ΠΕΝΘΙΜΑ

Εφυγε ένας άκακος χαμογελαστός γίγαντας

εφυγε-ένας-άκακος-χαμογελαστός-γίγαν-820003

Εφυγε από τη ζωή ένας ωραίος άνθρωπος, ένας άκακος χαμογελαστός γίγαντας, ο στρατηγός Βασίλης Κιός.

Λατρεμένος από αστυνομικούς και πολίτες, είχε πάντα μία καλή κουβέντα για τον καθένα και μία ειδική λύση σε κάθε πρόβλημα. Ακόμα και για τους ελάχιστους που τον αδίκησαν στη διάρκεια της καριέρας του, αλλά και εκείνους που καπηλεύτηκαν το θέμα της υγείας του, έλεγε «ο θεός βλέπει».

Τον γοήτευε να επιβραβεύει τους υφισταμένους του σε κάθε πράξη τους που στόχο είχε την εξυπηρέτηση των πολιτών πέραν των καθηκόντων τους και αυτό το έδειχνε εμπράκτως και κυρίως εκτός υπηρεσίας και πάντα με έξοδά του. Δεν επε

δίωξε τη δημοσιότητα και την προβολή του ακόμα και όταν αυτό ήταν απαραίτητο, μετά από μεγάλες επιτυχίες της αστθνομίας

Δεν επεδίωξε τη δημοσιότητα και την προβολή του ακόμα.

Μετά την οικογένειά του, στο αγαπημένο του καταφύγιο στις Σερβανάτες Πηλίου. Ελεύθερος από υπηρεσιακές υποχρεώσεις, χάνονταν με τις ώρες σε απίστευτα μονοπάτια, φροντίζοντας για το κάθε τι στο πέρασμά του.

Πρώτο του μέλημα η φροντίδα των αδέσποτων. Σε κάθε σημείο είχε αδέσποτους φίλους που τον περίμεναν με υπομονή.

Το σπίτι του και το καταφύγιό του θυμίζουν έκθεση ξυλογλυπτικής, αγιογραφίας και ζωγραφικής. Κάθε κομμάτι ξύλου αποκτούσε στα χέρια του μορφή και χαρακτήρα και μετατρέπονταν σε έργο τέχνης.

Αθόρυβος, μεθοδικός, αποτελεσματικός και συμπονετικός, έδειχνε την αγάπη του με έργα, χωρίς ιδιοτέλεια και πάντα ανώνυμα σε πολλούς συλλόγους που έχουν ως σκοπό τη βοήθεια συνανθρώπων και σε άπορες οικογένειες.

Υπερήφανος και καρτερικός μετά την αρρώστια του, έκανε τα πάντα να μην ταλαιπωρεί κανένα κοντά του. Ακόμη και τότε νοιάζονταν για όλους.

Αδυναμία του η οικογένειά του. Μιλούσε για τα παιδιά του και τα εγγόνια του και τα μεγάλα ταλαιπωρημένα μάτια του άστραφταν από χαρά.

Γεννήθηκε το 1959 στον Βόλο. Με πατέρα αστυνομικό, έζησε σε αρκετές πόλεις με σταθμό την Καρδίτσα, όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές.

Κατατάχτηκε στη στολή ενωμοταρχών της Χωροφυλακής και υπηρέτησε κυρίως σε υπηρεσίες Ασφαλείας της Αθήνας, της Λάρισας και της Κατερίνης, απ’ όπου ήρθε στον Βόλο το 1998.

Εδώ δεν άργησε να γίνει αποδεκτός και αγαπητός στις τάξεις της αστυνομίας και να αφήσει το προσωπικό του στίγμα. Αυτός ήταν ο αγαπημένος μου φίλος, ο άκακος χαμογελαστός γίγαντας.

Καλό παράδεισο γίγαντά μου!!!

Μιλτιάδης Ζαφείρης

Πρώην Πρόεδρος Ένωσης Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας Περιφέρειας Θεσσαλίας

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου