξέλιξη της πράξης σου…». Κι έτσι παραθέτοντας πραγματικά γεγονότα έδωσε στο χθες την εξέλιξη του στο σήμερα προσφέροντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα… Γιατί τα αγάλματα δεν τοποθετούνται μόνον για απόδοση τιμής και μνημόνευση ανδρείας αλλά και … επικοινωνίας. Τα αγάλματα έχουν τη δική τους ιστορία και επικοινωνούν μαζί μας ακρεί να τα ακούσουμε γιατί όπως δηλώνει ο καλός συγγραφέας εκείνα μας ακούνε…. Με γλωσσάρι και πηγές, με την παράθεση λαϊκών παραδοσιακών τραγουδιών και με έξοχη εικονογράφηση από το Αρτέον και τον Πρόδρομο Μάνου που κατάγεται από τη Δράκεια Πηλίου το βιβλίο «Το παιδί με τη φουστανέλα» θα διαβάζεται για πάντα προσφέροντας τη χαρά της γνώσης και την απόλαυση του καλού αναγνώσματος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου