Της Αμαλίας Ε. Καπότση
Οι δικοί μας άνθρωποι, οι φίλοι μας του Γηροκομείου, άνθρωποι του Φιλανθρωπικού Διοικητικού Συμβουλίου και άλλοι φίλοι βρεθήκαμε στα Καλά Νερά το απόγευμα της Τετάρτης κοντά στο καταγάλανο κύμα για μια ανάσα δροσιάς, μια ανάσα οικογενειακής γαλήνης.
Ανθρωποι δικοί μας, φίλοι μας απόμαχοι της ζωής, αυτοί που δουλέψανε μια ζωή ακούραστα, στερηθήκανε πολλές φορές για την οικογένειά τους και προσφέρανε τόσα πολλά πραγματικά.
Τώρα τι ζητούνε;
Ενα καθαρό κρεβάτι, ένα πιάτο ζεστό σπιτικό φαγητό, πολλή γαλήνη και πιο πολλή αγάπη. Εξάλλου τα δικαιούνται!!!
Εμείς δε όλοι, τους τα χρωστάμε.
Τι κοστίζει για μας ένα καφεδάκι δίπλα στη θάλασσα; Ενα ελκυστικό πιάτο για δείπνο κάτω από τα δροσερά πλατάνια; Τι κοστίζει για μας ένα πλατύ, ζεστό χαμόγελο και μια καλή κουβέντα; Τίποτε!!!! Μάλλον εμείς κερδίζουμε από τη συντροφιά τους. Και κερδίζουμε πολλά!!!
Λίγες ώρες ανθρωπιάς, ευγένειας, προσφοράς και καλοσύνης είναι μεγάλο κέρδος για όλους μας!!!
Το ΄χει τόση μεγάλη ανάγκη η σύγχρονη κοινωνία μας!!! Και γιατί όχι ας σκεφτούμε ότι μια μέρα (αν μας αξιώσει ο Θεός) μπορεί να βρεθούμε και εμείς εκεί.
Πώς θα θέλαμε να μας φερθούνε οι άλλοι;
Με σκληράδα και αδιαφορία; Ή με καλοσύνη, χαμόγελο και αγάπη;
Ας προσπαθήσουμε να γίνει η κοινωνία μας πιο ζεστή, πιο ανθρώπινη!!! Είναι επιτακτική ανάγκη των ημερών μας!!!
Η σκληράδα και η αδιαφορία πλεονάζουν στις σημερινές πολιτισμένες κοινωνίες.
Φτάνει πια!!! Αυτό προσπαθούν και το Διοικητικό Συμβούλιο του Φιλανθρωπικού Σωματείου και οι εργαζόμενοι του Γηροκομείου, να φτιάξουν μια κοινωνία αγάπης και προσφοράς.
ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ !!!
Να είναι πάντα γεροί να προσφέρουν!!!
