Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου της Ν. Ιωνίας είχαμε την ευκαιρία να γίνουμε κοινωνοί μιας ακόμη εξαιρετικής μουσικής παράστασης από τη Μουσική Σχολή Τραγουδάρα με τίτλο «100 χρόνια ελληνικό τραγούδι».
Μέσω της χορωδίας ενηλίκων υπό τη διεύθυνση της κ. Αποστολοπούλου Κατερίνας, της παιδικής χορωδίας υπό τη διεύθυνση της κ. Τραγουδάρα Αγλαίας, με την ορχήστρα που αποτελούνταν από καθηγητές και μαθητές της Σχολής και εξαίρετους ερμηνευτές απολαύσαμε ένα μουσικό ταξίδι από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Κι όπως όλα τα ταξίδια του νού και της ψυχής, έτσι κι αυτό ξεκίνησε με τη μαγιά του και το αρχέτυπό του το δημοτικό τραγούδι, την παράδοσή μας που διαπέρασε και διαπερνά όλη τη σύγχρονη δημιουργία. Μεταπηδήσαμε χρονικά στις καντάδες (ενσωμάτωση επτανήσων στην Ελλάδα), τα Σμυρναίικα που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μ. Ασία, το ρεμπέτικο μέχρι τον Τσιτσάνη που το μετουσίωσε σε λαϊκό.
Θυμηθήκαμε νοσταλγήσαμε και τραγουδήσαμε τα τραγούδια του Αττίκ και του Σογιούλ και περάσαμε στο έντεχνο που βρήκε σπάνια απήχηση στην ελληνική κοινωνία αφού το σύστησαν ο Μ. Χατζιδάκις και ο Μ. Θεοδωράκης και ακολούθησαν ταξίδια απ΄ όλους σχεδόν τους σύγχρονους δημιουργούς (Καλδάρα, Ζαμπέτα, Πλέσσα, Σπανό, Ξαρχάκο, Λοίζο, Σαββόπουλο, Μαχαιρίτσα).
Η αυλαία έπεσε με το τραγούδι «Δε σε φοβάμαι» του Γ. Παπαδόπουλου
και της Μελίνας Ασλανίδου που συνοψίζει όλο το πνεύμα της παράστασης και θωρακίζει το δικό μας πνεύμα απέναντι στη χαλεπή καθημερινότητα που αντιμετωπίζουμε σ΄ αυτό εδώ το μικρό ακρωτήρι του Αιγαίου.
Τα τραγούδια ερμήνευσαν οι : Αποστολοπούλου Κατερίνα, Τραγουδάρα Αγλαία , Χατζημπαλάση Γεωργία και Σκοτίδας Θωμάς, ενώ εξέπληξαν ευχάριστα η χορωδία ενηλίκων και οι σόλο ερμηνείες των μελών της αν σκεφτεί κανείς ότι συστήθηκε μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο.
Αυτό που πάντα εντυπωσιάζει στις δημιουργίες και στην αξιέπαινη πορεία της Μουσικής Σχολής Τραγουδάρα είναι η αρμονική συμπόρευση, το πάντρεμα διαφορετικών ηλικιών και γενεών μέσα από τη μουσική, προσφέροντας πραγματικά ψυχαγωγία σε μια κοινωνία που διψά για παίδευση ψυχής. Η πείρα γίνεται εμπειρία για τους μικρότερους που μαθαίνουν μέσα από το ζήλο και το μεράκι των δασκάλων της Σχολής να ανθίστανται στην ευτέλεια και τις μικρότητες των καιρών.
Όταν πάνω στη σκηνή συμπορεύονται περίπου 100 άτομα, αυτό δείχνει τις δυνατότητες της Σχολής που προεκτείνονται στο μέλλον.
Πραγματικά όσοι παρακολούθησαν την αρμονική συνεργασία μικρών και μεγάλων, υπό την καθοδήγηση των διακεκριμένων δασκάλων τους αδελφών Τραγουδάρα και των συνεργατών της Σχολής, μόνο θαυμασμό και θερμό χειροκρότημα είχαν να αποδώσουν.
Ε.Σ.
