Γεννημένος στην καρδιά της Αργεντινής και στην πόλη Σακιγελό στις 27 Απριλίου του 1991, ο Αντόνιο Ροχάνο έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα παίζοντας για τη Χιμνάσια Λα Πλάτα, για να ακολουθήσουν οι Βίγια Σαν Κάρλος και η Σπορτίβα Ιταλιάνο, πριν ξενιτευτεί για πρώτη φορά.
Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΤΤΑ
Για χάρη της Ρεάλ Ποτόσι, ο Ροχάνο ετοίμασε βαλίτσες και διαβατήριο για πρώτη φορά… πηγαίνοντας στη Βολιβία, διανύοντας δύο εξαιρετικές σεζόν. Από κει το ταξίδι έγινε υπερατλαντικό, μεταναστεύοντας για τη Σκωτία και τη Χάμιλτον, όπου όμως δεν είδε όσα θα περίμενε. Περιπλανήθηκε σε Ισπανία για χάρη της Μπούργος και Γεωργία για χάρη της Δυναμό Τιφλίδας, πριν πατήσει Ελλάδα και φορέσει τα κυανόλευκα της Νίκης. Στο λιμάνι του Βόλου, βρήκε το δικό του λιμάνι και πλέον θα φορά τα κυανόλευκα για τρίτη συνεχή χρονιά, με την ελπίδα να «σπάσει» το δικό του ρεκόρ στην ομάδα και να παραμείνει ο πρώτος της σκόρερ. Ο Αντόνιο Ροχάνο ή Αντώνης, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι της ομάδας, μίλησε για το μέλλον του στον Βόλο και τη Νίκη. Αναλυτικά:
- Τι σε έκανε να μείνεις για τρίτη χρονιά στην ομάδα;
Η οικογένειά μου κι εγώ νιώθουμε πολύ άνετα στον Βόλο. Η κόρη μου την περασμένη Παρασκευή συμπλήρωσε τον πρώτο χρόνο ζωής της. Δεν θέλουμε ως οικογένεια να πηγαίνουμε συνέχεια από χώρα σε χώρα. Ζητούσαμε αυτή τη σταθερότητα σε μία πόλη, όπου όλα είναι κοντά. Θέλουμε να απολαύσουμε το ποδόσφαιρο, την ασφάλεια και τις βόλτες στην πόλη. Επομένως αυτός ο συνδυασμός, οικογένεια και ποδόσφαιρο, μ’ έκανε να θέλω να συνεχίσω στη Νίκη.
- Πώς είδες την ομάδα την πρώτη χρονιά που ήρθες στον Βόλο;
Η αλήθεια είναι πως όταν ήρθα για πρώτη φορά στον Βόλο, τα πράγματα δεν ήταν καλά. Ωστόσο κάθε χρόνο ξεπερνούσαμε τα εμπόδια, γινόμασταν καλύτεροι ως σύλλογος και πιστεύω ότι φέτος θα είμαστε ακόμη πιο καλοί σε όλους τους τομείς. Σ’ αυτή την προετοιμασία αρχίζουμε να βλέπουμε καλύτερα πράγματα.
- Τα τελευταία δύο χρόνια, ο πρώτος σκόρερ της ομάδας ήσουν εσύ. Θέλεις να συνεχίσεις έτσι και να σημειώσεις ακόμη περισσότερα τέρματα;
Τόσο πρόπερσι, όσο και πέρσι έβαλα από οκτώ γκολ. Για να είμαι ειλικρινής θα μπορούσα να είχα πετύχει περισσότερα γκολ και στην πρώτη, αλλά και στη δεύτερη χρονιά. Γι’ αυτό είπα και πριν ότι από την ημέρα που πρωτοήρθα δεν είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά, όμως στη συνέχεια βελτιωθήκαμε σε όλα και πιστεύω ότι η επόμενη χρονιά θα πάει ακόμη καλύτερα.
- Μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα υποβλήθηκες σε επέμβαση στους κοιλιακούς. Σε τι κατάσταση βρίσκεσαι τώρα;
Εχει περάσει ένας μήνας από τότε που έκανα την επέμβαση. Μετά το χειρουργείο δεν έκανα τίποτα, ούτε συμμετείχα σε κάποια προπόνηση, γιατί αυτή ήταν η εντολή του γιατρού. Τις πρώτες ημέρες υπήρχαν κάποιοι πόνοι, κάτι που θεωρείται φυσιολογικό και τώρα νιώθω πολύ καλύτερα.
- Ο συγκεκριμένος τραυματισμός ήταν άγνωστος για τους περισσότερους, ωστόσο εσύ χρειάστηκε να «σφίξεις τα δόντια» για να παίξεις. Πώς ήταν η καθημερινότητά σου πριν και μετά τους αγώνες;
Αυτό το πρόβλημα το αντιμετώπισα όχι από πέρσι, αλλά από την προπέρσινη σεζόν. Έκανα εξετάσεις και οι γιατροί εντόπισαν ένα πρόβλημα στους κοιλιακούς. Ωστόσο με θεραπεία και ενδυνάμωση το προσπεράσαμε έτσι. Έπειτα το πρωτάθλημα σταμάτησε λόγω του κορονοϊού το 2020 και όταν τελείωσε η καραντίνα και άρχισαν τα παιχνίδια ένιωθα πόνο. Ειδικότερα μετά τους πολλούς και συνεχόμενους αγώνες άρχισα να πονάω πολύ. Μάλιστα για περίπου δέκα ματς χρειάστηκε να κάνω ένεση τόσο μια ημέρα πριν, όσο και λίγο πριν την έναρξη του αγώνα, προκειμένου να μπορώ να παίξω.
Στα τελευταία παιχνίδια της προηγούμενης χρονιάς έκανα μόλις μία προπόνηση μέσα στην εβδομάδα. Οι περισσότερες ημέρες ήταν ξεκούρασης και στη συνέχεια έμπαινα στον αγώνα. Ο προπονητής γνώριζε το πρόβλημα που αντιμετώπιζα και ήταν εκείνος που πρότεινε να πάω στον συγκεκριμένο χειρουργό και να κάνω την επέμβαση, όπως και έγινε.
- Στο περσινό πρωτάθλημα η ομάδα δημιουργούσε ευκαιρίες, αλλά δεν κατάφερνε να τις μετουσιώσει σε «εύκολα» γκολ. Τι έφταιξε σε αυτό; Αισθάνεσαι πως έχει μερίδιο ευθύνης;
Για το φαινόμενο αυτό δεν φταίνε μόνο οι επιθετικοί, όπως κι όταν η ομάδα δέχεται γκολ δεν ευθύνονται μόνο οι αμυντικοί. Η ευθύνη ανήκει συνολικά στην ομάδα. Εγώ έχασα αρκετές ευκαιρίες και γι’ αυτό πριν ανέφερα ότι θα μπορούσα να είχα βάλει περισσότερα γκολ. Εδώ μπορώ να πω ότι έχω κάποια ευθύνη, γιατί αν είχα πετύχει περισσότερα γκολ, θα είχαμε και πιο πολλούς βαθμούς. Ωστόσο σε καμιά στιγμή δεν το έβαλα κάτω. Αντίθετα συνέχισα να παλεύω για να είμαι βασικός και να παίζω. Αυτός ήταν ο λόγος που στα τελευταία παιχνίδια πέτυχα έξι με επτά γκολ.
Τώρα όσον αφορά τις πολλές ευκαιρίες που δημιουργούσαμε, αλλά δεν τις εκμεταλλευόμασταν, πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο και η άλλη ομάδα. Πολλές φορές οι αντίπαλοι έπαιζαν πιο δυνατά απ’ ό,τι εμείς. Επίσης μπορεί να περάσαμε ένα κακό μομέντουμ, το οποίο φάνηκε ακόμη περισσότερο, επειδή το πρωτάθλημα ήταν σύντομο σε διάρκεια. Ίσως γι’ αυτό στο τέλος έμεινε αυτή η εικόνα.
- Οδεύεις πλέον στην 3η χρονιά με τη φανέλα της Νίκης. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να κλείνεις την καριέρα σου εδώ;
Εχω μεγάλη όρεξη για αυτή τη χρονιά, γιατί βλέπω πως υπάρχουν πολύ καλές προϋποθέσεις για να κάνουμε ένα πολύ καλό πρωτάθλημα. Όσοι ήταν πέρυσι και πρόπερσι στην ομάδα βλέπουν πως φέτος είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα και ο στόχος μου εμένα είναι να παίξω σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα όπως είναι η Super League 2, να είμαστε ανταγωνιστικοί σε αυτή την κατηγορία, γιατί και παίκτες έχουμε και κόσμο έχουμε και διοίκηση και πολύ ικανό προπονητικό τιμ. Στόχος μας είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί στη νέα κατηγορία. Για την ώρα δεν σκέφτομαι κάτι άλλο. Επειδή λοιπόν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, αυτό που είναι σημαντικό για εμένα είναι να κάνουμε μια πολύ ανταγωνιστική σεζόν και όχι μόνο να ευχαριστιόμαστε κάθε Κυριακή το γεγονός πως παίζουμε ένα παιχνίδι. Το ιδανικό για εμένα είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί στο μέλλον κι αν βρεθούμε στην Α’ Εθνική θα ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί.
- Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Χρήστο Τζιώρα, έναν ποδοσφαιριστή που έχει τη δική του ιστορία στην ομάδα και με τον οποίο είστε στην ίδια θέση;
Είναι μία συνεργασία κανονική. Όπως με τους άλλους ποδοσφαιριστές. Σίγουρα για εμένα είναι πολύ καλό που υπάρχει στην ομάδα ο Χρήστος, γιατί μπορεί να μου δώσει και εμπειρία και ξέρω τι έχει κάνει στο παρελθόν με την ομάδα και πως μπορεί να την βοηθήσει. Στο αγωνιστικό κομμάτι ακόμη είναι νωρίς να δούμε αν μπορούμε να παίξουμε ως δίδυμο στην επίθεση.
- Σε έχουμε δει να αγωνίζεσαι και μόνος σου στην κορυφή και έχοντας «παρτενέρ». Εσένα ποιος είναι ο τρόπος που σου αρέσει να παίζεις;
Εμένα βασικά μου αρέσει να παίζω. Τώρα ο τρόπος που θα αγωνίζομαι είναι θέμα του προπονητή, αν θα παίζω μόνος μου στην κορυφή, με τρεις στην ευθεία, ή με δύο επιθετικούς.
- Σε έχουμε δει να παρασύρεσαι και να δέχεσαι κάρτες λόγω εκνευρισμού, ειδικά την πρώτη χρονιά, ωστόσο πέρυσι κατάφερες να το διαχειριστείς καλύτερα. Υπάρχει βελτίωση σε αυτό τον τομέα;
Υπήρχαν φορές που ήθελα να μαλώσω. Ήθελα να μιλήσω στους αντιπάλους και στους διαιτητές γιατί πολλοί με προκαλούν και προσποιούνται πως τους κάνω φάουλ. Ηθελα να τους πω: «Ε, τι κάνεις;». Με έτρωγε μέσα μου που δεν μπορούσα να αντιδράσω σε αυτά. Πρόπερσι έχασα πολλά παιχνίδια γι’ αυτό. Δεν ήθελα φέτος να επαναληφθεί αυτό.
- Ποια είναι η σχέση σου με τον κόσμο της ομάδας μετά από δύο χρόνια;
Θα ήθελα ο κόσμος να μας στηρίξει πραγματικά και η πραγματική στήριξη φαίνεται στις δύσκολες στιγμές. Δεν σημαίνει πως πρέπει να μας στηρίζει μόνο όταν πάμε καλά και είμαστε όλοι χαρούμενοι, αλλά θα ήθελα να μας στηρίζουν πάντα και ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές. Θα είναι έκπληξη για εμάς να δούμε τον κόσμο δίπλα μας στα δύσκολα. Είτε με την παρουσία του στο γήπεδο, είτε μέσω μηνυμάτων στήριξης στα κοινωνικά δίκτυα.
- Σου λείπει κάτι από την πατρίδα σου;
Η οικογένεια μου. Οι συγγενείς, τα αδέλφια μου, αλλά έχω εδώ τη γυναίκα μου και την κόρη μου που έγινε ενός έτους. Δεν είναι μόνο ότι ερχόμαστε, πληρωνόμαστε και παίζουμε ποδόσφαιρο, γι’ αυτό το λόγο λέω πως χρειαζόμαστε αυτή την έξτρα στήριξη από τον κόσμο. Ο κόσμος δεν ξέρει αν είμαστε καλά ή αν είμαστε άσχημα ψυχολογικά κάποιες φορές, και δεν χρειάζεται να το ξέρει. Ερχόμαστε εδώ, θέλουμε να το ευχαριστηθούμε και στα δύσκολα θέλουμε τη στήριξη που δεν έχουμε από την οικογένεια μας, που βρίσκεται μακριά.
Με τον συντάκτη του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ Γιάννη Ζάττα
