Ο γιατρός Δάμης Σαλτίκης, ξεκίνησε την γνωριμία και μετέπειτα κέρδισε την φιλία μας γιατί ήταν ξεχωριστός άνθρωπος, ζωντανό κύτταρο στην κοινωνία του Βόλου. Αυτή η πλευρά του χαρακτήρα του φάνηκε όταν αναμίχθηκε με την πολιτική. Προσέφερε τις υπηρεσίες του σε όποιο πόστο εκλεγόταν και διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και ήταν άψογος στα καθήκοντά του.
Από πλευράς χαρακτήρα, είχε πάντα καλή διάθεση, και καλή προσέγγιση σε όλους γνωστούς και αγνώστους όταν ζητούσαν την βοήθειά του. Στην φιλική παρέα του, είχε χιούμορ, ήταν χαμηλών τόνων, ήταν πάντα καλοδεχούμενος γιατί ήταν κοινωνικό άτομο και συνάμα χωρίς έπαρση.
Σαν οικογενειάρχης εκεί κι αν έπαιρνε άριστα. Στην Σούλα την αγαπημένη του σύντροφο, πάντα δίπλα της, πάντα τη τιμούσε και όσο για πατέρας κι εδώ θα σταθούμε στην εξαιρετική ανατροφή που έδωσε στα δύο παιδιά του, στην Κατερίνα που αξιώθηκε να σταθεί πλάι του γιατρός – συνάδελφος και στον Βασίλη που κι αυτός ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του αλλά προς την καλλιτεχνική πλευρά του Δάμη, όταν έγινε μουσικός, παντρεύτηκε κι απόκτησε μια οικογένεια με μια συγκροτημένη σύζυγο, και δύο παιδιά, που μαζί με τον τρίτο εγγονό του γέμισαν με περηφάνια και αγαλλίαση τον παππού Δαμιανό – Δάμη.
Έφυγε με το κεφάλι ψηλά με τιμές και δόξες από πλευράς Δημοτικής Αρχής που του απέδωσε τις πρέπουσες τιμές.
Γράφω αυτές τις αράδες γιατί καλαμπουρίζοντας σε μια φιλική συγκέντρωση με ρώτησε αν θα γράψω για κείνον όταν φύγει. Εγώ αντέδρασα όπως γίνεται μεταξύ σοβαρού και αστείου σ’ αυτές τις μακάβριες περιπτώσεις ότι δεν θα τον ξεχάσω, μιας και μου το ζήτησε. Που να φανταστώ φίλε Δάμη, ότι θα ερχόταν αυτή η στιγμή για να εκπληρώσω την υπόσχεσή μου.
Κλείνω όμως και με μία άλλη υπόσχεση, ν’ αναφερθώ στο Δάμη που σαν εξαιρετικός οικογενειάρχης καλός χριστιανός δίπλα στην αγαπημένη του Σούλα και τα παιδιά του που τόση αφοσίωση έδειξε. Ο γελαστός Δάμης θα τους παρακολουθεί από ψηλά και θα είναι πάντα έστω και νοερά κοντά τους.
ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
