Λουτσιάνο ντε Σόουζα και Ζιοβάνι υπήρξαν και παραμένουν «αυτοκόλλητοι», με τη φιλία τους να ξεκινά από την κοινή τους θητεία στον Ολυμπιακό Πειραιώς. Οπως τόνισε, περιμένει πλέον το φίλο του στο Βόλο για ένα τουρνουά ποδο-βόλεϊ.
Ο 42χρονος τεχνικός, μιλάει παράλληλα και για το φαινόμενο των μάνατζερ αλλά και την κόντρα ανάμεσα στη Νίκη και τον Ολυμπιακό, όπως επίσης και για το καμένο του αυτοκίνητο αλλά και τις διαφορές ανάμεσα στις ομάδες σε Βορρά και Νότο.
Ποια είναι η σχέση σου με το Ζιοβάνι;
«Σήμερα είδα μια φωτογραφία του γιατί χτύπησε στο γόνατο και λέω κοίτα πως κρατιέται σαν να είναι 25 χρονών. Μακάρι να ήθελε να παίξει ακόμα. Μόνο ποδο-βόλεϊ παίζει τώρα. Αν είμαστε καλά, πρώτα ο Θεός, θα του πω να έρθει στο Βόλο το καλοκαίρι γιατί έχουμε και θάλασσα. Θα του πω να κάνουμε ένα τουρνουά εδώ. Είδε τη φωτογραφία μου με τον κ. Πάτση και ξέρει ότι ήρθα εδώ. Μου έδωσε συγχαρητήρια. Εγώ σίγουρα τον περιμένω».
Η κόντρα με τον Ολυμπιακό Βόλου
Ποια είναι η άποψη σου για τις ομάδες του Βόρειου ομίλου, σε σχέση με αυτές στο Νότιο;
«Οι ομάδες του Βορείου ομίλου είναι ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά από του Νοτίου. Είναι ομάδες πιο οργανωμένες και πιο ποιοτικές. Δεν πιστεύω ότι έχει ξεχωρίσει απόλυτα μία ομάδα. Πρέπει να είσαι προσεκτικός. Γι’ αυτό πρέπει να κοιτάμε παιχνίδι με παιχνίδι. Είμαι άτομο που πιστεύω πραγματικά ότι μέσα από τη δουλειά μπορείς να καταφέρεις πολλά πράγματα. Το ποδόσφαιρο όμως είναι ποδόσφαιρο. Η στραβή είναι μέσα στο πρόγραμμα. Θέλω να κερδίσω όλα τα παιχνίδια, αλλά δεν είμαι θεός ούτε οι ποδοσφαιριστές είναι μηχανές . Όμως θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».
Ξέρεις για την κόντρα με τον Ολυμπιακό Βόλου;
«Ναι, την ξέρω, αλλά είναι κάτι που για μένα προσωπικά και επιμένω σε αυτό που λατρεύω το ποδόσφαιρο, αν η κόντρα είναι υγιής χωρίς ακρότητες, χαίρομαι να υπάρχει αυτό. Δεν δέχομαι όμως τη βία. Να σπας τα μαγαζιά και να καις αυτοκίνητα».
Σου είχανε κάψει και εσένα το αυτοκίνητο μια φορά, τι θυμάσαι;
«Οταν έπαιζα στον Ολυμπιακό η γυναίκα μου με πήγε στο αεροδρόμιο, γιατί παίζαμε στην Ξάνθη το προτελευταίο ματς πρωταθλήματος. Την άλλη μέρα πέρασε και είδε το αυτοκίνητο καμένο, που το είχα μία εβδομάδα. Το πρωί μου έστειλε μήνυμα αλλά δεν το είδα και άνοιξα την τηλεόραση στο δωμάτιο όπου ήμουν με τον Ζιοβάνι για να δούμε στις ειδήσεις πως κάψανε κάτι αυτοκίνητα. Τότε με ρώτησε που είναι αυτά στη Βραζιλία; Και του λέω όχι εκεί κοντά που μένω. Μετά από μισή ώρα με ειδοποιήσανε και μίλησα με τον κ. Ματζουράκη. Με ρωτήσανε αν θυμάμαι την πινακίδα και το μόνο που θυμόμουν ήταν το νούμερο 8 που είχε. Μετά, μίλησα με τον κ. Κόκκαλη και μου λέει: «Μην ανησυχείς, θέλω να παίξεις και θα το κανονίσω εγώ». Παίξαμε κερδίσαμε στην Ξάνθη με 1-0 και πήραμε το πρωτάθλημα».
Το νούμερο οκτώ ήταν το αγαπημένο σου ή έγινε τυχαία η επιλογή;
«Δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο λόγο που φορούσα το 8. Το διάλεξα και μετά το αγάπησα. Όλοι λέγανε να φορέσω το 10, αλλά εγώ είπα δεν είμαι τέτοιος παίκτης. Υπάρχει καλύτερος παίκτης από εμένα για να πάρει το 10. Οταν είχα έρθει στην Ξάνθη ο Βασίλης Δανιήλ μου είπε να φορέσω το νούμερο 2 και στην προετοιμασία που κάναμε στη Γερμανία είχα βάλει 10 -15 γκολ στα φιλικά και αισθανόμουν άσχημα. Έλεγα, πώς γίνεται να φοράω το 2, αφού δεν είμαι αμυντικός. Έρχεται ο μάνατζερ μου, ο Μαρσέλο και μου λέει μην το αλλάζεις. Όλοι πλέον μιλάνε για το νούμερο 2, αν το αλλάξεις και το πάρει κάποιος άλλος θα νομίζει ο κόσμος στο γήπεδο πως αυτός είναι ο καλός ο παίκτης. Τότε είπα εντάξει και συνέχισα. Μετά πήρα το 7 και συνέχισα με το 8 στον Ολυμπιακό με αυτό. Όταν έφυγα το πήρε ο Καρεμπέ. Αν παρέμενα στον Ολυμπιακό δεν υπήρχε περίπτωση να το δώσω(γέλια)».
Σου έχει γίνει πρόταση να πας στο Μουντιάλ ως σχολιαστής, αλλά τώρα είσαι προπονητής στην Νίκη, τι θα προτιμήσεις;
«Πρώτα η Νίκη και μετά η Βραζιλία. Αν ανέβουμε όμως Super League καλό θα είναι να πάμε να δούμε και παίκτες. Από τη στιγμή που ανέβει η ομάδα ξεκινάς και βλέπεις και άλλα πράγματα, μπορεί να δεις έναν παίκτη από το Καμερούν και να σου κάνει, αν έχει τη δυνατότητα ο πρόεδρος. Εγώ είμαι από αυτούς και το είπα και στον κ. Πάτση δεν με νοιάζουν τα λεφτά και πόσα θα πάρω αλλά με ενδιαφέρει η δουλειά. Δεν βαριέμαι να φέρω τον καλύτερο ή να πάω να τον δω. Δεν θέλω να φέρω παίκτες επειδή έχω φίλους αν δεν το αξίζουν».
Μιας και είναι και περίοδος μεταγραφών, τι άποψη έχεις για τους μάνατζερ;
«Εχω μεγάλη εμπειρία σαν παίκτης σε αυτό το κομμάτι. Για παράδειγμα όταν αποφάσισα να φύγω από την Ξάνθη, ο μάνατζέρ μου πήγε στα γραφεία της ΑΕΚ και συμφώνησε με τον κ. Νικολάου.
Εγώ πήγα στον πρόεδρο της Ξάνθης τον κ. Πανόπουλο και συμφώνησα με τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Τότε με περίμενε ο μάνατζερ στο ξενοδοχείο και μου λέει η ΑΕΚ έδινε δύο φορές παραπάνω χρήματα.
Οταν εγώ ζήτησα να ετοιμάσει την μεταγραφή δεν με βοήθησε. Στη συνέχεια που με πλησίασαν όλοι οι μάνατζερ και μου είπαν: «Ελα να υπογράψεις και να σε πάω εκεί», είπα δεν θέλω να υπογράψω με κανέναν. Εκμεταλλεύονται καταστάσεις. Εγώ δεν θα πάρω παίκτη μόνο και μόνο επειδή κάποιος μάνατζερ είναι φίλος μου, αλλά μόνο όταν ξέρω ότι αυτός ο παίκτης θα με βοηθήσει.
Εγώ σαν Λουτσιάνο δεν μπορώ να κοροϊδέψω κανέναν. Όπως θέλω εγώ να πάρω τα λεφτά μου καθαρά, θέλω και ο άλλος να πάρει τα λεφτά του με τον ίδιο τρόπο. Δεν με νοιάζει αν ο άλλος είναι Αμερικάνος, Βραζιλιάνος ή Αφρικανός. Σας το λέω ειλικρινά και θα το δείτε και εδώ στη Νίκη. Δεν με νοιάζει καθόλου αν είναι φίλος, αν δεν μου κάνει τη δουλειά δεν θα τον πάρω».
Πάγκο… ο Ροναλντίνιο
Περι μεταγραφών, ο Λουτσιάνο τόνισε πως ακόμη και ο Ροναλντίνιο μπορεί να μείνει στον πάγκο αν δεν κάνει αυτό που πρέπει: «Δεν με νοιάζει πόσο χρονών είναι ο κάθε ποδοσφαιριστής. Δεν είμαστε εδώ για να χαρίζουμε πράγματα στον καθένα. Είσαι καλός; Πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι καλός και να παραμείνεις καλός. Εμένα δεν με νοιάζει αν είναι ο Ροναλντίνιο στην ομάδα μου. Ο Ροναλντίνιο είναι Ροναλντίνιο, αλλά βοηθάει τη Νίκη Βόλου; Τι κάνει; Δεν βοηθάει; Θα κάτσει στην κερκίδα. Δεν θα χάσω εγώ τη δουλειά μου γι’ αυτόν. Αυτό προσπαθώ να περάσω στους ποδοσφαιριστές μου. Μία καριέρα μπορεί να χαθεί μέσα σε μία στιγμή».
Για την προσοχή στους νέους ποδοσφαιριστές:
«Οταν ο μικρός σε ηλικία ποδοσφαιριστής έχει ταλέντο, πρέπει να παίξει. Αν έχω την ευκαιρία να είμαι προπονητής σε μία ομάδα που μου προσφέρει τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο και εγώ να μην μπορώ να βάλω το ταλέντο, πότε θα το κάνω; Όταν φύγουν όλοι αυτοί; Εγώ παίρνω την ευθύνη, δεν κολλάω αν είναι 16 ή 15 χρονών».
Μέχρι και στο φεγγάρι
Η σύζυγος του Λουτσιάνο, Ερη Ζώρα, έχει εργαστεί στο Βόλο και συνεχίζει την καριέρα της στο τραγούδι, ενώ είχε την τύχη να γεννηθεί σε μια μουσική οικογένεια, αφού ο πατέρας της είναι ο γνωστός μουσικοσυνθέτης, Σταύρος Ζώρας, o οποίος μεσουρανούσε στη δεκαετία του ’70.
Η ίδια διανύει τη δική της πορεία μέσα στον καλλιτεχνικό χώρο με σημαντικές συνεργασίες, ενώ σε ερώτησή μας για το ποια ήταν η αντίδρασή της όταν ο Λουτσιάνο συμφώνησε με τη Νίκη, ο ίδιος απάντησε: «Η γυναίκα μου έχει δουλέψει στο Βόλο και ξέρει πολύ καλά την πόλη. Ξέρει επίσης πολύ καλά, ότι με τη δουλειά αυτή και το ποδόσφαιρο είμαι άρρωστος και θα πήγαινα μέχρι και το φεγγάρι».
Η «κατάρα» του φροντιστή
Φθάνοντας στο Πανθεσσαλικό η πρώτη μας επαφή έγινε με τους φροντιστές της ομάδας. Σε ερώτηση μας για το πώς έχουν δει τον Λουτσιάνο, δόθηκε η απάντηση ότι έχει κερδίσει τον τσαμπουκά των ποδοσφαιριστών.
Με τον Λουτσιάνο να σχολιάσει, σχετικά:
«Στη Βραζιλία λένε πως όταν έρχεται η κατάρα από τον φροντιστή, δεν κερδίζεις τίποτα. Δεν πιστεύω σε αυτά τα πράγματα, αλλά αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ομάδας και πολλές φορές δεν υπάρχει ο κατάλληλος σεβασμός προς το πρόσωπο τους.
Οι ποδοσφαιριστές πετάνε τη μπάλα και λένε πήγαινε να την πάρεις. Στην προπόνηση τη δική μου αυτό δεν πρόκειται να γίνει, γιατί αυτός ο φροντιστής μπορεί να είναι ο πατέρας μου, ο πατέρας σου ή ο πατέρας οποιουδήποτε ποδοσφαιριστή.
Είμαι το στυλ του προπονητή που θέλει να είναι όλα τέλεια και πάνω απ’ όλα να υπάρχει σεβασμός σε όλους όσους είναι γύρω από την ομάδα. Δεν με νοιάζει τι θα πουν για μένα, αλλά τι θα κάνω εγώ απέναντι τους».
