Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από το απόγευμα της 15ης Ιουνίου 2005, όταν στο μικρό χωριό Τριανταφυλλιά των Σερρών, έφτασε η θλιβερή είδηση ότι ο Θόδωρος Βουλγαρίδης, 41 χρόνων, πατέρας δυο μικρών παιδιών, μετανάστης στη Γερμανία, δολοφονήθηκε.
Η γερμανική αστυνομία ενημέρωσε τότε τους συγγενείς ότι ο Βουλγαρίδης έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας, που σχετιζόταν με ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ούτε τα στενά συγγενικά του πρόσωπα, ούτε οι συγχωριανοί του πείστηκαν τότε από την εκδοχή των γερμανικών αρχών, περί φόνου σχετιζόμενου με το ποινικό δίκαιο.
Χρειάστηκε να περάσουν οχτώ χρόνια για να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να δικαιωθούν η μητέρα του, που ουδέποτε αποδέχθηκε την ετυμηγορία της γερμανικής αστυνομίας, αλλά και οι συγχωριανοί του.
Η τραγική μάνα, Ευδοξία Βουλγαρίδη, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου 2005, ο Θόδωρος δούλευε στο μαγαζί του, η μάνα του τον επισκέφτηκε το πρωί, όλα κυλούσαν ομαλά και χωρίς καμία υποψία για το τι θα συνέβαινε. Την ήσυχη γειτονιά του Μονάχου τάραξαν οι σειρήνες του ασθενοφόρου και της αστυνομίας.«Κάτι έγινε», είπαν η μάνα του και η γειτόνισσα, που πίνανε τον απογευματινό τους καφέ. Σε λίγο χτύπησε η πόρτα, η μικρή της εγγονή έτρεξε με δάκρυα στα μάτια κοντά της και την αγκάλιασε. «Σε λίγο εμφανίστηκαν η Κρεμινάλε», όπως χαρακτηριστικά λέει τους αστυνομικούς, «μία ψυχολόγος και τέσσερις αστυνομικοί», εξιστορεί η κ. Ευδοξία.
-«Σκοτώσανε τον γιο σας» της είπαν οι αστυνομικοί.
– «Τι λέτε τρελαθήκατε;» τους απαντά και χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της.
Έχασε το στήριγμα η οικογένεια, όπως λέει, έχασε τον πρωτότοκο γιο, που είχε αναλάβει και χρέη πατέρα, καθώς τον έχασε στη Γερμανία χτυπημένο από την επάρατη νόσο. Για λίγες μέρες την κρατούν σε κλινική λόγω νευρικού κλονισμού, ο μικρός αδερφός ο Γαβριήλ χάνει τον κόσμο του, τον άνθρωπό του, πατέρα και αδελφό μαζί.
«Ήταν μπλεγμένος» είπαν τότε οι κάτοικοι του μικρού χωριού, που κοίταζαν την κ. Ευδοξία με καχυποψία.
Ξαφνικά, πριν δύο καλοκαίρια το τηλέφωνο της κ Ευδοξίας χτύπησε. Ήταν το εγκληματολογικό του Μονάχου. «Κυρία Βουλγαρίδη, μου είπαν, πρέπει να σας ζητήσουμε ένα μεγάλο συγνώμη, ο γιος σας έπεσε θύμα νεοναζιστών». Το ακουστικό του τηλεφώνου έφυγε από τα χέρια της…
Αυτό που ζητεί πλέον είναι δικαίωση.
«Ζητώ να δικαιωθεί ο γιος μου και η οικογένειά μου», λέει η κ. Ευδοξία και απευθύνει μήνυμα σε όλους τους ρατσιστές που στρέφονται κατά μεταναστών, είτε βρίσκονται στην Ελλάδα, είτε στη Γερμανία. «Αυτό που έπαθα εγώ δεν θέλω καμία μάνα να το ζήσει. Πήραν τη ζωή του γιου μου είχε άλλα τόσα χρόνια να ζήσει, δεν φταίνε σε τίποτα οι μετανάστες που θέλουν μόνο μία καλύτερη ζωή», αναφέρει.
