ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

«Προσεγγίσεις (θεωρητικές και κριτικές) σε λογοτεχνικά θέματα»

προσεγγίσεις-θεωρητικές-και-κριτικ-555636

Λογοτεχνία, η άλλη ενασχόληση του ομότιμου καθηγητή Πανεπιστημίου Βασίλη Αναγνωστόπουλου

Η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία του ανθρώπου. Το επισημαίνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας: «Η σύγχρονη λογοτεχνία, πέρα από τον αισθητικό, γλωσσικό, γνωσιακό και πολιτισμικό της ρόλο, έχει και για τον αναγνώστη και παρηγορητικό, παραμυθιακό ρόλο. Διαβάζουμε για να βρούμε παρηγοριά».

Με το νέο του βιβλίο ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βασίλης Αναγνωστόπουλος, γνωστός ερευνητής και πολυπράγμων σκαπανέας του πολιτισμού, έρχεται για πολλοστή φορά, μέσω των βιβλίων του (έχει συγγράψει πάνω από είκοσι βιβλία) να μας καλέσει σε ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι στον κόσμο της λογοτεχνίας. Το πλούσιο και ποιοτικά αξιόλογο δημιουργικό του έργο επαληθεύει την κοινωνική αναγνώριση και εκτίμηση, που τον κατατάσσει σε «πολύτροπον» διανοητή.

Το βιβλίο που μετρά 287 σελίδες σε σχήμα 15Χ21, έχει εκδοθεί με τη φροντίδα του Εκδοτικού Οίκου Κ. και Μ. Σταμούλης στη Θεσσαλονίκη. Ηρθε στα χέρια μας χάρη στην ευγενική προσφορά του συγγραφέα, ένα πολύτιμο δώρημα που ενεργοποίησε το δικό μας ενδιαφέρον για το χώρο της λογοτεχνίας και μας προκάλεσε να δώσουμε προτεραιότητα στα διαβάσματά μας και παράλληλα την επιθυμία να εκφράσουμε τις εκτιμήσεις μας. Με χαρά και ευχαρίστηση αποδεχόμαστε την πρόσκληση και τον ακολουθούμε, προσκαλώντας και εμείς τους φίλους αναγνώστες, στο Κυριακάτικο σημείωμά μας, να γίνουν συνταξιδιώτες μας, για να μοιραστούμε μαγευτικές εικόνες στο γοητευτικό ταξίδι που μας προσφέρει ο χώρος της λογοτεχνίας.

Το ταξίδι ξεκινά γυρίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, κάνοντας την πρώτη στάση στον Πρόλογο, για τον οποίον κάναμε λόγο πιο πάνω. Και προχωρώντας παρατηρούμε πως ο συγγραφέας επέλεξε να κατανείμει το περιεχόμενο του βιβλίου σε δύο μέρη: 1ο μέρος: «Θεωρητικές προσεγγίσεις», που περιλαμβάνει 15 άρθρα και 2ο μέρος: «Κριτικές προσεγγίσεις.», με 26 άρθρα. Οι ευρηματικοί τίτλοι μας οδήγησαν στην ανάγνωση των κειμένων ανιχνεύοντας σημεία που συμπληρώνουν τη γνώση μας για το τι σημαίνει λογοτεχνία. Και πράγματι τόσο ο πλούσιος εκφραστικά, απλός και λιτός, νοηματικά λόγος με την έντεχνη γραφίδα του Β.Δ.Αν. αναδεικνύουν τους σκοπούς που γράφτηκε αυτό το κείμενο.

Τη σημαντική αυτή παράμετρο του λόγου τη βιώσαμε διαβάζοντας τα κείμενα και για του λόγου το αληθές σημειώνουμε ενδεικτικά ορισμένες παραγράφους. Στη σελίδα 63 στο άρθρο: «Λογοτεχνία και φυσικό περιβάλλον.», σημειώνει μεταξύ των άλλων: «Ο επαρκής αναγνώστης όταν διαβάζει ένα λογοτεχνικό κείμενο διήγημα, μυθιστόρημα, παραμύθι κ.λπ. …θεωρεί αξεδιάλυτη αρετή της αφήγησης, τον βιωμένο ή επινοημένα χώρο και χρόνο…».

Στη σελίδα 94 στο άρθρο: «Παγκόσμια ημέρα ποίησης», διαβάζουμε: «Οι Ελληνες έχουν μακραίωνη ποιητική πορεία. Ολη η λογοτεχνική μας αφετηρία προσδιορίζεται από τους δύο πυλώνες Την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου (9ος- 8οςαιώνας π.Χ.) για να συνεχίσει με τους λυρικούς ποιητές των κλασικών και μετέπειτα χρόνων, τη μεσαιωνική ποίηση ( όπως λ.χ. τα Πτωχοπροδρομικά του 12ου αιώνα ), την Κρητική λογοτεχνία ( Ερωφίλη, Ερωτόκριτος κ.ά.)».

Στη σελίδα 102 και στο άρθρο: «Γράμμα σ’ έναν νέο ποιητή», μας λέει: « Η ποίηση των νέων είναι τα χαμόγελα του μέλλοντος, οι ευοίωνες υποσχέσεις για μια εκλεκτή περιφρόνηση προς τον πυρετό της παγκοσμιοποίησης και της υψηλής τεχνολογίας. Είναι μια εύγλωττη κατάφαση στην ανθρωπιά και το ανθρώπινο πρόσωπο μια κοινωνίας, που όλο την ονειρεύονται κι όλο αργεί να εμφανιστεί». Στη σελίδα 195 και στο άρθρο: « Η Παιδαγωγική του μυθιστορήματος..», γράφει: «Πόση αλήθεια, νοσταλγία κρύβουν μέσα τους κάποια απολησμονημένα πλέον παλιότερα ποιηματάκια ! όπως..Αεροπόρος θα γενώ / τη γη να μην εγγίζω / να βρίσκομαι στο ουρανό / τα σύννεφα να σκίζω »και συμπληρώνουμε με άλλο γνωστό: «Η γιαγίτσα καθισμένη /στου σπιτιού της την αυλή / το εγγονάκι περιμένει, το εγγονάκι καρτερεί /.Νάτο κι έρχεται τρεχάτο χαρωπό και γελαστό / αχ καλώς το παιδί μου που γυρίζει ’απ το σχολειό…». Νοσταλγία των παιδικών μας χρόνων των ονείρων και των «ανοικτών οριζόντων,»-κατά τον ποιητή Νίκο Καββαδία».

Ως δάσκαλος (με την ευρύτερη έννοια) ο συγγραφέας καλεί τους μαθητές του-αναγνώστες, να μετέχουν σε μια σειρά μαθημάτων, που περιέχονται στο… αναλυτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και ειδικά στον τομέα της λογοτεχνίας. Οι μαθητές- αναγνώστες επιδεικνύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επιμέλεια και τα μαθήματα γίνονται, εφαρμόζοντας όλους τους κανόνες της διδακτικής πράξης, με αποτέλεσμα αποφοιτώντας, να έχουν εμπεδώσει πολύτιμη γνώση για την αξία της λογοτεχνίας, που ικανοποιεί κάθε άνθρωπο με πολιτισμικό προφίλ, προσφέροντας ευχαρίστηση και εμπειρία.

Τα μαθήματα γίνονται με απόλυτη πειθαρχία και επιμέλεια, μέσω των κειμένων, που εμπεδώνεται η γνώση για την αξία της λογοτεχνίας. Στο τέλος αυτής της νοητής σχολικής χρονιάς σαν πτυχίο και βεβαίωση φοίτησης είναι το βιβλίο που σχολιάζουμε, που δεν πρέπει να λείψει από την βιβλιοθήκη κανενός – προσωπική ή συλλογική. Συγχαίρομε και ευχαριστούμε τον συγγραφέα για το πρόσφατο δώρημα και του ευχόμαστε να είναι πολλά ακόμη τα δημιουργήματά του.

Του Τάκη Παντελόπουλου

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου