Τα Κίτρινα Ποδήλατα ξεπρόβαλλαν με όρεξη στο μουσικό στερέωμα με ατόφιο ήχο και ειλικρινή στίχο στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας πριν από χρόνια. Ντόμπροι, επίμονοι, δημιουργικά συνεπείς αλλά και προγειωμένοι, κερδίζουν εμφάνιση με την εμφάνιση εντυπώσεις και θαυμαστές με γεωμετρική ανάπτυξη: συναρπαστική σκηνική παρουσία τους και εύστοχα τραγουδια που μιλάνε στην καρδιά και στο μυαλό! Πριν την επερχόμενη εμφάνιση στο LabArt την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου που δίνει το εορταστικό έναυσμα, απαντήσανε σε μερικές ερωτήσεις μας.
Συνέντευξη: Νίκος Μπαρπάκης
Πώς ενωθήκατε , ποια η ιστορία του σχήματος σας ?
Η μπάντα μας ξεκίνησε σαν μια εφηβική ανάγκη να εκφραστούμε μέσα απ τη μουσική, κάτι σχετικά εύκολο για δυο αδέρφια που είχαν κοινές αναζητήσεις. Αυτό επέτρεψε στην πρώτη μας προσπάθεια ως συγκρότημα με το όνομα «Ανάδυση» να εξελιχθεί στο μετέπειτα συγκρότημα Κίτρινα Ποδήλατα που δρα 13 χρόνια τώρα στην ελληνική δισκογραφία.
Τι σημαίνει ένα Κίτρινο Ποδήλατο? Με άλλα λόγια, ποιά η πηγή έμπνευσης για το όνομα σας?
Το όνομα του συγκροτήματός μας εσωκλείει τη φιλοσοφία μας. Το ταξίδι στις ανηφόρες της δισκογραφίας γίνεται με ένα μέσο που μόνο με τις δικές του δυνάμεις κάποιος μπορει να κινήσει. Εμείς ξέραμε πως σε μια εποχή δύσκολη γεμάτη εκπτώσεις και ανούσιο εντυπωσιασμό, δρούσαμε μακριά απ’τα φώτα και τα πανηγύρια των καιρών, βασισμένοι στη σκληρή δουλειά που κρίνεται στο πέρασμα του χρόνου. Το χρώμα το θεωρούμε ζωηρό νεανικό, φωτεινό και αισιόδοξο- το επιλέξαμε γιατί τέτοια θέλαμε να είναι και τα μηνύματα των τραγουδιών μας!
Πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας σε κάποιον που δε σας ξέρει?
Η μουσική μας έχει βασικό χαρακτηριστικό τον κιθαριστικό ήχο και αγγίζει πολλά απ τα χαρακτηριστικά της σύχρονης ροκ σκηνής, χωρίς όμως να οδηγείται σε φόρμουλες που πρέπει να εξυπηρετήσουν μια συγκεκριμένη ταμπέλα. Πειραματιζόμαστε πολύ από album σε album, εντάσσοντας τόσο το ηλεκτρονικό στοιχείο, όσο και στοιχεία παραδοσιακών οργάνων αλλά και πιο δυτικών ήχων, όπως έγχορδα σε κλασικούς ήχους.
Δισκογραφικά έχετε αποτυπώσει τη μουσική σας? Στην εποχή του mp3 με ποιο μέσο ’βγαινει’ καλύτερα η έκφραση σας ?
Μας αρέσει και επιλέγουμε πρωτίστως να δισκογραφούμε και να αποτυπώνουμε τη μουσική μας σε φυσικό φορέα πάντα, όσο αυτός αντέχει και υπάρχει. Είτε ως στοιχείο ρομαντισμού, είτε αν θέλετε ως ιστορικό ντοκουμέντο, χειροπιαστό. Από την άλλη σεβόμαστε κάθε νέα μορφή εξέλιξης στη διάδοση της μουσικής και ακολουθούμε τα νέα δεδομένα. Η μουσική πάντα θα βρίσκει τρόπους να φτάνει στα αφτιά και τις καρδιές των ανθρώπων.
Πως θα περιγράφατε αυτό που κάνετε επι σκηνής .
Προσπαθούμε να μεταδώσουμε τα μηνύματα των τραγουδιών μας στο υψηλότερο δυνατό ποιοτικό επίπεδο παραγωγής, δίνοντας το 100% σε κάθε νότα της παράστασής μας κι εννοώντας τη κάθε λέξη του κάθε στίχου μας. Είναι η πεμπτουσία της προσπάθειάς μας και από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας. Η σκηνική παρουσία και έκφρασή μας ταυτίζεται με τον τρόπο ζωής μας όσον αφορά το πάθος με τον οποίο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε.
Τι σκέψεις κ αισθήματα θα θέλατε να δημιουργείτε στο κοινό?
Το κοινό μας θέλουμε να φεύγει μετά από κάποια εμφάνιση ή συναυλία μας πιο δυνατό από πριν. Να νιώθει ο καθένας πιο δυνατός, πιο αισιόδοξος, να έχει πιστέψει περισσότερο όχι μόνο στον ίδιο του τον εαυτό αλλά και στο δίπλα του, που βρέθηκε στον ίδιο χώρο με αυτόν και είδε πως δεν είναι μόνος στο πως βλέπει τα πράγματα γύρω του. Θέλουμε να νιώθει γεμάτος ενέργεια και έτοιμος να κάνει το καλύτερο για να αλλάξει αρχικά τον μικρόκοσμό του κι έπειτα τον κόσμο ολόκληρο.
Αναφέρετε μερικά δικά σας αγαπημένα ακούσματα . κ ίσως καναδυο όχι τοσο αγαπημένα , αλλά που θεωρείτε επιδραστικά σήμερα.
Τα ακούσματά μας είναι ποικίλα αλλά και πολύ διαφορετικά. Δεν κλείνουμε τα αφτιά σε τίποτα πριν ακούσουμε πρώτα αν έχει κάτι να μας πει ή να μας δώσει. Νομίζουμε πως θα έχουμε πάντα στην πρώτη γραμμή των επιρροών μας τη κλασσική παιδεία, που κυλά μέσα μας από τα παιδικά μας χρόνια και άνοιξε τους μουσικούς ορίζοντές μας.
Με συνεργασίες, πώς τα πατε? Με ποιον Ελληνα θα θέλατε να συνεργαστείτε?
Οι περισσότερες απ τις συνεργασίες που επιθυμούσαμε με κριτήρια καταρχήν ηθικά και οπωσδήποτε καλλιτεχνικά έχουν ήδη γίνει σε αυτά τα 13 χρόνια. Η κεντρική μας συναυλία το περασμένο Ιούνιο στην Αθήνα ήταν ένα αποτύπωμα όλων αυτών των συνεργασιών και είχε εξαιρετική σημασία για εμάς και αυτά που προσπαθούμε να προσφέρουμε. Ήταν και μια ευκαιρία να ευχαριστήσουμε όλους τους φίλους καλλιτέχνες που παρευρέθηκαν : Καζούλλης, Ζιώγαλας, Ολυμπίου, Γλυκερία, Μιτζέλος, Κότσιρας, Υπόγεια Ρεύματα, Πασχαλίδης, Μικρούτσικος, Κανά, Τσακνής, Στόκας, Μαχαιρίτσας. Αλλά και όσοι δεν τα κατάφεραν, όπως η Τάνια Τσανακλίδου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Φυσικά και υπάρχουν και άλλα καλλιτεχνικά «απωθημένα» ως συνεργασίες που θα χαιρόμασταν να συμβούν στο μέλλον αλλά θα θέλαμε να το μάθουν από εμάς κατευθείαν και όχι εδώ απο μία συνέντευξη.
Συμπληρώνουμε την φράση όπως νομίζουμε:
O κόσμος σήμερα, έχει ανάγκη.. από πρότυπα στέρεα που δε θα αλλοιωθούν απ την κατρακύλα των καιρών. Που δε θα πουλήσουν αυτό που πρεσβεύουν αλλά αντιθέτως θα πεισμώσουν περισσότερο από ποτέ ώστε να καθοδηγήσουν με τα έργα τους και να εμπνεύσουν. Τα πρότυπα που κάποτε ήταν ηθικά ’κάστρα’ ένα-ένα πέφτουνε.
Ο έλληνας που η Ελλάδα πρέπει να μάθει (καλύτερα) είναι … αυτός/η που προσπαθεί με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Γιατί αυτός δεν έχει ανάγκη να διαλαλήσει την ουσία του. Η Ελλάδα θα σωθεί απ αυτόν και δε θα το μάθει ποτέ.
Το ένα, μοναδικό ’εκείνο’ το κομμάτι που θα παίρναμε σε ένα έρημο νησί είναι.. αυτό που περιμένουμε να γραφτεί άμεσα από κάποιον ικανό μεγάλο συνθέτη, έναν νέο Χατζιδάκι, ένα σύγχρονο Θεοδωράκη που να εμπνεύσει απόλυτα αυτές τις εποχές. Πριν το ζήσουμε αυτό, δεν πάμε σε κανένα νησί, θα μείνουμε εδώ να προσπαθούμε κι εμείς όπως μπορούμε.
Ένα άκυρο μέρος όπου θα θέλαμε να εμφανιστούμε πολύ είναι ..ο βυθός της θάλασσας! Να τα δίνουμε όλα και να περνάνε οι ροφοί ατάραχοι γύρω μας βαριεστημένα. Oποιοδήποτε άλλο μέρος, όπου μια εμφάνισή μας μπορει να επηρεάσει έστω κι έναν άνθρωπο δεν υπολογίζεται ως άκυρο.
Οταν μεγαλώσουν τα Κίτρινα Ποδήλατα…θα είναι ίσως στην πιο ώριμη φάση τους ώστε να καταφέρουν δράσουν πιο ανώριμα από ποτέ…
Ένα μήνυμα ενόψει της συναυλίας στο κοινό του Βόλου που μας διαβάζει?
Ένας νέος χρόνος έρχεται.. Και θα διαχειριστούμε κι άλλα πολλά απ’τα δύσκολα. Ας μειώσουμε εγωισμούς, ας κατεβάσουμε ταμπέλες, ας θυσιάσουμε το «εγώ», ας απλώσουμε το χέρι είτε να ζητήσουμε βοήθεια, είτε για να βοηθήσουμε αυτόν που μπορεί να το χρειάζεται. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς «κέρδη» πλην της ικανοποίησης ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ας αλλάξουμε συνειδήσεις και ας σκεφτούμε τις γενιές που θα έρθουν: η ζωή που διαχειριζόμαστε τους ανήκει. Η υγεία και η εσωτερική ηρεμία ευχόμαστε να συνοδεύσουν την πίστη για το μέλλον.
Ευχαριστω!
Εμείς ευχαριστούμε! Σας περιμένουμε!
*Χορηγός επικοινωνίας της συναυλίας των Κίτρινων Ποδηλάτων στο LabArt την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου είναι η εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.
