ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Γέρος Χρόνος

ο-γέρος-χρόνος-674352

Της Εύας Λόλιου

Παππού, σήκω, άλλο μη βογκάς πια. Ορίστε, τα παραθύρια ανοίγω, την μυρωδιά του ύπνου διώχνω.

Φυσάει όμορφα ο αγέρας σήμερα, καθαρίζει το μυαλό. Έξω να βγούμε παππού. Θα αφήσω τα μαλλιά λυτά, σαν χαίτες αλόγων λεύτερα να καλπάσουν στον άνεμο.

Σήκω παππού, μια τελευταία βόλτα, δε θα σου μιλώ. Μόνο να ’κούσουμε πώς βουίζεις στο δάσος και πώς χορεύουν τα φύλλα καθώς περνάς από μπροστά τους.

Τα σύννεφα της χθεσινής δύσης ήταν κατακόκκινα. Τριακόσιες εξήντα τέσσερις ημέρες ακολουθήσαμε τον ήλιο, δε θα αποκάμεις σήμερα δα.

Θυμήσου, ήρθαν ημέρες ζεστές και κρύες. Ακολουθήσαμε την πούλια κι είδαμε παλίρροιες μικρές και μεγάλες. Μια ημέρα μας απόμεινε να κάνουμε συντροφιά.

Δε θα σου μιλώ παππού, σήκω, άλλο μη βογκάς πια. Απαρατήρητος θα περάσεις μέσα απ’ την πόλη, ντυμένος ζητιάνος. Σου ’χει σμιλεμένο μπαστούνι η θάλασσα που ’χασες το πόδι σου.

Οι πεταλούδες της άνοιξης σου ύφαναν καπέλο, οι λιγοστές άσπρες τρίχες στο κεφάλι σου να μην φανούν. Δεν έχει σημασία πόσος χρόνος μας απομένει.

Μια ημέρα χαράς αξίζει πολύ περισσότερο από τριακόσιες εξήντα τέσσερις ημέρες οδύνης. Τί σκέφτεσαι και με κοιτάς λυπημένος;

Ο χρόνος είσαι, όχι ο θεός.

Για ’κεινα τα ναυάγια, τις γκρεμισμένες εκκλησιές, τα σκοτωμένα πουλιά στο δάσος, μη και πιστεύεις πως ο ένοχος είσαι εσύ;

Για τα δέντρα που κάηκαν και τα τρομαγμένα ελάφια; Ούτε εσύ παππού, μήτε ο θεός. Εγώ φταίω το παραδέχομαι, που ’χα τα μάτια μου αλλού αφηρημένα και άκουγα μουσικές του παραδείσου.

Μα ήταν τόσο όμορφα τα κατακόκκινα σύννεφα χθες στην Δύση… θαρρώ πως σήμερα θα είναι ομορφότερα…

Μα μιλώ πολύ, πιάσε με απ’ το μπράτσο παππού. Θα περάσουμε την μεγάλη λεωφόρο.

Αφού διανύσουμε το δάσος και νιώσεις την ταπείνωση θα μετανιώσεις παππού. Τότε θα λογιστείς για άγγελος και λεύτερα θα πετάξεις.

Να σου πω την αλήθεια μου, ήσουν ένας γέρος με πολλές παραξενιές…

Έχεις κρυφά τα κρίματά σου, σε μένα μη τα πεις. Στη σιωπή. Μόνο θα ακούσουμε πώς βουίζεις στο δάσος.

Πώς χορεύουν τα φύλλα καθώς περνάς από μπροστά τους και χάνεσαι παππού…

Καλή χρονιά!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου