ΠΕΝΘΙΜΑ

Ετήσιο μνημόσυνο ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΤΑΚΟΥ

ετήσιο-μνημόσυνο-δημητριου-ντακου-831997

ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΤΑΚΟΥ

Πέρασε ένας χρόνος από τον πρόωρο και απροσδόκητο θάνατο του λατρεμένου μας Δημήτρη.

Ένας χρόνος γεμάτος θλίψη, απόγνωση και ατέλειωτα Γιατί;

– Δημήτρη μου, ανέβηκες αγέρωχος τον Γολγοθά μιας δύσκολης, γεμάτη αδικίες ζωής και έφτασες στα 60 σου να σταυρωθείς από ανθρώπους θηρία, που «δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το φως». Για μένα ήσουν ο φάρος της ζωής μου. Ο άνθρωπος δίπλα στον οποίο βρήκα νόημα να ζω. Η λάμψη του γέλιου σου, η πραότητά σου, η ωριμότητα της λογική σου, η απέραντη αγάπη που χάριζες ήταν για όλους μας βάλσαμο. Ήσουν ο σύντροφος και ο πατέρας αποκούμπι σε κάθε δυσκολία μας. Με ένα πλατύ χαμόγελο και δυο λόγια ενθάρρυνσης, δεν μας άφηνες ποτέ να λυγίζουμε.

Ήσουν ολιγαρκής καρδιά μου και απίστευτα δοτικός . Ένα τσιγάρο και ένας καφές, σου ήταν υπέρ αρκετά όπως έλεγες. Χόρταινες και μόνο που έβλεπες τα παιδιά μας χαρούμενα να προχωράνε στην ζωή. Ήσουν περήφανος για την δημιουργία της όμορφης οικογένειας μας. Όταν οι άλλοι μιλούσαν για περιουσίες, εσύ με περηφάνια έλεγες ότι έκτισες δύο ουρανοξύστες .Εννοούσες τα υπέροχα παιδιά μας, το δικό μας πλούτο που είναι ο μεγαλύτερος του κόσμου.

Ο χάρος, ψυχή μου όμορφη, σε ζήλεψε . Σε πήρε από κοντά μας βίαια και αναπάντεχα. Σε έστησε καρτέρι και σε πέτυχε μόνο σου , γιατί φοβήθηκε να τα βάλει με όλους μας. Σε περίμενε εκεί, στο αγαπημένο σου Πήλιο, στο περιβόλι με τις ελιές μας, που φρόντιζες με μεράκι και καμάρωνες. ΄Ηταν το όνειρο της ζωής σου να αποκτήσεις ένα κομμάτι γης και να φυτέψεις ελιές. Εκεί, κάτω από τον ίσκιο της ελιάς που φύτεψες, όπου μου εκμυστηρεύτηκες χαμογελώντας ότι ήθελες κάποτε να κλείσεις τα μάτια σου για πάντα, ευτυχισμένος, δυνατός και αγέραστος, παίρνοντας μαζί σου όλη την ομορφιά της φύσης και το ατελείωτο γαλάζιο της θάλασσας. Εγώ τρόμαξα και εσύ συνέχιζες να χαμογελάς, γιατί το πίστευες. Φοβόσουν την ανημποριά των γηρατειών.

Δημήτρη μου, ακόμα και στον θάνατο ήσουν πολύ όμορφος και γαλήνιος, γιατί δεν ήθελες να μας τρομάξεις. Ήταν σαν να μας παρηγορούσες λέγοντας ότι «η ζωή και ο θάνατος, μου στάθηκαν γενναιόδωρα. Έζησα όπως ονειρεύτηκα . Φτωχός, γιατί διάλεξα να παραμείνω Άνθρωπος. Ένοιωσα όμως απέραντη ελευθερία, ευτυχία και περηφάνια . Πέθανα νέος, όμορφος, δημιουργικός, ευτυχισμένος. Αυτό ήθελα.»

Λατρεμένε μου Δημήτρη, δεν ήθελες ποτέ να δακρύζω. Μου έλεγες ότι ένοιωθες πολύ δυστυχισμένος, όταν έβλεπες δάκρυα στα μάτια μου.

Όμως, ψυχή μου, από την αποφράδα εκείνη μέρα που έκλεισες τα μάτια σου, προδομένος από την καρδιά σου και την κακοήθεια ορισμένων , ο κόσμος για μένα σκοτείνιασε, γιατί χάθηκε η λάμψη από το χαμόγελό σου. Οι στράτες μου πλέον, χωρίς την δική σου παρουσία θα ποτίζονται με δάκρυα , ώσπου να σφαλίσουν και τα δικά μου μάτια .

Τα παιδιά μας με κόμπο στο λαιμό από την θλίψη, αγωνίζονται να προχωρήσουν το δρόμο που χάραξαν, για να συνεχίζεις να νοιώθεις περήφανος εκεί πάνω . Παλεύουμε να κρατηθούμε όρθιοι κόντρα στην λαίλαπα που γκρέμισε την ψυχή μας, την ζωή μας, το σπίτι μας…

Ελπίζω καρδιά μου να σε ανταμώσω σύντομα , φερνοντάσε μόνο ευχάριστα νέα. Ονειρευόμασταν να αποκτήσουμε εγγόνια, αλλά δυστυχώς δεν αξιώθηκες να νοιώσεις αυτή την χαρά. Αγαπούσες πολύ τα παιδάκια και τους έκανες όλα τα χατίρια. Οι μικροί σου φίλοι ακόμα με ρωτάνε πότε θα γυρίσεις από το μακρινό σου ταξίδι, να ποτίσετε και να κλαδέψετε μαζί τον κήπο της πολυκατοικίας.

Πολυαγαπημένε μου Δημήτρη, αναπαύσου για λίγο εν ειρήνη, σε ένα απάνεμο λιμάνι στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού και καρτέρει να έρθω. Μη λησμονήσεις «την κυρία σου» που σε λατρεύει. Πιασμένοι απ΄το χέρι όπως πάντα, θα ταξιδεύουμε ατέλειωτα πλέον στα ουράνια πελάγη, όπως ονειρευόμασταν οι δυο μας αγναντεύοντας την θάλασσα.

Την Κυριακή 11/11/2018 στον Ιερό Ναό «Αγίας Βαρβάρας & Οσίου Ιωάννη Δαμασκηνού» στην Ν. Ιωνία Βόλου, θα τελέσουμε το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του λατρεμένου μας Δημήτρη.

Η οικογένεια καλεί όλους όσους θέλουν να προσευχηθούν μαζί μας. .

Η Σύζυγος : Κωνσταντία

Τα παιδιά: Ευάγγελος, Γεώργιος

Οι γονείς: Χρυσούλα & Ευάγγελος Ντάκος

Θεανώ χα Γεωργίου Τσιώλη

Τα αδέλφια- Τα ανίψια.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου