Σημείο αναφοράς για την Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας «Ιωνες»
Θεσμός για την Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «Ιωνες» η καθιερωμένη ενότητα «Μνήμη Βυζαντίου 2020», που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα τέλη Μαΐου. Πρόκειται για τον ετήσιο θεσμό που θέσπισε η Εστία από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, με σκοπό να αντλεί και να προβάλλει θέματα από την ιστορία και τον πολιτισμό του Βυζαντίου. Η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης του κορονοϊού, που έχει προκαλέσει πανδημία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν οι «Ιωνες» υπογραμμίζονται τα εξής: «Ζούμε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα. Κάθε μέρα δίνουμε αγώνα αντοχής και μάχη με έναν αόρατο εχθρό. Απαγορεύονται όλες οι συναθροίσεις σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, έχουν επιβληθεί περιοριστικά μέτρα και γενικά ο τρόπος ζωής μας έχει αλλάξει.
Γι’ αυτό κι εμείς ως Δ.Σ. αποφασίσαμε καθώς πλησιάζει η 29η Μαΐου, η αποφράδα ημέρα της άλωσης της Πόλης, να κάνουμε αναδρομή στο παρελθόν και να παρουσιάσουμε μερικές από τις εκδηλώσεις μας που πραγματοποιήσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο Ελληνας κάθε 29η Μαΐου, σαν φέρνει στον νου του την Κωνσταντινούπολη, νιώθει συγκίνηση και πόνο να τον κυριεύουν, μια μελαγχολική σκέψη για τα όσα είχαμε και τα όσα χάσαμε. Γιατί η πόλη αυτή είναι δεμένη με τη μοίρα του λαού μας, που πάντοτε ενέπνευσε και συγκίνησε τον Ελληνισμό. Στη συνείδηση των Ελλήνων η Πόλη, στη μακρόχρονη μάλιστα πορεία της, έχει αποτυπωθεί ως το κατεξοχήν αστικό κέντρο, ως εστία ανάπτυξης του εμπορίου, του πνεύματος της θρησκευτικής λατρείας».
Η Aλωση της Πόλης και η σημασία της
στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία
Η 29η Μαΐου 1453 είναι ημέρα μνήμης της Aλωσης της Πόλης και αποτελεί ιστορικό γεγονός που σημάδεψε την ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Η Κωνσταντινούπολη ήταν η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Βασιλεύουσα, την οποία όλοι οι λαοί από Ανατολή και Δύση θέλησαν να την κατακτήσουν, κάτι που το κατάφερε τελικά ο Μωάμεθ, ύστερα από πολιορκία, η οποία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη 29 Μαΐου 1453.Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί το τέλος της υπερχιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με κύρια χαρακτηριστικά της την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.
Η Aλωση της Πόλης έχει αφήσει το δικό της ανεξίτηλο αποτύπωμα και στην ελληνική παράδοση, γιατί ένα τόσο σημαντικό γεγονός για την ιστορία ήταν φυσικό να περάσει στη λαϊκή συλλογική μνήμη και στον χώρο του θρύλου και του μύθου. Eτσι, για αιώνες μετά θρηνούσε το τέλος της Ρωμανίας και την πτώση της Πόλης των πόλεων, που αποτέλεσε φάρο φωτός εκεί που η Ανατολή συναντά τη Δύση. Το στοιχείο επίσης ότι επιβιώνουν τόσοι θρήνοι για την Aλωση, αν κι έχουν περάσει τόσοι αιώνες, δείχνει πόσο βαθιά έχει επηρεάσει τον ελληνικό λαό.
«Το ιστορικό αυτό γεγονός είναι χαραγμένο βαθιά στη μνήμη όλων μας. Οι συνέπειές του επηρέασαν και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας και συνείδησης κι ακόμα μας υπενθυμίζει τη διαχρονική προσφορά της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στην παγκόσμια κοινότητα» επισημαίνουν οι «Ιωνες».
Η άλωση, λοιπόν, της Πόλης ήταν το τέλος της Βασιλεύουσας, της κατεξοχήν Πόλης, που με την πτώση της συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Αλλά και την ώρα της πτώσης, έδωσε πάλι τον σπόρο ζωής στη Δύση, την τροφοδότησε με το πνεύμα της, με τους λόγιους που καταφεύγοντας στη Δύση έδωσαν αποφασιστική ώθηση για την Αναγέννηση των γραμμάτων και των τεχνών. Για τους Eλληνες η Αυτοκρατορία εξακολουθεί να ζει μέσα από την Ορθοδοξία, την Εκκλησία, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, τον πολιτισμό των υπόλοιπων χριστιανικών λαών. Το πνεύμα, ο πολιτισμός, η πνευματική κληρονομιά υπάρχει ζωντανή. Η Αγία Σοφία είναι πάντοτε αυτή που εντυπωσιάζει. Οι βυζαντινές εκκλησίες, οι στέρνες, τα υδραγωγεία αλλά και τα επιβλητικά κτήρια των αρχών του 20ού αιώνα, τα περισσότερα δημιουργίες των Ρωμιών αρχιτεκτόνων, καλλιτεχνών και μαστόρων είναι η πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά του Ελληνισμού.
Παρά το γεγονός ότι οι Eλληνες σήμερα στην Πόλη αποτελούν πλέον μικρό ποσοστό τού συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού της σύγχρονης μεγαλούπολης που αναπτύσσεται στις ακτές του Βοσπόρου, η παρουσία του Ελληνισμού μέσω των μνημείων, ιδιαίτερα της Αγίας Σοφίας και της αδιάσπαστης παρουσίας του Πατριαρχείου έχει εμποτίσει ανεξίτηλα την καρδιά της Πόλης. Είναι αυτό που ο Ρουμάνος ιστορικός Jorga αποκάλεσε το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο ή το εκφράζει ο ποντιακός θρήνος για την Aλωση: Η Ρωμανία πέρασεν, η Ρωμανία πάρθεν. Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθείκαι φέρει κι άλλον.
«Με αυτό το αφιέρωμα στην ιστορική ημέρα της 29ης Μαΐου θέλουμε να αναθερμάνουμε μνήμες και γεγονότα αιώνων, ώστε να διατηρήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη» κλείνει η ανακοίνωση της Εστίας.
