Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. 0 Ηλίας Λέτσιος πέθανε μου ανήγγειλε ένας αθλητικογράφος από την άλλη άκρη του τηλεφώνου. Σάστισα, προσπάθησα να συγκρατηθώ και από το μυαλό μου πέρασε σαν κινηματογραφική ταινία η κοινή ζωή που περάσαμε μαζί του. 0 Ηλίας με το σκουφάκι του πολίστα, την θεληματική έκφρασή του πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ο ’Ηλίας στα ταξίδια στο εξωτερικό, πάντα παρών ακολουθώντας την ομάδα είτε σαν παίκτης και στη συνέχεια στο τιμόνι του προπονητή. Σοβαρός γινόταν φιλαράκι με τους νεαρούς πολίστες και στοργικός και προστατευτικός με τις παιδικές ομάδες.
Γεωπόνος στο επάγγελμα ήταν συνεπής και δυναμικός. Η μεγάλη του όμως αγάπη ήταν το πόλο, φιλαράκι με τους νεώτερους συμπαίκτες του ή με τα νεαρά πολιστάκια που τα θεωρούσε παιδιά του.
Στην παρέα, εκτός κολυμβητηρίου με το καλαμπούρι του με ιδιαίτερες συμπάθειες στους νεώτερους συμπαίκτες του, φιλία που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Τον καμαρώσαμε γαμπρό πλάι στην Έλενα και μοίρασε την αγάπη του στις δύο αγαπημένες του κόρες, τις όμορφες και δυναμικές κόρες, την Μαρκέλα και την Μαριάννα που κι εκείνες, με την σειρά τους σπούδασαν και ακολούθησα την πατρική περπατησιά που οδηγούσε πάντα στα κολυμβητήρια.
Συγκρατημένος, ξεχώριζε για την ακεραιότητά του, συνεπής και πανταχού παρών όταν ζητούσαν την βοήθειά του τα ναυταθλητικά σωματεία
Επί προεδρίας του αειμνήστου Περικλή Τσαλαπάτα, παίκτης στην ενδεκάδα τότε του ΝΟΒ το 1976 την ανέβασε στην Α1 κατηγορία. Την ίδια ήμερα της ανόδου περίμενε τον Ηλία και άλλους πολίστες η κολυμβητική ομάδα του ΝΟΒ που ταξίδευε στην Γαλλία προσκαλεσμένη από την Ομάδα Σωσώ του Μοντμπελιόρ.
Ακλούθησε ο μεγάλος, ανεπανάληπτος θρίαμβος όταν η ομάδα πόλο του ΝΟΒ πήρε τρίτη (3) θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της ΑΙ κατηγορίας στο πόλο πίσω από τον Πρωταθλητή Εθνικό και δεύτερον τον Ολυμπιακό. Ήταν η χρυσή εποχή του Ναυτικού Ομίλου Βόλου που σάρωνε τα πρωταθλήματα στην κολύμβηση, στην υδατοσφαίριση και όχι μόνον. Μετά ήρθαν οι πρωτιές με προπονητή τον Ηλία Λέτσιο στην παιδική και εφηβική Ομάδα.
Αυτές οι εικόνες πέρασαν από τις σκέψεις μου θέλοντας να κρατήσω την εικόνα του Ηλία Λέτσιου που καμάρωνε χαμογελαστός τον εγγονό του στην αγκαλιά της κόρης του, φορώντας σκουφάκι πολίστα.
Στιγμές ευτυχισμένες που ζήσαμε όλοι εμείς ενωμένοι, οι ρέκτες της υδατοσφαίρισης, που πρέπει να έχεις την αγάπη και το πάθος γι’αυτό το άθλημα.
Από αυτές τις ανεπανάληπτες στιγμές δεν θέλω και δεν εννοώ ν’αποχαιρετήσω τον Ηλία Λέτσιο. Θα βρίσκεται πάντα κοντά μας, ανάμεσα μας στην μεγάλη οικογένεια του Βολιώτικου πόλο. Η θλίψη μένει χαραγμένη στην σκέψη όλων, μεγάλων και μικρών υδατοσφαιριστών. Η θεληματική έκφραση του Ηλία θα αναδύεται μέσα
από τα γαλάζια νερά της πισίνας στο ύστατο αθλητικό χειροκρότημα.
ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
