Σε κάθε μεγάλη προσπάθεια, υπάρχουν κι οι λεγόμενοι «αφανείς ήρωες», εκείνοι που, λόγω του πόστου τους και της νοοτροπίας τους, δεν εμφανίζονται συχνά μπροστά σε κάμερες και φωτογραφικές μηχανές, δεν έχουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας και οι καθαρές -κι αδιαμφισβήτητα πάρα πολλές- ώρες δουλειάς τους είναι αυτές που αντικαθιστούν τα λόγια τους.
Ενας από αυτούς, στη Νίκη Βόλου, είναι ο Βολιώτης Νίκος Αθανασιάδης, γυμναστής της φετινής ομάδας και «δεξί χέρι» του Στάικου Βεργέτη, στον κυανόλευκο πάγκο, έχοντας και προπονητική εμπειρία σε ακαδημίες και όχι μόνο.
Αμετανόητα «άρρωστος» Νικιώτης από τα παιδικά του χρόνια, άψογος επαγγελματίας και νέος οικογενειάρχης, κατάφερε να συνδυάσει το πάθος του με την ομάδα και το άθλημα που αγαπά, με την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Μπορεί να μην του αρέσουν οι συνεντεύξεις, αλλά αναφέρθηκε σε έννοιες και ονόματα στο site της ΠΑΕ, nikifc.gr.
Αναλυτικά όσα σχολίασε:
Για το τι σημαίνει ποδόσφαιρο για εκείνον: «Το ποδόσφαιρο είναι μία μεγάλη αγάπη για μένα. Είναι καθημερινότητα, γενικά ο τρόπος ζωής μου. Το υπηρετώ από την ηλικία των 5 ετών, όταν πρωτοήρθα σε επαφή μαζί του, ως ποδοσφαιριστής, στην Ακαδημία της Νίκης Βόλου. Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός που ακόμα υπηρετώ το ποδόσφαιρο από άλλη σκοπιά, τη δεδομένη χρονική στιγμή, αυτό του προπονητή-γυμναστή κι είναι, πλέον, το επάγγελμά μου. Επαναλαμβάνω, το ποδόσφαιρο για μένα είναι τρόπος ζωής».
Για την Νίκη Βόλου: «Η οικογένειά μου με γαλούχησε και με μεγάλωσε με τη Νίκη Βόλου. Παρά το γεγονός ότι μένω στο κέντρο του Βόλου, μεγάλωσα στη Νέα Ιωνία και η Νίκη είναι η ομάδα που υποστηρίζω από μικρό παιδί. Τώρα θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που κατάφερα και δουλεύω σε αυτήν την ομάδα. Το παιδικό μου όνειρο ήταν ίδιο με όλων, να γίνω κάποτε ποδοσφαιριστής της ομάδας που αγαπώ, αλλά μπόρεσα να τη βοηθήσω από διαφορετικό πόστο κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Ήμουν στην κερκίδα και τώρα ζω την ομάδα από διαφορετική οπτική γωνία, από μέσα. Ειλικρινά, δε ξέρω ποιο είναι πιο ωραίο από τα δύο (σ.σ. γέλια)».
Για τον προπονητή Στάικο Βεργέτη: «Ο Στάικος, για μένα, είναι ένας δάσκαλος που καθημερινά δίπλα του βελτιώνομαι στη δουλειά μου, αλλά κυρίως σαν άνθρωπος. Βάσει βιογραφικού και φιλοσοφίας, είναι ο σπουδαιότερος προπονητής που έχω συνεργαστεί ποτέ. Είναι τελειομανής, εργατικός, ένας προπονητής που θα πάει πρώτος στην προπόνηση και θα φύγει τελευταίος, θα ενδιαφερθεί για όλους και για όλα. Προπονητές σαν αυτόν, πραγματικά, προάγουν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό στην Ελλάδα και η Νίκη, αλλά και κατ’ επέκταση ο Νομός Μαγνησίας, είναι πολύ τυχεροί που τον έχουν».
Για τους διοικητικούς ηγέτες Αλέξη Παπακωνσταντίνου και Βασίλη Βενέτη: «Δεν είναι παράγοντες του ποδοσφαίρου, θα έλεγα. Είναι δύο άνθρωποι που ξοδεύουν προσωπικό χρόνο και χρήμα, για να βοηθήσουν, όσο περισσότερο μπορούν, την ομάδα που αγαπούν. Η μέχρι τώρα πορεία τους δείχνει ότι τα έχουν καταφέρει κι έχουν στείλει τα μηνύματα στον κόσμο της Νίκης, ο οποίος ελπίζει σε ακόμα καλύτερη συνέχεια, στο μέλλον. Δείχνουν ότι βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι κι ότι νοιάζονται αληθινά για την ομάδα και για τη βελτίωσή της, σε όλα τα επίπεδα. Με τον κ. Παπακωνσταντίνου, έχουμε μία άψογη επαγγελματική σχέση, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι συχνά στην Ελλάδα, εξάλλου, έχουμε μιλήσει 3-4 φορές από κοντά. Τον κ. Βενέτη τον γνωρίζω από πολύ μικρός, ήταν πολύ φίλος με τον πατέρα μου, ήμασταν γείτονες. Ξέρω πως αγαπάει πάρα πολύ την ομάδα και είναι ικανός να κάνει τα πάντα, για να τη βοηθήσει».
Για το φετινό ρόστερ της Νίκης Βόλου: «Τα παιδιά που αγωνίζονται φέτος στη Νίκη είναι μία οικογένεια. Με την μικρή εμπειρία που έχω, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως είναι τα καλύτερα αποδυτήρια που έχω γνωρίσει ποτέ, σε οποιαδήποτε ομάδα έχω δουλέψει. Είναι ένα ρόστερ με πολύ ταλέντο, το οποίο απαρτίζεται και από νεαρούς, αλλά και από εμπειρότερους ποδοσφαιριστές κι απέδειξε πως, κάθε Σαββατοκύριακο, έδινε το 100% του, για να κάνει τον κόσμο της Νίκης χαρούμενο, έδινε πάντα την ψυχή του. Είμαι πολύ τυχερός που συνεργάστηκα με όλα τα παιδιά φέτος. Όσον αφορά την ποδοσφαιρική του αξία, δε θέλω να μιλήσω εγώ γι’ αυτό, μιλά η βαθμολογία για μένα. Παρά το γεγονός ότι δεν ξεκινήσαμε πολύ καλά, αποδείξαμε μετά σε όλους τους αντιπάλους μας ότι είμαστε μία πολύ ποιοτική ομάδα, κάτι που υποστήριξαν όλοι οι ποδοσφαιριστές κι οι προπονητές που ήρθαμε αντιμέτωποι. Αν είχαμε κάνει λίγο καλύτερο ξεκίνημα, θα μπορούσαμε να είμαστε κι ακόμα πιο ψηλά».
Για τη σημασία της οικογένειας: «Η οικογένεια, για μένα, είναι τα πάντα. Μπορεί να δουλεύεις όλη μέρα, να είσαι κουρασμένος, να έχεις νεύρα, αλλά όταν θα γυρίσεις στο σπίτι, μία αγκαλιά από τη γυναίκα σου κι από την κόρη σου, να σε κάνουν να τα ξεχάσεις όλα. Οικογένεια, επίσης, είναι οι φίλοι μου, οι γονείς μου, είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για μένα και πορεύομαι παράλληλα με αυτό. Σίγουρα, οικογένειά μου είναι και η Νίκη. Όταν οι γονείς μου κι εγώ δουλεύουμε στη Νίκη, όταν άπαντες υποστηρίζουμε αυτήν την ομάδα σαν τρελοί στο σπίτι, από την παιδική μου ηλικία, πώς μπορώ να μη χαρακτηρίσω οικογένειά μου και τη Νίκη;».
Για τους στόχους και τα όνειρα του: «Σαν οικογενειάρχης, όνειρό μου είναι να μπορέσω να μεγαλώσω σωστά και με αρχές την κόρη μου, όπως με μεγάλωσαν και μένα οι γονείς μου και να κάνω γενικά χαρούμενη την οικογένειά μου. Σε επαγγελματικό επίπεδο, όλοι έχουμε υψηλές φιλοδοξίες, προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνομαι και ένα όνειρό μου είναι να μπορέσω να δουλέψω, κάποια στιγμή, στο εξωτερικό ή σε μεγαλύτερη κατηγορία στην Ελλάδα. Αν το τελευταίο συμβεί και με τη Νίκη, θα ήταν το ιδανικό για μένα».
