Του Γιάννη Μαντίδη
Στην δημοσιογραφική μου περιπέτεια, εκτός των άλλων περιέργων, υπήρξα και ποδοσφαιριστής, κάτι σαν ανεύθυνος σέντερ φορ, στην ομάδα των Κάτω Λεχωνίων, αλλά δεν ήμουν τυχερός. Σε μία συνάντηση φωτιά μεταξύ Αγριάς και Λεχωνίων, ένας άγριος Αγριώτης μπάκ μου χτύπησε το κότσι και μ’ έστειλε στον πάγκο. Τότε σταμάτησα τα ποδοσφαιρικά και στράφηκα στα χορευτικά που ήταν και ανώδυνα…
Η αρχή έγινε με το χορευτικό της Λέσχης Εργαζομένου Κοριτσιού. Θυμάμαι μιάν αξέχαστη παρουσία μας στο παλαί ντε σπορ Θεσσαλονίκης, με τις χαρισματικές αδελφές Αντωνιάδη και τ’ άλλα βολιώτικα κορίτσια, να χειροκροτούν και να χειροκροτούνται από την Μαρί Λαφορέ, τη γυναίκα με τα ωραιότερα μάτια, που ήταν προσκεκλημένη εξαιρετικά σε κείνη την εκδήλωση.
Στη συνέχεια περιέργως βρέθηκα στο χορευτικό του Λυκείου Ελληνίδων μετά από σταράτη πρόσκληση της Μαρίας Παλιούρα – Γαλανού. Είχα γράψει ένα σατιρικό σχόλιο, ολίγον δαγκωτό για το Λύκειο και η Μαρία με ξεδόντιασε με το να με “χρίσει” χορευτικό ρεπόρτερ του Λυκείου, θυμάσαι Μαρία; Όμως σαν πρώην ποδοσφαιριστής δεν ήμουν σταθερός μόνο σε μιά χορευτική ομάδα. Πότε με υποσχετική και πότε δανεικός αγωνιζόμουν και στον Χορευτικό Όμιλο της Αλεξάνδρας Καραγιάννη που γνώριζα από μαθήτρια Γυμνασίου, θυμάσαι Αλεξάνδρα;
Δεν ξέρω αν κατάφερα να καταγράψω όλα τα εύσημα των χορευτικών ομάδων του Βόλου, ξέρω όμως κάτι που δεν κατάφερα: Να μάθω σωστά τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, που μια ζωή έβλεπα, θαύμαζα και χειροκροτούσα. Α, ναι! Αυτό που κάπως έμαθα ήταν τα βήματα του ζεμπέκικου όπως το χόρευε ο ανεπανάληπτος Γιάννης Τσαρούχης, να με κρατάνε δηλαδή για να μην πέσω…
Τα ξαναθυμήθηκα όλα αυτά προχθές όταν με κάλεσε για πολλοστή φορά, η Αλεξάνδρα στην κοπή της πίτας του Χ.Ο.Β., μετά χορού στα “Καναράκια”. Και με χαρά μου ξαναείδα γνωστά κορίτσια και αγόρια από παλιά, αλλά και τα νεότερα που ενισχύουν την ομάδα. Τέσσερις – πέντε γενιές έχει μεγαλώσει η Αλεξάνδρα χορευτικά και συνεχίζει με την ίδια όρεξη και με το ίδιο πάθος.
Το γνωστό και επιτυχημένο μουσικό συγκρότημα του φίλου Κώστα Καραδέμητρου με την χαρισματική του κόρη, τη Δήμητρα στο τραγούδι, έδωσε περίσσια χορευτική ζωή στα μέλη και τους φίλους του Χ.Ο.Β. που είχαν γεμίσει την αίθουσα. Το τυχερό φλουρί έπεσε στο κομμάτι γνωστού δημοσιογράφου αγνώστων λοιπών στοιχείων. Συγχαρητήρια και του χρόνου…
