Παμπάλαιες τεχνικές του κεντήματος έχουν επανέλθει στο προσκήνιο χάρη στο μεράκι και την πολύχρονη έρευνα της συμπολίτισσας Κατερίνας Βλιώρα – Βλαχονάτσιου.
Λάτρης της παράδοσης και του κεντήματος από νεαρή ηλικία, έχει μεταδώσει σε αρκετές κυρίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον απόδημο ελληνισμό, την γνώση του παρελθόντος αλλά και βελονιές περίτεχνες, όπως το «λουμινάκι» Σκυριανό, ενσωματώνοντας παράλληλα στα κεντήματά της και την περίφημη λευκαδίτικη βελονιά.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ : ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Εχοντας ταξιδέψει σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, μετέδωσε τις γνώσεις της σε αρκετές φίλες της παράδοσης, δείχνοντάς τους τον τρόπο, προκειμένου να κάνουν μέρος της καθημερινότητάς τους, τεχνικές του κεντήματος που ήταν δημοφιλείς κατά το μακρινό παρελθόν. Καρπός πολύχρονης έρευνας είναι, εξάλλου, το βιβλίο της που επικεντρώνεται στην «Παραδοσιακή λαϊκή τέχνη», αποτελεί κατοχυρωμένη πνευματική ιδιοκτησία στο Υπουργείο Παιδείας και εξηγεί με εύληπτο τρόπο την ταχύρυθμη εφαρμογή σχεδιασμού εργόχειρου (κοφτό στο χέρι), γενικά σε εργόχειρα και στην καθημερινή μας ενδυμασία.
Το βιβλίο συνοδεύεται από τέσσερα dvd διάρκειας δέκα ωρών, στα οποία η δημιουργός, εξηγεί αναλυτικά, με την βοήθεια της εικόνας, τις τεχνικές που έχει αναπτύξει. «Από μικρό παιδί αγαπούσα το κέντημα και σε ηλικία επτά ετών κέντησα το πρώτο μου καρέ σε ψιλό ύφασμα, το οποίο απεικόνιζε κινέζικο τοπίο» αναφέρει η κ. Βλιώρα. Η αγάπη της για το κέντημα την οδήγησε ακόμη βαθύτερα στα μονοπάτια της παράδοσης και της δημιουργικής έκφρασης. Στο βιβλίο της, η δραστήρια συμπολίτισσα παρουσιάζει τριάντα σχέδια κεντημάτων δικής της εμπνεύσεως κι όπως υπογραμμίζει χαρακτηριστικά «το συγκεκριμένο βιβλίο παράγει τέχνη και εργασία σε γυναίκες. Απευθύνεται σε όλους, προσθέτει η ίδια, είτε σε μια γυναίκα που επιθυμεί να εξελιχθεί επαγγελματικά, είτε επιθυμεί να ασχοληθεί ως χόμπι με το κέντημα». Οι βελονιές που χρησιμοποιεί στα κεντήματά της η κ. Βλιώρα έχουν ενσωματωθεί και σε διάφορα είδη ένδυσης, όπως φουλάρια, φορέματα, τσάντες, ακόμη και υποδήματα. Παράλληλα, το βιβλίο της συμπολίτισσας δημιουργού και τα τέσσερα dvd που το συνοδεύουν, έχουν ταξιδέψει και στον απόδημο ελληνισμό, στην Αυστραλία και στην Αμερική, μέσω Ελληνικών Οργανώσεων που έχουν ως στόχο την διατήρηση της ελληνικής παράδοσης απανταχού της γης. Στο πλαίσιο αυτό, η «Παραδοσιακή λαϊκή τέχνη» της κ. Βλιώρα έχει παρουσιαστεί μεταξύ άλλων και στο Μπουένος Άιρες, στην διάρκεια της έκτακτης συνεδρίασης του Συντονιστικού Συμβουλίου της Περιφέρειας Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, αποσπώντας πολύ κολακευτικά σχόλια από τους παριστάμενους.
Η κ. Βλιώρα έχει κατ’ επανάληψη παρουσιάσει το έργο της και το βιβλίο της κοσμεί ήδη αρκετές Δημοτικές βιβλιοθήκες, βιβλιοθήκες ιδιωτών, σχολείων, αλλά και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, γενικότερα, ενώ στόχος της είναι η πραγματοποίηση ανάλογης εκδήλωσης και στο Βόλο εντός της χρονιάς. «Η ενασχόλησή μου με το κέντημα με γεμίζει πολύ, γιατί αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και θέλω να το μεταδώσω και στους γύρω μου» υπογραμμίζει η ίδια, για να προσθέσει ότι «οφείλω πολλές ευχαριστίες στον σύζυγο και τα παιδιά μου για την στήριξη και την ουσιαστική βοήθειά τους».
Μεράκι για δημιουργία
Η Κατερίνα Βλιώρα – Βλαχονάτσιου, η οποία γεννήθηκε και κατοικεί στο Βόλο, είναι Βλάχικης καταγωγής και από τους δύο γονείς. Η διαρκής ενασχόλησή της με το κέντημα, την οδήγησε στο να εμπνευστεί το συγκεκριμένο βιβλίο και τα dvd που το συνοδεύουν. Το βιβλίο και τα dvd «μπορούν να εξασφαλίσουν επαγγελματική αποκατάσταση σε πολλούς ανθρώπους και ιδιαίτερα στο γυναικείο φύλο» αναφέρει η ίδια. Η πρωτοτυπία της κατοχυρωμένης πνευματικής της εργασίας, έγκειται στο γεγονός ότι «μειώνεται ο χρόνος σχεδιασμού (κοφτό στο χέρι) κατά 80%» όπως εξηγεί η ίδια. Ο σχεδιασμός (ξέφτισμα) του κοφτού στο χέρι «είναι η βάση της κατασκευής του. Για πρώτη φορά κυκλοφόρησε πανελληνίως αποκλειστικά από εμένα στο εμπόριο σχεδιασμένο (ξεφτισμένο) ολόκληρο το σχέδιο» σημειώνει μεταξύ άλλων στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της.
Αναλύοντας τους λόγους που την οδήγησαν προς την κατεύθυνση της συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου, η δραστήρια συμπολίτισσα τονίζει ότι «ήθελα η παραδοσιακή αυτή λαϊκή τέχνη, που τόσο δύσκολη ήταν τα παλιά χρόνια, να αναδειχθεί, για κάθε γυναίκα που ήθελε να δημιουργήσει για προσωπική της χρήση το κοφτό (ξεφτισμένο) εργόχειρο. Με τον δικό μου πνευματικό τρόπο, έγινε ευκολότερη και συντομότερη η δημιουργία ενός εργόχειρου κοφτού στο χέρι». Κλείνοντας την αναφορά της στο έργο και τις προσπάθειές της, η ομιλούσα διατυπώνει δημόσια ευχαριστίες «στον γιό μου Δημήτρη για την δημιουργία του βιβλίου καθώς και στην αγαπημένη μου φίλη Μάγια Ζουμπρή – Θάνου, η οποία με βοήθησε στην σύνταξη του βιβλίου».
