Τα ραδιενεργά σωματίδια από τις πυρηνικές δοκιμές που διεξήχθησαν πριν δεκαετίες παραμένουν ακόμα και σήμερα στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας σύμφωνα με έρευνα τουΙνστιτούτου Φυσικής Ακτινοβολιών του ελβετικού πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Λωζάνης.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, πυρηνικά όπλα αναπτύσσονταν και δοκιμάζονταν παγκοσμίως.
Αν και μέχρι σήμερα υπήρχε η εκτίμηση ότι τα ραδιενεργά ίχνη στην ατμόσφαιρα είναι αμελητέα, η νέα έρευνα υποστηρίζει ότι 50 χρόνια μετά ισότοπαπλουτωνίου και καισίου εξακολουθούν να υπάρχουν σε εκπληκτικά υψηλές συγκεντρώσεις.
Στην τροπόσφαιρα (το χαμηλότερο τμήμα της ατμόσφαιρας ακριβώς πάνω από τη Γη) τα ισότοπα απομακρύνονται σχετικά γρήγορα, καθώς ξεπλένονται με το νερό και το χιόνι ή βυθίζονται από τη βαρύτητά τους.
Ωστόσο στη στρατόσφαιρα (το τμήμα σε ύψος 10 -50 χλμ. πάνω από τη Γη), τα ραδιενεργά σωματίδια εγκλωβίζονται.
«Οι συγκεντρώσεις που μετρήσαμε ήταν 1.000 ως1.500 επίπεδα υψηλότερες στην στρατόσφαιρα σε σχέση με την τροπόσφαιρα», δήλωσε ο Δρ. Jose Corcho Alvarado, επικεφαλής της μελέτης.
«Τα περισσότερα ραδιενεργά σωματίδια απομακρύνονται τα πρώτα χρόνια μετά την πυρηνική δοκιμή, ωστόσο ίχνη παραμένουν στη στρατόσφαιρα για δεκαετίες ή ακόμα και εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια», προσέθεσε.
Ωστόσο, ο Δρ. Alvarado διευκρίνισε ότι τα επίπεδα δεν είναι αρκετά υψηλά για να απειλήσουν την ανθρώπινη υγεία.
Αν και η έρευνα περιορίστηκε στην Ελβετία, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα θα είναι ανάλογα σε αντίστοιχα υψόμετρα και σε άλλες περιοχές.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα ραδιενεργά ίχνη μετακινούνται στην ατμόσφαιρα με φυσικά φαινόμενα, όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις.
Για παράδειγμα, με την έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull το 2010, τα επίπεδα πλουτωνίου στην κατώτερη ατμόσφαιρα αυξήθηκαν.
Αν και οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις δεν είναι ακόμα γνωστές, ο Δρ. Alvarado τόνισε πως είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν προκύπτει άμεσος κίνδυνος για τον πληθυσμό.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications.
econews.gr
