Ενδιαφέρουσα διαδρομή ζωής με πολλούς σημαντικούς σταθμούς είναι η μέχρι τώρα πορεία του Σκοπελίτη μουσικού Νικόλα Σύρου, ο οποίος κατέκτησε τη Γαλλία με το μπουζούκι του και μύησε τους Γάλλους στα ρεμπέτικα, πραγματοποιώντας εμφανίσεις στην Οπερα του Παρισιού. Ο διακεκριμένος σολίστ μπουζουκιού, ο οποίος έχει συνεργαστεί με κορυφαίες προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, δεν ξεχνάει το νησί του, στο οποίο απολαμβάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στο πεδίο της κοινωνικής προσφοράς, πραγματοποίησε πρόσφατα εκστρατεία αλληλεγγύης υπέρ του Κέντρου Υγείας Σκοπέλου, συγκεντρώνοντας αναλώσιμα υλικά, με τη συνδρομή πολλών Γάλλων, οι οποίοι στήριξαν την προσπάθεια.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Αναφερόμενος στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, που συγκίνησε όλους τους Σκοπελίτες, και όχι μόνο, ο κ. Σύρος υπογραμμίζει ότι σε επίσκεψή του στο Κέντρο Υγείας Σκοπέλου, διαπίστωσε με έκπληξη ότι δεν υπήρχαν βασικά αναλώσιμα, όπως γάζες. Γι’ αυτό το λόγο «μόλις επέστρεψα στη Γαλλία έκανα μια κίνηση με πολλούς φίλους, νοσοκομεία, γιατρούς και φορείς, στους οποίους ανέφερα το συγκεκριμένο θέμα και προθυμοποιήθηκαν να με βοηθήσουν. Σε ενάμιση μήνα περίπου συγκέντρωσα δύο παλέτες αναλώσιμο υλικό, ορούς, πιεσόμετρα, γάζες, στολές, βασικά είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία δόθηκαν στο Κέντρο Υγείας της Σκοπέλου», δηλώνει ο ίδιος στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Ο Νικόλας Σύρος έχει κατ’ επανάληψη πρωταγωνιστήσει σε πρωτοβουλίες και συναυλίες αλληλεγγύης, εκφράζοντας σε κάθε περίπτωση τη βαθιά ευαισθησία που τον διακρίνει, ενώ στο βιογραφικό του καταγράφονται, παράλληλα, πολλοί σημαντικοί σταθμοί.
Προσωπικότητές όπως η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, ο Βασίλης Βασιλικός, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Αρης Φακίνος, ο Φασιανός και δεκάδες ακόμη προσωπικότητες με διεθνή ακτινοβολία, υποκλίνονται στο ταλέντο του και τον έχουν χειροκροτήσει κατ’ επανάληψη.
Ο χαρισματικός γιός του Γιώργου και της Σμαράγδας Σύρου, συνεχίζει επάξια τη μουσική παράδοση της οικογένειας, καθώς ο πατέρας του ήταν μουσικός και απόφοιτος του Ωδείου της Αθήνας, όπου γράφτηκε το 1933. Λάτρης του ρεμπέτικου από μικρή ηλικία, αποφάσισε να ακολουθήσει τη δική του μουσική διαδρομή, μαθαίνοντας μόνος του μπουζούκι.
«Εκανα διάφορες δουλειές από νεαρή ηλικία, ακόμη και στην οικοδομή, προκειμένου να συγκεντρώσω το ποσό που απαιτούνταν για να αγοράσω μπουζούκι, να μάθω να παίζω, να γνωρίσω τους ρεμπέτες» θυμάται ο Σκοπελίτης μουσικός, ανατρέχοντας στην αφετηρία της μουσικής του διαδρομής. Γνώρισε θρυλικά ονόματα όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου, ο Βαμβακάρης, ο Κερομίτης, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, με την οποία συνεργάστηκε, η Αννα Χρυσάφη, ο Τάκης Μπίνης, ο Καλφόπουλος, η Ρόζα Εσκενάζυ. «Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι, δεν ξέρω αν θα υπήρχε λαϊκή μουσική και πάνω απ’ όλα το μπουζούκι» σχολιάζει ο ίδιος.
Κορυφαίες συνεργασίες
Η μουσική του καριέρα ξεκίνησε στην Αθήνα και ο δρόμος για να κατακτήσει τη Γαλλία άνοιξε ουσιαστικά από ένα νεύμα της μοίρας, στα 1981, μετά από την προτροπή Γαλλίδας φίλης του.
Η εικόνα του Παρισιού τον εντυπωσίασε και δημιούργησε το πρώτο ρεμπέτικο γκρουπ στο Παρίσι, ενώνοντας τις καλλιτεχνικές του δυνάμεις με τον Γιώργο Τζώρτζη, που παίζει μπαγλαμά και τον Νίκο Μωραΐτη, κλασικό κιθαρίστα, ο οποίος συνεργάζονταν με τον Θεοδωράκη. Το τρίο διέπρεψε πραγματοποιώντας εμφανίσεις σε χώρους θρυλικού, όπως το ιστορικό καφέ θέατρο «La Grille» που φιλοξένησε εμβληματικές καλλιτεχνικές προσωπικότητες.
Ολοι οι εκπρόσωποι της Γαλλικής διανόησης παρακολούθησαν τις παραστάσεις, γνωρίστηκαν με τον Σκοπελίτη μουσικό, εκφράζοντας το θαυμασμό τους για το ταλέντο του. Ακολούθησαν διθυραμβικά αφιερώματα στον γαλλικό Τύπο και παραστάσεις με μεγάλο θεατρικό σχήμα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, στις οποίες πρωταγωνίστησαν ο ποιητικός λόγος του Οδυσσέα Ελύτη, του Κώστα Βάρναλη, του Γιάννη Ρίτσου, η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και τα αθάνατα ρεμπέτικα τραγούδια.
Η μουσική πορεία στη Γαλλία, διανθίζεται από πολλούς σημαντικούς σταθμούς, εμφανίσεις στη γαλλική ραδιοφωνία, ηχογραφήσεις δίσκων και πολυάριθμες συναυλίες, που καταγράφονται με έντονα συναισθήματα στην καρδιά του.
Στην όπερα του Παρισιού
Οι πύλες της περίφημης Οπερας του Παρισιού άνοιξαν διάπλατα για να υποδεχτούν τον βιρτουόζο του μπουζουκιού, ο οποίος απέδωσε αριστοτεχνικά τα μουσικά μοτίβα του «Ζορμπά». Οι δύο παραστάσεις ήταν sold out, ενώ χιλιάδες κόσμου γέμισαν ασφυκτικά την Οπερα του Παρισιού, αποθεώνοντας τους συντελεστές. Η επιτυχημένη συνεργασία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, με επίκεντρο δύο μνημειώδη έργα, το «Κάντο Χενεράλ» και το «Αξιον Εστί».
Εκτοτε, οι συναυλίες διαδέχονται η μία την άλλη, σε φεστιβάλ, θέατρα αλλά και στο πλαίσιο εκδηλώσεων που διοργανώνουν διάφοροι σύλλογοι. Κορυφαίες στιγμές αποτελούν για τον ίδιο οι συνεργασίες με τον Ζωρζ Μουστακί, τη Νάνα Μούσχουρη, τον Νότη Μαυρουδή, η συναυλία που διοργάνωσε η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στη Σορβόννη, η δισκογραφική του δραστηριότητα καθώς επίσης οι πολυάριθμες διακρίσεις που έχει αποσπάσει.
Ο ίδιος δέχτηκε, στο μεταξύ, αρκετές προτάσεις προκειμένου να εμφανιστεί και πάλι στην Οπερα του Παρισιού, αλλά όπως εξηγεί, δεν του το επέτρεψαν οι αυξημένες καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις.
Λάτρης της Σκοπέλου
Ο Νικόλας Σύρος διατηρεί ακατάλυτους δεσμούς με τη Σκόπελο, την οποία επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι, απολαμβάνοντας τις διακοπές του, στο σπίτι που διατηρεί στο Στάφυλο. «Προσπαθώ να περνάω όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορώ στη Σκόπελο, για να δω τους δικούς μου ανθρώπους, τα αδέλφια μου, Θανάση, ο οποίος είναι μουσικός, και Σοφία, τους συγγενείς και τους φίλους μου».
Αξίζει παράλληλα να σημειωθεί ότι έχει συνεργαστεί με τον αδελφό του σε συναυλία που πραγματοποιήθηκε στη Νορμανδία και ηχογραφήθηκε δισκογραφικά. Επίσης ηχογραφήθηκε σε διπλό δίσκο η συναυλία που πραγματοποίησε με Σκοπελίτες μουσικούς τον περασμένο Νοέμβριο στη νότια Γαλλία και θα κυκλοφορήσει στη Γαλλία με τίτλο «Τα μπλουζ του Πειραιά».
Το μπουζούκι συντροφεύει την καθημερινότητά του, ακόμη και στη διάρκεια των διακοπών του στο νησί, όπου τον συναντούν οι φίλοι και οι παλιοί του μαθητές, οι οποίοι διαπρέπουν στη μουσική. «Είχα πάνω από 40 μαθητές στο μικρό ωδείο που είχα δημιουργήσει στη Σκόπελο την περίοδο 95-97 όταν είχα επιστρέψει για λίγο διάστημα στο νησί. Παιδιά από τη Σκόπελο, τη Γλώσσα και το Ελιος ήρθαν για να μάθουν μπουζούκι και έχουν εξελιχθεί πλέον σε πάρα πολύ καλούς επαγγελματίες» υπογραμμίζει ο ίδιος.
Ονειρό του ήταν ανέκαθεν να επιστρέψει στη Σκόπελο «αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να υλοποιηθεί πλέον με όσα συμβαίνουν» σημειώνει ο κ. Σύρος, για να προσθέσει ότι «θα προσπαθήσω να έρχομαι όσο περισσότερο γίνεται στη Σκόπελο».
Ο Σκοπελίτης μουσικός ζει στη νότια Γαλλία μαζί με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του, αλλά η καρδιά του βρίσκεται πάντα στο νησί του, εκεί όπου μεγάλωσε και επιστρέφει κάθε καλοκαίρι, για να συναντήσει τους παιδικούς του φίλους, τα αδέλφια, τους συγγενείς, αγαπημένα πρόσωπα που κατέχουν ξεχωριστή θέση στη ζωή του.
