Το 1922 αποτελεί για την ελληνική ιστορία ορόσημο, μια μεγάλη τομή, αφού η διάψευση της Μεγάλης Ιδέας είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα και οι Ελληνες να βρεθούν μπροστά σ’ ένα ιδεολογικοκοινωνικό κενό το οποίο προσπάθησαν να αναπληρώσουν χαράσσοντας με νέα κριτήρια καινούργιες γραμμές και στοχεύοντας σε νέους στόχους. Οι Ελληνες πεζογράφοι και ποιητές, όπως ήταν φυσικό, δεν παρέμειναν αμέτοχοι στην όλη αυτή προσπάθεια. Στο λογοτεχνικό στερέωμα εμφανίστηκε η καταλυτική για τα λογοτεχνικά πράγματα και τη διανόηση Γενιά του ’30, που κληροδότησε νέο ύφος, νέο ήθος, νέα οπτική στους κατοπινούς. Αναφερόμαστε, βέβαια, στους Γιώργο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη – δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε αυτούς απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ – Γιάννη Ρίτσο, Νικηφόρο Βρεττάκο και στους Στρατή Μυριβήλη, Ηλία Βενέζη, Στρατή Δούκα, Παντελή Πρεβελάκη καθώς και άλλους σημαντικούς, όσον αφορά την πεζογραφία.
Ο Στρατής Δούκας, ο Παντελής Πρεβελάκης, ο Φώτης Κόντογλου συνιστούν ως προς το ύφος τους και τη θεματογραφία τους μιαν ιδιαιτερότητα της γενιάς του’ 30, ο δε Νικηφόρος Βρεττάκος απ’ τους σημαντικότερους ποιητές της, μια καθοριστική συνιστώσα της ζωοδόχου αγάπης και του φωτός στο σώμα της.
Για το Στρατή Δούκα (1895-1983) θα μιλήσει ο φιλόλογος – συγγραφέας Κώστας Ακρίβος, την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου στις 19.00.
Για τον Νικηφόρο Βρεττάκο (1912-1991) η φιλόλογος και πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Μαγνησίας Ελένη Χατζηδημητρίου, την Τετάρτη, 9 Δεκεμβρίου στις 19.00.
Για τον Παντελή Πρεβελάκη (1909-1986) ο Βλάσης Καραζήσης, φιλόλογος, τ. Λυκειάρχης, την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου στις 19.00.
Οι ομιλίες θα δοθούν στον Πολυχώρο Τέχνης του Ωδείου Φουντούλη, Αντωνοπούλου 17 και Δημητριάδος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνουν το «Καφέ της Επιστήμης και των Τεχνών» και ο Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος Βόλου.
