Ο γνωστός συγγραφέας μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για το νέο του μυθιστόρημα «Κάποτε στον Πειραιά»
Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ,
εκπαιδευτικό – συγγραφέα
Το μυθιστόρημα του Πέτρου Κυρίμη «Κάποτε στον Πειραιά», εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι μοναδικής αισθητικής ηθογραφία, με έντονες σκηνές δράσεις και βασική πρωταγωνίστρια πόλη, που πασχίζει να ζήσει τα όνειρα των κατοίκων της. Η αφήγηση του συγγραφέα είναι αριστοτεχνικά δομημένη και καταφέρνει να αναπαραστήσει σκηνικό, μέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωές του σαν σε σινεμά. Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν η πόλη, η μοίρα και μεταφυσικό πέπλο, που συμβάλλει στη δημιουργία ζοφερής ατμόσφαιρας. Συνομιλούμε με τον συγγραφέα στον κυριακάτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Περιγράψτε μας με λίγα λόγια την υπόθεση.
Πειραιάς. Δεκαετία του ‘60. Πέντε παιδιά, πέντε φίλοι κάνουν σχέδια σαν θα μεγαλώσουν. Σχέδια και όνειρα. Οι μοίρες όμως έχουν τα δικά τους και οδηγούν την ιστορία με τραγικό τρόπο. «Τέσσερις νέοι περπατούν κι οι τρεις στο χώμα μένουν» λέει η προφητεία της τσιγγάνας. Ο έρωτας, ο χρόνος και η μοίρες συνθέτουν την πλοκή του βιβλίου.
Πείτε μας για την επιλογή σας η ιστορία να εξελίσσεται στον Πειραιά. Στο βιογραφικό σας διαβάζουμε Αθηναίος ή γεννημένος στο Μοσχάτο. Εχετε μνήμες από την περιοχή, έχετε ζήσει εκεί;
Γεννήθηκα στο Μοσχάτο, αλλά μεγάλωσα στον Πειραιά. Μερικούς δρόμους πάνω από την Τρούμπα. Εκεί έβγαλα Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Ο Πειραιάς του ΄60 σημάδευε τους ανθρώπους που τον ζούσαν. Ετσι κι εμένα.
Η παρουσία που έχουν οι Μοίρες στο έργο σας θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας. Θα είναι υπερβολικό να χαρακτήριζα το βιβλίο σας μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία;
Θα μπορούσαμε να το πούμε και έτσι. Αν σκεφτούμε ότι τραγικό είναι ότι παθαίνουν οι άνθρωποι παρά τη θέληση τους.
Οι πρωταγωνιστές σας μιλούν, ομολογούν, αφηγούνται, κοιτούν ο ένας τον άλλον κατάματα. Δεν κρύβουν, ούτε κρύβονται. Για εμάς τους αναγνώστες ήταν μια ανακούφιση, μια λύτρωση, ως συμπάσχοντες κατά την ώρα της ανάγνωσης. Για τους ήρωές σας;
Παρακολουθώντας την ιστορία ταυτιζόμαστε με τους χαρακτήρες των ηρώων του βιβλίου. Αλλωστε αυτό είναι το ζητούμενο και του συγγραφέα. Αν αυτό πετύχει τότε τελειώνοντας το βιβλίο περάσαμε καλά και οι ήρωες της ιστορίας καλύτερα.
Η μοίρα είναι από τις πρωταγωνίστριες του βιβλίου σας. Πιστεύετε στη μοίρα; Μου έκανε εντύπωση μια σκηνή… Οταν το ζευγάρι καταδιώκεται, δεν φεύγει από τον Πειραιά, παραμένει εκεί για να κρυφτεί. Τι είναι αυτό που κρατά «ομήρους» τους ανθρώπους στον τόπο τους;
Η μοίρα, ο χρόνος και ο έρωτας είναι οι τρεις πυλώνες του μυθιστορήματος. Είναι οι τρεις δυνάμεις που κατευθύνουν τις ζωές των ανθρώπων. Προπαντός η μοίρα. Κι όπως λένε οι ίδιες μέσα στο βιβλίο «άλλους του μυρώνουμε κι άλλους τους μαραίνουμε». Οσο για τον τόπο που κρατά ομήρους εκείνους που τον κατοικούν αυτό δεν ισχύει ούτε στο βιβλίο, ούτε στη ζωή. Τέτοιος τόπος δεν υπάρχει. Υπάρχουν άνθρωποι που «ξαστοχήσανε», όπως λέει κι ο Σεφέρης, αλλού θέλανε να πάνε κι αλλού βρεθήκανε. Αυτοί είναι και οι ήρωες μου που ο καθένας τους θα μπορούσε να πει τα λόγια του Οιδίποδα τη στιγμή που γίνεται τραγικό πρόσωπο. «Εγώ τα πάθη μου δεν τα θέλησα. Οι θεοί μού τα στείλανε.»
Εσείς, που ζείτε μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, έχετε αισθανθεί τον δεσμό με έναν τόπο;
Οι μνήμες που καθορίζουν τη ζωή μας είναι στα παιδικά και νεανικά χρόνια μας. Η Γερμανία, παρ’ όλο ότι έζησα εκεί αρκετά χρόνια, δεν είχε καμιά θετική επιρροή. Δεν έγραψε.
Στο βιβλίο σας ο έρωτας έχει, τρόπον τινά, τη μορφή θεραπαινίδας στην αδυσώπητη μοίρα. Πόσο απελευθερώνει ή δεσμεύει αυτή η κινητήρια δύναμη;
Ο έρωτας είναι ο μόνος τρόπος για να αντιπαλέψει ο άνθρωπος τη μοίρα του. Στο βιβλίο μου αυτό κάνουν ο Λουκάς και η Ελένη και νομίζω στο τέλος το καταφέρνουν.
Τα πρόσωπα είναι fiction ή έγινε κάποια έρευνα για πραγματικά περιστατικά ή και πρόσωπα και μετά δουλέψατε την ιστορία σας;
Φανταστικά ή πραγματικά τι σημασία έχει; Οι μνήμες σέρνουν τον χορό και οι μνήμες έχουν πόνο. «Μνησιπήμων πόνος» λέει ο Αισχύλος. Πολλά τα γνώρισα, τα έζησα και πολλά τα συγκράτησε η μνήμη. Ηταν και η αγάπη μου για τον Πειραιά. Κάτι σαν χρέος μέσα μου.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Πολλά και διάφορα. Μακάρι να αργήσουν να πάψουν. Προς το παρόν επεξεργαζόμαστε την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου και τον Μάρτιο πάλι από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος θα κυκλοφορήσει το νέο μου μυθιστόρημα.
Σας ευχαριστώ θερμά και εύχομαι πάντα επιτυχίες!
Ευχαριστώ πολύ.
