ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΡΙΤΣΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
Στον πηγαιμό για τον παράδεισο, αγαπημένη μου Ρίτσα, εύχομαι οι πόρτες του να είναι ανοιχτές όπως ήταν η δική σου για μένα, όταν σε χρειαζόμουν, αλλά και για όλους τους ανθρώπους…ήσουν πάντα εκεί… Ήσουν ο άνθρωπος πού έβαζε τις μπότες και πήγαινε πόρτα πόρτα για να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη όταν χιόνιζε. Έτσι αθόρυβα σαν να πατούσες πάντα πάνω σε χιόνι, έζησες με αξιοπρέπεια σε όλες τις στιγμές της ζωής σου. Ήσουν πιστή και γενναιόδωρη σε όσους αγαπούσες… Πως να κλείσω φίλη μου αγαπημένη, τον πόνο μου σε λέξεις ..δεν ξέρω αν μπορώ αφού δεν το έχω ακόμα πιστέψει πως έφυγες… Πάντα θα σε θυμάμαι και θα σε μνημονεύω.. καλή αντάμωση ….
Η παντοτινά φίλη σου Μαριόλα
