Έπειτα από ολονύκτιες, σκληρές διαπραγματεύσεις, έκλεισε η συμφωνία των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους τραπεζίτες. Το deal προβλέπει ότι οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι θεσμικοί επενδυτές αποδέχονται σε εθελοντική βάση μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50%.
Εκτός από το κούρεμα των τίτλων του ελληνικού δημοσίου, οι ηγέτες της ευρωζώνης συμφώνησαν να διαθέσουν ένα τρισ. ευρώ για να προληφθεί η μετάδοση της κρίσης χρέους και σε άλλες χώρες.
Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν σχεδόν δέκα ώρες, διάστημα κατά το οποίο τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν κλεισμένα στο κτίριο «Justus Lipsius» των Βρυξελλών.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες κατόρθωσαν να άρουν το αδιέξοδο ως προς ένα κεντρικό σημείο του συστήματος άμυνας απέναντι στην κρίση η οποία αποσταθεροποιεί το κοινό νόμισμα εδώ και δύο χρόνια: την απομείωση τμήματος του ελληνικού χρέους που κατέχουν οι πιστωτές της Ελλάδας.
Η συμφωνία η οποία επετεύχθη με τις τράπεζες αφορά τη μείωση κατά 50% της αξίας των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν, ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ επί συνολικού χρέους ύψους 350 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα θα λάβει νέα δάνεια από την Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το τέλος του 2014, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που αντικαθιστά το πακέτο των 109 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχε αποφασισθεί στις 21 Ιουλίου.
Τα κεντρικά πρόσωπα της ολονύχτιας διαπραγμάτευσης ήταν τρία. Δύο κυρίες : η καγκελάριος της Γερμανίας κυρία Ανγκελα Μέρκελ και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ και ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Νικολά Σαρκοζί.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας χρειάστηκε να επιστρατεύσουν όλη τη διπλωματική τους δεινότητα για να πείσουν τους τραπεζίτες να επανέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τελικώς με προσωπικές παρεμβάσεις να καταφέρουν να πειθαναγκάσουν τις τράπεζες να αποδεχθούν την συμβιβαστική πρόταση.
Η Γερμανία άσκησε ασφυκτικές πιέσεις, απαιτώντας «κούρεμα» άνω του 50% των ελληνικού χρέους και απειλώντας τις τράπεζες με την επιβολή υποχρεωτικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Η Γαλλία και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν αντίθετες με την εκδοχή αυτή, από τον φόβο ενός πιθανού ντόμινο –δηλαδή ενός φαινομένου μετάδοσης της συστημικής κρίσης- σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε αντάλλαγμα για τις απώλειες των τραπεζών, επετεύχθη συμφωνία για την ανακεφαλαιοποίηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που θα έχουν ανάγκη.
Υπό εποπτεία
Ένα σημείο της συμφωνίας που η κυβέρνηση θα επιθυμούσε να μείνει στα "ψιλά", είναι αυτό της εποπτείας της ελληνικής οικονομίας από τους Ευρωπαίους.
Ο εποπτικός ρόλος των Ευρωπαίων δεν είναι γνωστό σε ποιους τομείς θα επεκταθεί. Επί του παρόντος δηλαδή, είναι άδηλο αν οι Ευρωπαίοι επίτροποι θα ελέγχουν την εκτέλεση του προϋπολογισμού "γραμμή -γραμμή", αν θα αναλάβουν μόνο την υλοποίηση του ΕΣΠΑ, πώς θα εμπλακούν στο τραπεζικό σύστημα, ή αν το "αντάλλαγμα" για τη διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους είναι η μόνιμη εποπτεία της χώρας.
Εποπτεία που μπορεί να ειδωθεί σαν επιτήρηση, ή επιτροπεία και θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το 2020, εφ’ όσον επιτυγχάνεται ο στόχος για μείωση του δημοσίου χρέους στο 120% του ΑΕΠ.
"Η βοήθεια μπορεί να δίνεται μόνο όταν ο λήπτης αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες" τόνισε η κυρία Ανγκελα Μέρκελ, επιχειρηματολογώντας ότι με τη μόνιμη εποπτεία θα δοθεί η δυνατότητα στην Ελλάδα να αναπτυχθεί…
