Η γνωστή συγγραφέας μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για «Το Χιονανθρωπάκι μας», το βιβλίο που γοητεύει τα παιδιά
Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ, εκπαιδευτικό – συγγραφέα
Eνα ακόμη υπέροχο βιβλίο από τις εκδόσεις Διάπλους έρχεται να μας χαρίσει η αγαπημένη συγγραφέας Μαριλένα Καββαδά, με τον τίτλο «Το Χιονανθρωπάκι μας». Πρόκειται για πραγματικά τρυφερή ιστορία, που μιλά στην καρδιά των παιδιών για την ενσυναίσθηση, τη γενναιοδωρία, την αγάπη και την καλοσύνη. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου κατανοούμε πως τίποτα δεν αξίζει πιο πολύ απ’ όσα κάνουμε για τους άλλους με την καρδιά μας. Στον κυριακάτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η όμορφη συζήτησή μας με τη συγγραφέα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο για παιδιά με τον τίτλο «Το Χιονανθρωπάκι μας» από τις εκδόσεις Διάπλους. Μιλήστε μας λίγο για την ιστορία.
«Το χιοναΑΝΘΡΩΠΑΚΙ μας» μέσα σε μια μόλις νύχτα και μάλιστα παγωμένη, καταφέρνει να ζεστάνει με την ψυχή του, όλους τους ήρωες αλλά και τους αναγνώστες της ιστορίας του, μ’ ένα σπάνιο μάθημα ανθρωπιάς. Προσφέροντας μ’ ενσυναίσθηση τη βοήθειά του σε εκείνους που την χρειάζονται, πριν καν τη ζητήσουν. Θυμίζοντας σε όλους μας ότι η αγάπη για τον άλλο μπορεί να κρύβεται στην καρδιά αλλά φανερώνεται στις πράξεις κι αποδεικνύεται στις πιο δύσκολες στιγμές, οπόταν και μπορεί να μετουσιωθεί σε ΕΥΤΥΧΙΑ. Για εμάς αλλά πιθανότατα και για τους άλλους.
Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε ένα τόσο τρυφερό παραμύθι;
Θυμάμαι τον υπέροχο παππού μου να μου λέει συχνά το ακόλουθο κινεζικό ρητό:
«Αν θες ευτυχία για μια ώρα, πάρε έναν υπνάκο.
Αν θες ευτυχία για μια ημέρα, πήγαινε να ψαρέψεις.
Αν θες ευτυχία για έναν χρόνο, κληρονόμησε μια περιουσία.
Αν θες ευτυχία για μια ΖΩΗ… βοήθα κάποιον άλλο».
Τον θυμάμαι όμως, και να κάνει αυτά τα λόγια καθημερινή πράξη. Τρόπο ζωής.
Ως γιατρός, ως κυρ Δημήτρης, ως πατέρας, ως παππούς… ως άνθρωπος.
Μαγικός άνθρωπος.
Μου έδωσε πολλά.
Τώρα που με ρωτάτε…
Ισως «έγραψε» μέσα μου όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το παραμύθι.
Με το παράδειγμά του.
Διαβάζοντας την ιστορία συναντά κανείς κρυμμένη την ενσυναίσθηση, την καλοσύνη, την αλληλεγγύη, τη γενναιοδωρία, τον ανθρωπισμό. Αυτές οι αξίες πιστεύετε πως υπάρχουν στις μέρες μας ή έχουν εκλείψει; Πώς μπορούμε να τις διδάξουμε στα παιδιά μας;
Πάντα θα υπάρχουν αυτές οι αξίες και θα κυλούν ανάμεσα μας. Σιωπηλά.
Γιατί δεν έχουν ανάγκη να κραυγάζουν, ούτε να προκαλούν τα βλέμματα.
Γιατί μοναδική τους ανάγκη είναι το καλό όλων, μέσα από πράξεις αγάπης κι επιλογές καρδιάς.
Αυτές οι αξίες μπορούν να ενώνουν τους ανθρώπους ακόμη κι όταν το κακό μοιάζει να τους χωρίζει.
Δεν με τρομάζει το κακό πάντως. Μοιάζει μόνο να νικά. Αλλά πάντοτε χάνει!
Η λογοτεχνία τέρπει ή διδάσκει;
Η λογοτεχνία τέρπει, διδάσκει, ευφραίνει, ανακουφίζει, ξεσηκώνει, μαγεύει, αποκαλύπτει, συνταράσσει, καταγράφει, φωτίζει, ζεσταίνει, στηρίζει, μιλά, υφαίνει, χτίζει, γκρεμίζει, τραγουδά… Εύχομαι κι ελπίζω να μην υποκύπτει και να μη σιωπά.
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με το «Λίκνο εκπαίδευσης, τέχνης και πολιτισμού».
Το «Λίκνο εκπαίδευσης, τέχνης & πολιτισμού» αποτελεί έναν ελπιδοφόρο φορέα με ευρύ όραμα για την εκπαίδευση των μικρών παιδιών μέσα από τα μονοπάτια των τεχνών και του πολιτισμού. Στεγάζεται δε, σε μια παραμυθένια μονοκατοικία, στην καρδιά ενός κατάφυτου κήπου στην περιοχή Κυπριάδου (την ιστορική γειτονιά των καλλιτεχνών), εκεί όπου η φαντασία συναντά την αλήθεια και το παιχνίδι κατακτά τη γνώση.
Από φέτος, στο λίκνο μας λειτουργούν και τμήματα παιδικού σταθμού & νηπιαγωγείου, μ’ ένα άκρως δημιουργικό πρόγραμμα, το οποίο θα εμπλουτιστεί σύντομα και με πρωτοποριακές εφαρμογές σε συνεργασία με διακεκριμένους φορείς εκπαίδευσης και πολιτισμού, εντός κι εκτός Ελλάδας.
Παράλληλα το λίκνο μας θα συνεχίσει να οργανώνει: δημιουργικές δράσεις για τις οικογένειες, εθελοντικές ενέργειες για την ευρύτερη κοινότητα (με επίκεντρο πάντα το παιδί και τους γύρω από αυτό)… αλλά και σεμινάρια ενηλίκων, δηλαδή γονέων και επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της τυπικής και της άτυπης εκπαίδευσης των μικρών παιδιών προσδοκώντας ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο ανοιχτό στην επινόηση και τη δημιουργία, τον αναστοχασμό και την αναθεώρηση… τον πειραματισμό και την πρωτοπορία… την κριτική σκέψη και την ελευθερία.
Τι τύχη! Εχω τη χαρά να διευθύνω τα πρώτα του βήματα!
Εχετε ιδρύσει και συντονίζετε την καλλιτεχνική & παιδαγωγική ομάδα «Μαγικό Κοχύλι». Ποιες είναι οι δράσεις της;
Το «Μαγικό Κοχύλι» αποτελεί μια καλλιτεχνική & παιδαγωγική ομάδα που δραστηριοποιείται στον χώρο του θεάματος και της ψυχαγωγίας των παιδιών μέσα από πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δράσεις εκεί όπου υπάρχουν παιδιά. Κυρίως από σχολείο σε σχολείο και σε φορείς εκπαίδευσης ή πολιτισμού. Δουλειές της ομάδας έχουν παρουσιαστεί στο «Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης», στο «Μουσείο Μπενάκη», στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης», στο Προεδρικό Μέγαρο κ.α.
Η ομάδα του «Μαγικού Κοχυλιού», που αποτελείται από ταλαντούχους καλλιτέχνες με εμπειρία στην εκπαίδευση κι εκπαιδευτικούς με εμπειρία στη διδακτική των τεχνών, λόγω της πανδημίας και των έκτακτων μέτρων περί συναθροίσεων, θα αναστείλει προσωρινά την επαγγελματική της δραστηριότητα αλλά θα συνεχίσει τη εξ΄ αποστάσεως συνεργασία με το «Λίκνο εκπαίδευσης, τέχνης & πολιτισμού», ιδιαίτερα στον τομέα των εθελοντικών δράσεων και του κοινωνικού έργου.
«Το Χιονανθρωπάκι μας» το έχει εικονογραφήσει η αγαπημένη εικονογράφος Λιάνα Δενεζάκη. Πώς νιώθετε γι΄ αυτή τη συνεργασία;
Για μένα η Λιάνα Δενεζάκη είναι ένα από τα πιο υπέροχα πλάσματα που έχω συναντήσει στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή.
Δεν θα μιλήσω καθόλου για το ταλέντο της, γιατί αυτό αποδεικνύεται σε κάθε πινελιά του πλούσιου έργου της… θα αναφερθώ όμως, σε μερικά από τα χαρακτηριστικά της που θυμίζουν και το χιονΑΝΘΡΩΠΑΚΙ μας: Ενσυναίθηση, ανθρωπιά, καλοσύνη, τρυφερότητα, δοτικότητα… ΑΓΑΠΗ για τον άλλο!
Ο,τι κι αν πω θα είναι λίγο για τη φίλη μου Λιάνα.
Την αγαπώ και νιώθω τυχερή που συναντηθήκαμε!
Σαν άνθρωποι… σαν δημιουργοί… κι ακόμη περισσότερο σαν συνδημιουργοί!
Εχετε συγκινηθεί με κάποιο από τα βιβλία, που έχετε γράψει ή διαβάσει;
Κάθε μου βιβλίο συνδέεται μ’ ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας. Αλλοτε αυτό το καταλαβαίνω από την ώρα που αρχίζω να γράφω κι άλλοτε στη συνέχεια… άλλοτε αφού έχει ολοκληρωθεί το κείμενο κι άλλοτε πολύ αργότερα.
Οποτε κι αν ανακαλύψω αυτή τη σύνδεση συγκινούμαι.
Οσο για τα βιβλία των άλλων;
Αλλοίμονο κι αν δεν με συγκινούσαν. Για ποιον άλλο λόγο θα τα διάβαζα;
Τώρα που το συζητάμε…
Τελικά και για τα δικά μου βιβλία το ίδιο ισχύει.
Αλίμονο κι αν δεν άγγιζαν την καρδιά μου. Για ποιον άλλο λόγο θα τα έγραφα;
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Δεν έχω συγγραφικά σχέδια. Ερωτεύομαι τις στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας των βιβλίων όπως κι αν έρχονται.
Γενικά δεν κάνω σχέδια πια. Ονειρεύομαι ακατάπαυστα αλλά χωρίς μακροχρόνιους ή λεπτομερείς σχεδιασμούς.
Ετσι αισθάνομαι ελεύθερη να ζω την κάθε στιγμή της ζωής μου σαν να είναι η πρώτη και η τελευταία. Δηλαδή με ενθουσιασμό!
Ετσι απολαμβάνω τον αυτοσχεδιασμό! Οχι μόνο στην τέχνη, αλλά και στη ζωή! Που αλλού; Στα σταυροδρόμια της καθημερινότητας…
Μια ευχή για τους αναγνώστες!
Να είναι γεροί… ν’ απολαμβάνουν κάθε εμπειρία … να μαθαίνουν απ’ τις δυσκολίες και τα λάθη… να συντονίζονται με το βαθύτερο νόημα της δικής τους ύπαρξης… να αγωνίζονται για το όραμά τους…
Πάνω απ΄ όλα όμως, να παίζουν σαν παιδιά με τις αλλαγές που φέρνει η ζωή και να συμμετέχουν στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για τις επόμενες γενιές.
Σας ευχαριστώ θερμά και εύχομαι πάντα επιτυχίες!
