ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Στις 17 Ιανουαρίου 2008 «έφυγε» ο κορυφαίος φωτογράφος Δημήτρης Λέτσιος

στις-17-ιανουαρίου-2008-έφυγε-ο-κορυφαίος-394806

Γράφει ο Νίκος Τσούκας

Συμπληρώθηκαν κιόλα τέσσερα χρόνια από τη μέρα που εγκατέλειψε …τον μάταιο τούτο

κόσμο, για τους ουρανούς. «Έφυγε» ήσυχα

και χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως ακριβώς

έζησε όλη του τη ζωή. Σαν σήμερα (17 Ιανουαρίου 2008) «έφυγε» από κοντά

μας ο μεγάλος μας φίλος, ο Δημήτρης Λέτσιος.

Πιστοί στο ραντεβού κάθε Γενάρη, λίγοι φίλοι, δυστυχώς κάθε χρόνο και λιγότεροι, βρεθήκαμε με πρωτοβουλία της Πάτρας

Βασιλείου την περασμένη Κυριακή στη Μακρινίτσα, τον τόπο που τόσο αγάπησε και

φωτογράφησε, να τον θυμηθούμε, να τον

τιμήσουμε και να κρατήσουμε ζωντανή τη

μνήμη του.

Η αγάπη και το ενδιαφέρον του πατρός Αντωνίου, ήταν ισχυρότερη από την παγωνιά του δρόμου

που δυσκόλευε την άνοδο προς το Κοιμητήριο, όπου έπρεπε να πορευτούμε μετά τη Θεία Λειτουργία, στην Παναγία. Εκεί «αναπαύεται» σε έναν

απέριττο χώρο, έχοντας στα κάτω, την θέα του χωριού και στην συνέχεια το Βόλο

και πλάι του τον βραχομένο Σαρακηνό, από

όπου είχε «τραβήξει» τις καλύτερες φωτογραφίες της Μακρινίτσας

Ο Δημήτρης Λέτσιος, ήταν μία από τις σπουδαιότερες μορφές της ελληνικής φωτογραφίας του 20ού

αιώνα. Επίλεκτο μέλος της ανθρωπιστικής σχολής που άνθησε λίγο πριν και λίγο

μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μας άφησε το Γενάρη του 2008 σε ηλικία 98 ετών. Συνοδοιπόρος του Σπύρου

Μελετζή, του Τάκη Τλούπα και του Κώστα

Μπαλάφα, που «έφυγε» τελευταίος στις 9 του περασμένου Οκτώβρη, χάραξε μία προσωπική πορεία αποδεσμευμένη από

ρεύματα και κατηγοριοποιήσεις.

Από αυτή την άποψη ο Δημήτρης Λέτσιος είναι μια ξεχωριστή

προσωπικότητα στην ιστορία της φωτογραφίας. Συνειδητά προοδευτικός, σεμνός

και αθεράπευτα ρομαντικός, ήταν ένας

άνθρωπος με απεριόριστη αγάπη για τον τόπο του , την οποία αποδίδει με τέτοια

ποίηση και ευαισθησία που όμοιές τους σπάνια συναντούμε σε άλλους καλλιτέχνες.

Κυκλοφόρησε το πρώτο λεύκωμά του τον Δεκέμβρη του 1987, με

τίτλο: «Δημήτρης Λέτσιος, Φωτογραφίες», με πρόλογο από το μεγάλο μας φίλο, Γιάννη Φάτση. Στη συνέχεια το 1995: «Οι γυναίκες της γης», με τη Μαρούλα Κλιάφα. Αφού μεσολάβησαν κάποιες άλλες μικρότερες εκδόσεις,

μια σειρά από ημερολόγια των πρώην Κοινοτήτων Μακρινίτσας και Στεφανοβικείου, με τίτλους: Κάρλα (1996), Κάμπος (1997),

Μορφές (1998), Επαγγέλματα (1999). Το έτος 2000, η τότε Κοινότητα Μακρινίτσας κυκλοφόρησε το λεύκωμα με φωτογραφίες από τη Μακρινίτσα,

που τιτλοφορείται: «Η Μακρινίτσα, μέσα από το φακό του Δημήτρη Λέτσιου».Η

επιμέλεια είναι του τ. Προέδρου της Ε.Φ.Ε. Αριστείδη Κοντογιώργη , εκδόθηκε δε

από τις «Εκδόσεις Αίολος».

Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης , που έχει και το αρχείο

του, εξέδωσε το τελευταίο του «εν ζωή»

βιβλίο του το 2005 με τίτλο: «Δημήτρης Λέτσιος, Οδοιπορία στο φως και τη σκιά της Ελλάδας», με

επιμέλεια του Ηρακλή Παπαϊωάννου. Η Φωτογραφική Λέσχη Βόλου, που

εκφράζει και συντονίζει τους νέους φωτογράφους της περιοχής μας, με αξιέπαινη

δραστηριότητα παρά το βραχύβιο της ύπαρξής της, έχει καθιερώσει κάθε χρόνο

Πανελλήνιο διαγωνισμό «Δημήτρη Λέτσιου», στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του

«Φωτογραφικού Νοέμβρη».

Τέλος, όπως ολόκληρη

η πόλη, αναμένουμε κι εμείς τη

λειτουργία του «Μουσείου Πόλης» στα Παλιά, όπου θα υπάρχει μόνιμο εκθετήριο ενθυμημάτων

του Δημήτρη Λέτσιου και πολλές φωτογραφίες του από τον παλιό Βόλο.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου