ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δημήτρης Ταουκίδης: Μπορούμε να δώσουμε αγάπη με ένα πακέτο μακαρόνια

δημήτρης-ταουκίδης-μπορούμε-να-δώσου-577020

Ο γνωστός συγγραφέας μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για το βιβλίο του «Ο μικρός Μακαρονομάχος»

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Παρισιάνου» «Ο μικρός Μακαρονομάχος» του αγαπημένου συγγραφέα Δημήτρη Ταουκίδη. Πρόκειται για μια ιστορία που ξεπερνά κάθε προσδοκία, καθώς δεν πρόκειται για ένα απλό βιβλίο συνταγών, αλλά για ένα μαγικό παραμύθι ζυμαρικών. Είναι ένα παραμύθι που γράφτηκε τόσο για μικρούς, όσο και για μεγάλους. Η γλαφυρή εξιστόρηση της περιπέτειας και η σαφέστατη εικόνα της ιταλικής κουζίνας μέσα από την εγκυκλοπαίδεια του μικρού Μακαρονομάχου στο τέλος του βιβλίου, το κάνουν ακόμα πιο ιδιαίτερο. Παράλληλα, η απόδοση της εκπλήρωσης των παιδικών ευχών και φυσικά το αναπάντεχο τέλος που κρύβεται στις λεκιασμένες από σάλτσα σελίδες θα κάνουν τους μακαρονάδες και μη σίγουρα να το λατρέψουν!

Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου στο Public, το Σάββατο 30 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι, συνομιλούμε με τον συγγραφέα σήμερα στον κυριακάτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ, εκπαιδευτικό – συγγραφέα

Ποιο ήταν το έναυσμα για έναν στρατιωτικό να ασχοληθεί με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μια εσωτερική ανησυχία, μια ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης και επικοινωνίας. Το γεγονός πως είμαι στρατιωτικός δεν θα πρέπει να σας φαίνεται και τόσο περίεργο, γιατί από τη φύση μας οι στρατιωτικοί είμαστε άνθρωποι ευαίσθητοι και πολυδιάστατοι. Κι’ ας μην το δείχνουμε! Μην ξεχνάτε πως κύριο μέλημά μας είναι η ειρήνη, όχι ο πόλεμος. Οταν λοιπόν κάποιος θελήσει να ασχοληθεί με τη συγγραφή, πρέπει πρώτα να αποφασίσει το είδος της λογοτεχνίας με το οποίο πρόκειται να ασχοληθεί. Αν επιλέξει να γράψει ένα βιβλίο για ενήλικες, τότε θα είναι σαν να περπατά πάνω στις σελίδες του βιβλίου του. Αν πάλι επιλέξει να γράψει μια ποιητική συλλογή, θα είναι σαν να χορεύει! Αν όμως η έμπνευσή του τον παρασύρει στα μονοπάτια της παιδικής λογοτεχνίας, τότε θα είναι ξεκάθαρα σαν να πετά!! Και επειδή μάλλον εγώ ένιωθα την ανάγκη να πετάξω, ασχολήθηκα με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων…

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας με τον τίτλο «Ο μικρός Μακαρονομάχος» από τις εκδόσεις «Παρισιάνου». Πείτε μας λίγα λόγια για την ιστορία.

«Ο μικρός Μακαρονομάχος» αποτελεί το πρώτο παιδικό βιβλίο ζυμαρικών. Προσοχή! Δεν είναι ένα ακόμα βιβλίο συνταγών. Είναι ένα μακαρονοπαραμύθι με αρχή, μέση και τέλος, ένα παραμύθι που δεν γράφτηκε στο γραφείο μου, αλλά στην κουζίνα του σπιτιού μου! Μέσα στις λεκιασμένες από σάλτσα πέστο σελίδες του, περιγράφεται η περιπέτεια ενός μικρού αγοριού, του Στέφανου, στην κουζίνα μιας αυθεντικής ιταλικής τρατορίας. Η αγάπη και το πάθος που θα δείξει ο ήρωάς μας, με το που φορέσει τη λευκή ποδιά του, θα τον οδηγήσουν στο φανταστικό Βασίλειο των Ζυμαρικών. Κι εκεί, θα έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει όλα τα μέλη του Βασιλείου, όπως τον Ρήγα τον Μακαρονιότατο, τη Γιολάντα τη Ταλιατέλα, τον Τζορτζ το Κοφτό Μακαρονάκι, τον Νικ το Νιόκι και πολλούς πολλούς άλλους. Ταυτόχρονα όμως, σ’ αυτό το σιμιγδαλένιο του ταξίδι, ο Στέφανος θα προσκαλέσει και τον μικρό ή μεγάλο αναγνώστη του βιβλίου, προκειμένου να ανακαλύψουν μαζί όλα τα μυστικά της αγαπημένης ιταλικής κουζίνας, γραμμένα με παιδικό τρόπο, αλλά και την κεντρική ιδέα του μικρού Μακαρονομάχου, που είναι η θέληση των παιδιών να κυνηγήσουν τα όνειρα τους, είτε μέχρι να τα υλοποιήσουν είτε μέχρι τα ίδια να ενηλικιωθούν…

Γιατί επιλέξατε τα μακαρόνια ως βασικό στοιχείο της ιστορίας σας;

Γιατί όσο και αν ψάξετε, δεν θα βρείτε κάποιον ή κάποια να σας πει πως δεν του αρέσουν τα μακαρόνια! Κάνω λάθος; Μα σκεφτείτε επίσης πόσο άρρηκτα συνδεδεμένα είναι τα μακαρόνια μ’ όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ζωής! Ποιο είναι το πρώτο φαγητό που δοκιμάζουμε ως μωρά, όταν αποχωριζόμαστε τις βρεφικές τροφές; Ποιο είναι το αγαπημένο φαγητό που θυμάστε, ως παιδί, να συνοδεύει το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι; Ποιο ήταν το πρώτο φαγητό που μάθατε να μαγειρεύετε μόνη σας, όταν ξεκινήσατε τη φοιτητική σας ζωή; Μα ακόμα και σήμερα, τις ημέρες που επιστρέφετε κάπως κουρασμένη και αργοπορημένη από την εργασία σας, ποιο νόστιμο, αλλά και ταυτόχρονα γρήγορο στην παρασκευή του φαγητό, σκέφτεστε να ετοιμάσετε το μεσημέρι, για τους δικούς σας, αγαπημένους ανθρώπους; Για όλους τους παραπάνω λόγους, επέλεξα τα μακαρόνια!

Εσείς είστε μακαρονάς; Ποια είναι η αγαπημένη σας συνταγή;

Δεν θα μπορούσα να γράψω αυτό το βιβλίο χωρίς να είμαι μακαρονάς. Κάτι τέτοιο θα ήταν φύσει αδύνατον. Αγαπημένη μου συνταγή είναι τα λιγκουίνι με πέστο βασιλικού και παρμεζάνα. Θα πρέπει να σας πω πάντως πως και το ίδιο το βιβλίο, επειδή γράφτηκε – μαγειρεύτηκε σαν να είναι από μόνο του μια λαχταριστή μακαρονάδα, έχει αποκτήσει και εκείνο τη δική του συνταγή. Τι λέτε; Θέλετε να τη μοιραστώ μαζί σας; Αν ναι, πάρτε μολύβι και χαρτί…

«Η συνταγή του μικρού Μακαρονομάχου»

(Υλικά και δοσολογίες για 4 αναγνώστες)

  • 500 γρ. φαντασία ολικής
  • 750 ml αγάπη για τα ζυμαρικά
  • 4 κουταλιές της σούπας έξτρα παρθένο χιούμορ
  • 1 ματσάκι λεξιπαίγνια, ψιλοκομμένο
  • Ξύσμα και χυμό από ένα ταξίδι στην Ιταλία
  • 50 γρ. δράση και 50 γρ. περιπέτεια, φρεσκοτριμμένες
  • 1 σκελίδα ευαισθησία
  • Παρμεζάνα για το σερβίρισμα
  • Αλάτι
  • Πιπέρι

Σε μια από τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου σας αναφέρεστε στο ευαίσθητο θέμα του παιδικού υποσιτισμού. Μιλήστε μας γι’ αυτό.

Είναι αλήθεια πως, ακόμα και σήμερα, δεν έχουμε καταφέρει ως κοινωνία να λύσουμε αυτό το πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ναι, υπάρχουν παιδικά στομαχάκια που μένουν άδεια σε καθημερινή βάση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίζει. Μα αν αποφασίσουμε να ασχοληθούμε σοβαρά μ’ αυτό το κοινωνικό πρόβλημα, θα οδηγηθούμε στο συμπέρασμα πως και πάλι πίσω από ένα πακέτο μακαρόνια κρύβεται η λύση! Σκεφτείτε μόνο πως ένα πακέτο σπαγγέτι των 500 gr, με ελάχιστο κόστος τα 40 λεπτά, μπορεί να θρέψει άνετα μια τετραμελή οικογένεια που το έχει ανάγκη. Επίσης το πακέτο αυτό μπορεί να αποθηκευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και να μαγειρευτεί, όταν κριθεί απαραίτητο. Επομένως, με χαμηλό κόστος και ανεξαρτήτως χρόνου, όταν θελήσουμε να βοηθήσουμε κάποιον που πεινά, παιδί ή ενήλικα, και δεν θέλουμε να του δώσουμε χρήματα γιατί φοβόμαστε πως δεν θα τα χρησιμοποιήσει για αγορά τροφής, μπορούμε να του προσφέρουμε την αγάπη και τη συμπόνια μας μ’ ένα πακέτο μακαρόνια!

Θεωρείτε το παιδικό κοινό ώριμο αναγνωστικό κοινό;

Εκπλήσσομαι καθημερινά με το επίπεδο αντίληψης του παιδικού αναγνωστικού κοινού. Δεν θα το χαρακτήριζα ώριμο, δεν θα ήθελα κιόλας να είναι έτσι. Ωριμο θα γίνει με το πέρασμα του χρόνου, διαβάζοντας πολλά και καλά βιβλία. Είναι όμως η εξυπνάδα και η σπιρτάδα στα μάτια των παιδιών που με κερδίζουν, που με οδηγούν να γράψω αντίστοιχα, αντισυμβατικά. Είναι η δίψα τους για να μάθουν κάτι καινούργιο, κάτι που δεν γνωρίζουν, κάτι που δεν καταλαβαίνουν στον απόλυτο βαθμό κι ας είναι καθημερινά δίπλα τους. Σ’ αυτό το σημείο, μου δίνετε τη δυνατότητα να σας εκμυστηρευτώ πως στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, μετά το πέρας της ιστορίας, υπάρχει η εγκυκλοπαίδεια του μικρού Μακαρονομάχου, η γνωστή και ως Pastapedia! Κι εκεί, οι μικροί αναγνώστες και υποψήφιοι πάστα – σεφ, που αρχικά δεν είναι γνώριμοι με τους όρους και τα υλικά της ιταλικής κουζίνας, μπορούν να μάθουν για όλα αυτά που δεν γνώριζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή και έτσι να «ωριμάσουν», τόσο μαγειρικά όσο και λογοτεχνικά!

Πώς μπορούμε να εμπνεύσουμε σε ένα παιδί την αγάπη για το βιβλίο;

Ακουμπάμε το βιβλίο στο γραφείο του, στα κρυφά, χωρίς να του αναφέρουμε κάτι. Το κρύβουμε κάτω από το μαξιλάρι του και πάλι το αφήνουμε μόνο του στο να το ανακαλύψει και να το διαβάσει. Το περνάμε σε μορφή eBook στο τάμπλετ του, σαν έναν μοντέρνο Δούρειο Ιππο στην Τροία του ίντερνετ και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Προσοχή! Δεν πιέζουμε το παιδί, δεν του βάζουμε όρους. Μετά το τέλος της ανάγνωσης συζητάμε για το βιβλίο και δίνουμε απαντήσεις σ’ όλες τις ερωτήσεις των μικρών αναγνωστών. Και φυσικά, επειδή εμείς είμαστε τα πιο κοντινά τους πρότυπα, διαβάζουμε και εμείς μπροστά τους, τα αγαπημένα μας βιβλία.

Πόσο εύκολο είναι να γράφει κανείς ένα παιδικό βιβλίο;

Καθόλου εύκολο. Χρειάζονται πειθαρχία, πάθος, μεράκι, αφοσίωση, χρόνος, χρόνος, χρόνος! Επίσης χρειάζεται και ένα αναλογικό ξυπνητήρι, για να ξυπνήσεις το μικρό παιδί που κρύβεις ως συγγραφέας, βαθιά μέσα σου… Ντριγκ!!!

Τώρα τελευταία όλο και πιο συχνά βλέπουμε εκπομπές μαγειρικής, παιδιά που γίνονται σεφ, εκδίδονται βιβλία με συνταγές, διοργανώνονται διαγωνισμοί ζαχαροπλαστικής. Πώς εξηγείτε αυτή τη στροφή προς τη μαγειρική;

Δεν πιστεύω πως όλα αυτά που περιγράψατε, είναι μια μόδα των ημερών. Απλά ζούμε στην εποχή που η μαγειρική, ως τέχνη, βρίσκεται επικοινωνιακά στα καλύτερά της. Το φαγητό ήταν, είναι και θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Ολοι μας έχουμε αγάπη για αυτό. Θέλουμε για παράδειγμα να δοκιμάζουμε διαφορετικές γεύσεις, να συνδυάζουμε τα ταξίδια μας με ιδιαίτερες γαστρονομικές παραστάσεις και να μαγειρεύουμε για τα φιλικά μας πρόσωπα με πάθος και αγάπη. Κάπως έτσι η μαγειρική, μπορεί να εμπνεύσει… ακόμα και για τη συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου!

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια.

Στα δύο παιδικά βιβλία που έχω γράψει μέχρι σήμερα και έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις «Παρισιάνου», δεν υπάρχει ήρωας ή ηρωίδα που να ανήκει στο ζωικό βασίλειο. Αυτό βέβαια είναι παράδοξο, αν σκεφτείτε την αγάπη που έχουν τα παιδιά στα μικρά ή μεγάλα ζώα. Οπότε, σκέφτομαι να κάνω μια στροφή, «μπακ του δε ρουτς» που λένε και στο χωριό μου, και να εντάξω στα μελλοντικά μου συγγραφικά σχέδια, ήρωες και ηρωίδες, μέλη της πανίδας και του ζωικού βασιλείου. Θα τα καταφέρουμε; Τι λέτε;

Μία ευχή για τους μικρούς αναγνώστες.

Εύχομαι να είναι πάντα νικητές, σ’ όλες τις μακαρονομαχίες που θα συναντήσουν στη ζωή τους…

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου