Η γνωστή συγγραφέας μιλά για το καινούργιο της βιβλίο «Μπαμπά, σ’ αγαπώ!»
Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ, εκπαιδευτικό – συγγραφέα
Η συγγραφέας Μάρω Θεοδωράκη γράφει μια τρυφερή ιστορία με τον τίτλο «Μπαμπά, σ’ αγαπώ!» από τις εκδόσεις Μίνωας, αφιερωμένη σε όλους τους μπαμπάδες και η Νίκη Λεωνίδου, με τις υπέροχες εικόνες της, ντύνει την ιστορία και δημιουργείται ένα πανέμορφο αποτέλεσμα. Είμαι σίγουρη ότι το βιβλίο αυτό θα κερδίσει μια θέση στην καρδιά σας και θα γίνει η αφορμή να αναθεωρήσετε πολλά. Θα σας οδηγήσει σε πολλές σφιχτές αγκαλιές, από αυτές που κόβουν την ανάσα. Στον κυριακάτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η όμορφη συζήτησή μας με την αγαπημένη συγγραφέα.
Κυρία Θεοδωράκη, ποια ήταν η πηγή έμπνευσης της νέας σας ιστορίας;
Η πηγή έμπνευσης για αυτή την ιστορία ήταν η σχέση πατέρα – κόρης. Πάντα ήθελα να αγγίξω αυτή την σχέση. Για μένα ήταν μια σχέση στοργής και τρυφερότητας. Ένας πολύ δυνατός συναισθηματικός δεσμός. Ξεκίνησα να γράφω το «Μπαμπά, σ’ αγαπώ» γνωρίζοντας ότι η πατρική φιγούρα είναι καθοριστική στη ζωή κάθε κοριτσιού. Ο ρόλος του πατέρα στις μέρες μας είναι πια περισσότερο ξεκάθαρος. Ο πατέρας δεν είναι μόνο εκείνος που πρέπει να προσφέρει οικονομική ασφάλεια στην οικογένεια αλλά εκείνος που συμμετέχει ενεργά και ουσιαστικά στην ανατροφή των παιδιών.
Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία για τη σχέση πατέρα – παιδιού. Ποια είναι τα μηνύματα που κρύβονται πίσω απ’ αυτή;
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρα η αγάπη. Και η διεκδίκηση της αγάπης κι από τις δυο πλευρές. Από την μια, η πατρική αγάπη, η οποία σηματοδοτεί πολλές στιγμές της μικρής ηρωίδας. Κι από την άλλη η αγάπη της κόρης η οποία μοιάζει να ταρακουνάει τον πατέρα και να του υπενθυμίζει την αξία της οικογένειας, της θαλπωρής, της γαλήνης και των ουσιαστικών σχέσεων. Μέσα στην ιστορία αυτή, ο πατέρας, εργασιομανής και εγκλωβισμένος στις απαιτήσεις της καθημερινότητας συχνά αμελεί την σύνδεση με την μικρή του κόρη. Εκείνη όμως θα διεκδικήσει περισσότερο χρόνο μαζί του. Και τα καταφέρνει! Η μικρή αυτή ιστορία όμως αναφέρεται και στον ποιοτικό χρόνο που κάθε γονιός πρέπει να έχει με το παιδί του. Θεωρώ πως ποιοτικός χρόνος καλλιεργεί το αίσθημα της χαράς και της ασφάλειας στα παιδιά.
Η μικρή ηρωίδα της ιστορίας αναφέρει κάποια στιγμή πως το καλύτερο επάγγελμα είναι του «πατέρα». Πόσο δύσκολο είναι τελικά να είσαι γονιός;
Το να είσαι γονιός είναι εξίσου δύσκολο όσο γοητευτικό και συναρπαστικό. Μόνο όταν αποκτήσει κανείς παιδί μπορεί να τα καταλάβει και να τα βιώσει όλα αυτά. Ο γονιός παλεύει πάντα για το καλύτερο αφού η ανιδιοτελής αγάπη είναι δεδομένη. Όμως όλα αυτά θέλουν πολλή δουλεία και αφοσίωση. Πρώτα από όλα με τον εαυτό μας. Το ζήτημα είναι να θέλουμε ευτυχισμένα παιδιά. Η ευτυχία των παιδιών μου είναι το ζητούμενο από τότε που έγινα μητέρα δυο κοριτσιών. Κι όχι η επιτυχία τους. Αν τα παιδιά μου είναι ευτυχισμένα τότε θα έχουν και την επιτυχία που αποζητούν.
Πού θα αφιερώνατε το βιβλίο σας;
Το βιβλίο μου το αφιέρωσα στον σύντροφο μου και πατέρα των δυο κοριτσιών μας. Εναν πατέρα που κυριολεκτικά αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών μας και που αφουγκράστηκε κάθε παλμό τους. Δεν θα παραλείψω όμως να πω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει κι ο δικός μου ο πατέρας ο οποίος ήταν μοναδικός και καθοριστικός στην ζωή μου. Το συγγραφικό μικρόβιο το «οφείλω» και σε εκείνον αφού η γραφομηχανή στο σπίτι μας δεν σταματούσε ποτέ να παράγει λέξεις, ποιήματα και άρθρα.
Πόσο μπορεί η λογοτεχνία να βοηθήσει γονείς και εκπαιδευτικούς να μιλήσουν στα παιδιά για ευαίσθητα θέματα;
Η επαφή με την ανάγνωση είναι σπουδαία. Μέσα από την ανάγνωση τα παιδιά καλλιεργούν την φαντασία τους όπως και το συναισθηματικό τους πεδίο. Σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις, τάμπλετ, κινητά και υλικά αγαθά χωρίς περιορισμούς, τα παιδιά μπορούν να εκπαιδευτούν μέσα από την φιλαναγνωσία. Τα βιβλία μπορούν να εμπνεύσουν εκπαιδευτικούς και γονείς έτσι ώστε να μεταφέρουν κάθε ευαίσθητο θέμα στα παιδιά. Οταν ο γονιός απολαμβάνει την αναγνωστική διαδικασία μαζί με το παιδί του τότε το παιδί το αντιλαμβάνεται και συμμετέχει ανάλογα. Οταν πάλι ο γονιός απορροφάται από τα social κι από τον υπολογιστή του τότε πάλι το παιδί ακολουθεί την ίδια πορεία. Επίσης οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε στο ημερήσιο σχολικό πρόγραμμα να εντάξουν την ώρα του βιβλίου. Οχι διδακτικά. Αλλά δίνοντας χρόνο για μια ατμοσφαιρική ανάγνωση σε βιβλία εκτός ύλης.
Υπάρχει κάποια ιστορία στο συρτάρι σας, που θα πάρει σύντομα τον δρόμο της;
Πάντα υπάρχει κάτι στα συρτάρια μου, στον υπολογιστή μου και στην καρδιά μου. Η έμπνευση παραμένει η καλύτερη συνοδοιπόρος. Μέσα στην καραντίνα έγραψα δυο βιβλία . Το ένα θα εκδοθεί τον Απρίλη του 2021… και είναι έκπληξη!
Μια ευχή για τους αναγνώστες σας!
Εύχομαι σε όλους τους γονείς να οικοδομήσουν μια υγιή, δυνατή σχέση με τα παιδιά τους. Καλή ευτυχία σε όλους!
Ενα υπέροχο βιβλίο
Μπορεί στ’ αλήθεια ένας μπαμπάς να χαμογελάει περισσότερο και να κατσουφιάζει λιγότερο; Μπορεί να χαρίσει χρόνο στο «λουλούδι του», στην κόρη του, και να μην αφήσει τις αναποδιές να μπαίνουν στη μέση; Οι στιγμές και οι συνήθειες αλλάζουν όταν εκείνη ταρακουνάει τα νερά, διεκδικεί και απαιτεί την παρουσία του. Ενας όμορφος κόσμος ξετυλίγεται με άξονα τον πιο ισχυρό δεσμό, εκείνον του πατέρα και της κόρης. Μια ιστορία γεμάτη τρυφερότητα κι αγάπη για την πιο ζεστή αγκαλιά του κόσμου.
Με την ιστορία της συγγραφέως θα ταυτιστούν πολλοί μπαμπάδες που καθημερινά νιώθουν ότι η δουλειά τους τούς στερεί χρόνο από την οικογένεια. Τα προβλήματα της δουλειάς ή οι καθημερινές δυσκολίες τούς δημιουργούν εκνευρισμό, που αποτυπώνεται στο πρόσωπό τους και γίνεται άμεσα αντιληπτός από τα παιδιά.
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί, και σίγουρα μια φορά δεν είναι αρκετή. Δίνει τροφή για σκέψη σε όλους τους γονείς. Μας θυμίζει, για ακόμα μια φορά, ότι στις απλές σκέψεις των παιδιών μπορεί να κρύβεται όλη η σοφία του κόσμου.
