Πεντασέλιδο αφιέρωμα στον ομογενή καπετάνιο Δημήτρη Κουταλάκη, από τη Βοστώνη, δημοσιεύει το μεγαλύτερο περιοδικό της Ιαπωνίας «Salty», που ειδικεύεται στην αλιεία. Πλέκοντας το εγκώμιο του κ. Κουταλάκη, το περιοδικό αναφέρει ότι με το 32 ποδιών σκάφος του, με το όνομα «On Time» (δηλαδή στην «Ωρα μας), μεταφέρει ερασιτέχνες αλιείς από την Ιαπωνία, την Κορέα, τη Σιγκαπούρη και αλλού, στα ανοιχτά του Cape Cod της Μασαχουσέτης για ψάρεμα, βασικά τόνου.
Όπως είπε στον «Εθνικό Κήρυκα» ο κ. Κουταλάκης, τον αρθρογράφο Σάμουραϊ Τσαρουσάκι, τον γνώρισε πέρυσι, όταν είχε πάει μαζί του για ψάρεμα.
«Είναι από τους πιο διάσημους ερασιτέχνες ψαράδες της Ιαπωνίας, γράφει ιστορίες για το ψάρεμα και σχεδιάζει αλιευτικά εργαλεία ,όπως ένα ομοίωμα ψαριού φτιαγμένο από μολύβι με το οποίο ξεγελούμε τα ψάρια τα οποία νομίζουν ότι είναι αληθινά ψάρια, ανοίγουν το στόμα τους να τα φάνε και αγκιστρώνονται», επισημαίνει ο κ. Κουταλάκης.
Όταν ο κ. Τσαρουσάκι έστειλε αντίγραφα του περιοδικού στον κ. Κουταλάκη, το μόνο που μπορούσε να καταλάβει ο ίδιος ήταν οι φωτογραφίες.
«Είναι γραμμένα στα Ιαπωνικά, αλλά υπέθεσα από τις φωτογραφίες μας που είχε βάλει πως κάτι καλό έχει γράψει. Βρήκα ανθρώπους που γνωρίζουν Ιαπωνικά και μου μετάφρασαν το άρθρο στα αγγλικά, το οποίο περιγράφει την εμπειρία του».
Μετά την κυκλοφορία του περιοδικού, το τηλέφωνο του κ. Κουταλάκη χτυπά διαρκώς από ενδιαφερόμενους από τη Νέα Υόρκη, την Ιαπωνία, την Κορέα κ.ά. Έως τώρα έχει ήδη κλείσει ημερομηνίες για πενήντα πέντε γκρουπ. Μόνο για τον Ιούνιο έχει κλείσει 27 ημέρες, ενώ κάθε μέρα έρχονται καινούργιες κρατήσεις.
«Ο λόγος που έρχονται από την Ιαπωνία, την Κορέα, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, είναι το ψάρεμα του τόνου, ένα ψάρι πολύ νόστιμο για τα δικά τους δεδομένα και συνήθειες», αναφέρει ο κ. Κουταλάκης. «Συνάμα είναι ένα ψάρι το οποίο είναι δύσκολο να το πιάσεις και να κατορθώσεις να το φέρεις μέχρι το σκάφος. Το ψάρεμα του τόνου είναι ολόκληρη διαδικασία. Οι ψαράδες παλεύουν, κυριολεκτικά, από μία μέχρι τρεις ώρες, διότι στους τόνους αρέσει η «πάλη». Πρέπει να το κουράσουν πρώτα, κι έπειτα να το ανεβάσουν. Τα ψάρια αυτά διαθέτουν τρομερή δύναμη που δεν μπορεί κανείς να την φανταστεί, αν δεν την ζήσει προσωπικά. Όταν τα πλησιάσουν στο σκάφος, τότε εγώ, μ’ ένα ειδικό καμάκι, τα ασφαλίζω για να μην σπάσουν την πετονιά και φύγουν».
Ο κ. Κουταλάκης αναφέρει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να εντοπίσεις τον τόνο, κατ’ αρχήν από τη θερμοκρασία του νερού και τη τροφή, ενώ χρειάζεται και η εμπειρία.
«Οι καπετάνιοι συνεννοούμαστε μεταξύ μας, δηλαδή κάποιος που πήγε την προηγούμενη μέρα σ’ ένα σημείο και έπεσε πάνω σε κοπάδι από ψάρια μας λέγει το μέρος κι εγώ ανάλογα κινούμαι».
Υπήρξαν φορές που απομακρύνθηκε από τη στεριά μέχρι 115 μίλια, αλλά όπως είπε, αυτό δεν γίνεται τακτικά. Ως επί το πλείστον τους τόνους τους βρίσκουν σε απόσταση από 5 μέχρι 30 μίλια από την ακτή.
Ο κ. Τσαρουσάκι θα πάει και πάλι με τον κ. Κουταλάκη, με τρεις ομάδες ερασιτεχνών ψαράδων από την Ιαπωνία, που ήδη έχουν κλείσει τις ημέρες. Γενικότερα, οι Ιάπωνες και οι Κορεάτες συνήθως έρχονται σε ομάδες, ανά τρία ή τέσσερα άτομα. Κατά την επιστροφή, όπως λέει ο κ. Κουταλάκης, πολλές φορές τρώνε το ψάρι ωμό.
«Φέρνουν μαζί τους διάφορες σάλτσες και τρώνε χωρίς να το πλύνουν καθόλου, ούτε με νερό της θάλασσας, ούτε με γλυκό νερό, απλώς το σκουπίζουν με χαρτοπετσέτες. Μαζί τους τρώω και εγώ. Είναι πολύ νόστιμο», καταλήγει.
