Στην συνείδηση του κόσμου είναι καταχωρημένος ως ένας γνήσιος λαϊκός τραγουδιστής. Βαρύς, λιγομίλητος, φαντάζει στα μάτια όλων βράχος που δεν τον κουνάει τίποτα. Όμως ο Βασίλης Καρράς σε συνέντευξή του στην Espresso της Κυριακής αποκαλύπτει ότι και ο ίδιος υπήρξε θύμα της ασθένειας της εποχής, της κατάθλιψης.
«Η κακή συμπεριφορά κάποιων συναδέλφων μου με οδήγησε στην κατάθλιψη γι’ αυτό και απείχα δύο χρόνια από τις πίστες. Έβαλα πολλά πράγματα σε τάξη και πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μου, γιατί δεν είναι σωστό να χρεώνουμε μόνο λάθη στους άλλους. Φταίει καμιά φορά και η δική μας η συμπεριφορά. Μπορεί κι εγώ να απογοήτευσα κάποιους ανθρώπους, αλλά κι εγώ απογοητεύτηκα πολλές φορές»,λέει ο τραγουδιστής.
Μάλιστα ο ίδιος καταρρίπτει το μύθο που τον περιτριγυρίζει ότι τίποτα δεν τον ταράζει.
«Υπάρχουν άνθρωποι που κατάφεραν να με λυγίσουν. Κανείς δεν γνωρίζει το πόσο ευαίσθητος ή δυνατός είναι ένας άνθρωπος. Καμιά φορά σε αναγκάζει η ίδια η ζωή ή τα διάφορα περιστατικά που σου συμβαίνουν, ενώ έχεις ένα δυνατό «εγώ» μέσα σου να το βλέπεις να λυγίζει και να μην μπορείς να το κρατήσεις. Εκεί λοιπόν κάνεις την αποχή σου, ηρεμείς, βάζεις τα πράγματα στη θέση τους και ξαναρχίζεις από την αρχή. Βεβαίως οι μώλωπες δεν παύουν να είναι μώλωπες, όσο δυνατός και να είσαι», είπε.
Ο Β. Καρράς παραδέχεται ότι έχει γνωρίσει πολλή βρωμιά στο χώρο του, φροντίζει όμως να μην τον ακουμπά.
Αυτό που νοσταλγεί από τα παλιά λέει ότι είναι το ειλικρινές «γεια».
«Νοσταλγώ την αλήθεια και απεχθάνομαι αυτό που σου χτυπάνε την πλάτη και σου λένε “γεια σου μεγάλε” και αντιλαμβάνεσαι αμέσως ποιος το λέει αληθινά και ποιος υποκρίνεται. Νοσταλγώ εκείνο το ανθρώπινο και αληθινό γεια σου. Σήμερα αν δώσεις το χέρι σου να χαιρετίσεις κάποιον κοιτάς μετά μη σου λείπει κανένα δάχτυλο. Τόσο ανθρώπινες είναι σήμερα οι σχέσεις», λέει απογοητευμένος.
