Τα αρχαία δάση της Κίνας, γνωστά και ως «δάση του φενγκ σούι», ίσως είναι το «κλειδί» στην προσπάθεια της χώρας να «απεξαρτηθεί» από την παραγωγή άνθρακα μέχρι το 2060.
«Κρυμμένο» μέσα σε μία μικρή κοιλάδα εντός του προστατευόμενου βιότοπου Meihuashan, βρίσκεται το αρχαίο χωριό Guizhuping στο οποίο κατοικούν οι χωρικοί Χαν (η κυρίαρχη εθνότητα στην Κίνα).
Ένα «ιερό» δάσος με τεράστια δέντρα που «αγκαλιάζουν» την κοιλάδα προφυλάσσει το χωριό από την κακοκαιρία. Χάρη στο δάσος, αυτή η απομακρυσμένη κοινότητα έχει καταφέρει να διασωθεί από τυφώνες και από ισχυρότατες βροχοπτώσεις (δέχεται τουλάχιστον 200 εκατοστά βροχής ετησίως), παραμένοντας ανέπαφη για τουλάχιστον 400 χρόνια.
Τα fengshuilin ή το «δάση του φενγκ σούι» είναι δεκάδες παρθένα δάση στις νότιες και κεντρικές περιφέρειες της Κίνας, τα οποία οι ντόπιοι πιστεύουν ότι φέρνουν ευημερία στις κοινότητες τους, προστατεύοντάς για περισσότερα από χίλια χρόνια.
Η πρώτη καταγραφή «δάσους του φενγκ σούι» χρονολογείται τον 3ο αιώνα π.Χ. και αναφέρει ότι τα συγκεκριμένα δάση χρησιμοποιούνταν για να προστατεύονται οι τάφοι των αυτοκρατόρων. Καθώς οι Χαν μετακινήθηκαν από τις βόρειες στις νότιες περιοχές της Κίνας, ξεκίνησαν να χτίζουν χωριά σύμφωνα με τις αρχές του φενγκ σούι με σκοπό να «βελτιστοποιούν» τη ροή της ενέργειας και να προστατεύουν τους τάφους, τους ναούς και τα ίδια τα χωριά. Οι χωρικοί έχτιζαν τα σπίτια τους στις πλαγιές των βουνών και φύτευαν δέντρα και βότανα μέσα στα δάση.
Ακόμα και επί του κομμουνιστικού καθεστώτος του Μάο Τσετούνγκ, όπου το φενγκ σούι θεωρούνταν κατάλοιπο της φεουδαρχίας, οι χωρικοί συνέχισαν να προστατεύουν τα δάση. © Shutterstock
Σήμερα οι περιβαλλοντολόγοι πιστεύουν ότι τα ώριμα πλέον δάση και οι χωρικοί που ζουν σε αυτά μπορούν να αποτελέσουν κλειδί στο «πράσινο μέλλον» της Κίνας. Σύμφωνα με έρευνα της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, οι δασώδεις περιοχές ανά κάτοικο βρίσκονται μόνο στο 25% του παγκόσμιου μέσου όρου, ενώ η χώρα «ηγείται» στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Όλα αυτά όμως μπορεί να αλλάξουν καθώς η χώρα ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να «απεξαρτηθεί» από τον άνθρακα μέχρι το 2060, αλλά και να αυξήσει το ποσοστό δασών ανά κάτοικο στο 26% μέχρι το 2035, μία έκταση που αναλογεί δύο φορές το μέγεθος της Γερμανίας.
Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια της κινεζικής κυβέρνησης, οι προηγούμενες εκστρατείες αναδάσωσης δεν είχαν στεφθεί με επιτυχία καθώς δεν είχαν χρησιμοποιηθεί «ντόπια» δέντρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα «δάση του φενγκ σούι» μπορούν να αποτελέσουν καλό παράδειγμα βιώσιμης δενδροφύτευσης καθώς συνδυάζουν μία ευρεία ποικιλία ντόπιων δέντρων και φυτών που είναι και τα καταλληλότερα για το κλίμα της περιοχής.
Κάθε «δάσος του φενγκ σούι» είναι μικρής έκτασης, αλλά πλούσιο σε βιοποικιλότητα. Τα δέντρα που «κατοικούν» στα fengshuilin είναι μακρινοί «απόγονοι» των δέντρων της υπερηπείρου Λαυρασίας πριν χωριστεί σε Βόρεια Αμερική και Ασία.
Σύμφωνα με τον Κρις Κόγκινς καθηγητή γεωγραφίας και ασιατικών σπουδών στο Bard College, κάθε «δάσος του φενγκ σούι» σχεδιάστηκε για να δημιουργεί αρμονία μεταξύ ανθρώπων, φύσης και υπερφυσικών δυνάμεων. Οι Χαν πιστεύουν ότι κάθε «δάσος του φενγκ σούι» προστατεύεται από υπερφυσικές δυνάμεις οι οποίες αντιπροσωπεύουν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Οι Χαν θεωρούν τα συγκεκριμένα δάση ιερά και μέσα τους υπάρχουν πολλά μικρά παρεκκλήσια που είναι αφιερωμένα στους θεούς της Γης.
Τα fengshuilin ή το «δάση του φενγκ σούι» είναι δεκάδες παρθένα δάση στις νότιες και κεντρικές περιφέρειες της Κίνας, τα οποία οι ντόπιοι πιστεύουν ότι φέρνουν ευημερία στις κοινότητες τους, προστατεύοντάς για περισσότερα από χίλια χρόνια. Shutterstock
Ο Κόγκινς υποστηρίζει ότι από τα «ιερά δάση» μπορούμε να εμπνευστούμε για πρακτικές αλλαγές, καθώς βοηθούν τους χωρικούς να διαχειριστούν τις πρώτες ύλες και να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους από τη διάβρωση του εδάφους και τις πλημμύρες.
Στο παρελθόν ο «σοφός του φενγκ σούι» κάθε κοινότητας επέλεγε που θα χτιστούν τα χωριά με γνώμονα την καλύτερη διαχείριση των φυσικών στοιχείων. Σύμφωνα με την Κέιτι Τσικ από το Πανεπιστήμιου του Χονγκ Κονγκ, ένα ολοκληρωμένο τοπίο βάσει της θεωρίας του φενγκ σούι πρέπει να απαρτίζεται από ένα χωριό, ένα βουνό, ένα δάσος, ένα ποτάμι και μία κοιλάδα.
«Τα δάση του φενγκ σούι παρέχουν σκιά από τον δύοντα ήλιο το καλοκαίρι και από τους μουσώνες τον χειμώνα» λέει ο Δρ. Μπίλι Χάου από το πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ.
Σήμερα αυτά τα δάση παραμένουν ανέπαφα καθώς η κοπή των δέντρων τους θεωρείται πράξη ιεροσυλίας. Οι χωρικοί μπορούν να μαζέψουν τα κλαδιά που πέφτουν από τα δέντρα κάθε δύο χρόνια έτσι ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η ακεραιότητα του δάσους. Ακόμα και επί του κομμουνιστικού καθεστώτος του Μάο Τσετούνγκ, όπου το φενγκ σούι θεωρούνταν κατάλοιπο της φεουδαρχίας, οι χωρικοί συνέχισαν να προστατεύουν τα δάση. Μετά τη δεκαετία του 1990 η προστασία των δασών πέρασε και στα χέρια του κράτους.
Μπορεί η ιδέα των fengshuilin να είναι αρχαία αλλά σύμφωνα με τον Κόγκινς πολλοί Κινέζοι δεν γνωρίζουν την ύπαρξή της, καθώς το φενγκ σούι ήταν απαγορευμένο επί καθεστώτος Μάο.
Ο Κόγκινς πιστεύει ότι τα fengshuilin μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τράπεζες σπόρων για εκστρατείες αναδάσωσης μεγαλύτερης κλίμακας. «Η Κίνα προχωράει σε αναδώσεις με ταχύτερους ρυθμούς από οποιαδήποτε άλλη χώρα», τονίζει. «Αν συνειδητά αναπλάσεις τα fengshuilin (μέσω αναφυτεύσεων και όχι αφήνοντας τα να επεκταθούν φυσικά) αυτό θα έχει απτά αποτελέσματα όσο οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πέφτουν. Μπορεί να χρειαστούν 50 χρόνια, αλλά θα υπάρξει διαφορά».
με πληροφορίες από BBC,travelestate.gr
