Η Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών τίμησε τον Θεσσαλό λογοτέχνη Ζήση Σκάρο στην Αθήνα
Σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, πριν την πανδημία, τιμήθηκε ο λογοτέχνης Ζήσης Σκάρος (1917 – 1997), που καταγόταν από τα Κανάλια Καρδίτσας και διατηρούσε φιλικούς δεσμούς με τον Βόλο και την Μαγνησία.
Ο Ζήσης Σκάρος υπήρξε ταλαντούχος πεζογράφος και ποιητής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Απόστολος Ζήσης. Επιδόθηκε κυρίως στο ιστορικό μυθιστόρημα και είναι ένας από τους αξιολογότερους εκφραστές των βιωμάτων της Κατοχής (1941-1944). Το σημαντικότερο έργο της σταδιοδρομίας του είναι το τρίτομο ιστορικό μυθιστόρημα «Οι ρίζες τού ποταμού» (1960, 1967, 1979), όπου «ποταμός» είναι ο αγωνιζόμενος ελληνικός λαός κατά τις τελευταίες δεκαετίες τού 19ου αιώνα.
Ο Σκάρος ασχολήθηκε και με την ποίηση («Αργώ», 1942), καθώς και με το διήγημα («Ναθαναήλ Μαρκός», 1943), με το θέατρο (έργα του «Ανάψτε τα φώτα», 1966, «Το φλογισμένο βουνό», 1983), με το δοκίμιο («Η κραυγή τού Ελληνικού Λαού», 1957) και με τα ταξιδιωτικά («Το ταξίδι της φιλίας», 1956).
Τιμήθηκε με κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1980) και με το μετάλλιο αντιφασιστικής νίκης (ΕΣΣΔ, 1985). Από το 1977 μέχρι το 1981 ήταν πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.
