Της Κατερίνας Μαρούγκα,
Το είδαμε και αυτό. Ατομα με ψυχικά προβλήματα να λογικεύονται. Να λένε στα δικαστήρια ότι τους πιάνει σχιζοφρένεια για να δικαιολογούνται για τις πράξεις τους στους… γνωστικούς. Να ζητούν εγκλεισμό σε ψυχιατρικές δομές…
Στην Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου είναι στην αναμονή τουλάχιστον 20 αιτήματα για ικανοποίηση. Δεν επαρκούν τα κρεβάτια για να καλύπτονται όλοι οι ασθενείς. Αναφερόμαστε στους ψυχικά πάσχοντες, που έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον, λαμβάνουν θεραπευτική αγωγή και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν είναι διευθετημένα.
Για τους υπόλοιπους, που επιβιώνουν μόνοι με συνεπακόλουθα δεινά οικονομικά προβλήματα, δεν υπάρχει απολύτως καμία μέριμνα. Εκείνοι αντιμετωπίζουν τις εξάρσεις των προβλημάτων τους και μπαίνουν σε περιπέτειες. Ερχονται αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη. Ανοίγουν μέτωπα με τους πολίτες.
Ετσι τα προβλήματά τους γίνονται γνωστά, όταν επαναστατούν ολόκληρες γειτονιές και διαμαρτύρονται επιχειρηματίες της εστίασης. Βλέπουμε τότε τους ψυχικά υγιείς να καλούν την Αστυνομία και να ζητούν μέτρα. Να μην ικανοποιούνται με τους ακούσιους εγκλεισμούς, να θέλουν αυστηρές ποινές, φυλάκιση και, δυστυχώς, δικαιολογημένα. Ζούμε πραγματικά στη δίνη της πανδημίας, που δοκιμάζει γνωστικούς και συμμορφώνει ψυχικά πάσχοντες.
Δύο συνολικά περιστατικά με ψυχικά ασθενείς απασχόλησαν έντονα την τοπική κοινωνία την περασμένη εβδομάδα. Στη μία περίπτωση παρενέβη η Εισαγγελία και πραγματοποιήθηκε ακούσια νοσηλεία. Στη δεύτερη, το αίτημα είναι υπό εξέταση. Τα προβλήματα πλέον είναι πάρα πολλά. Το γνωρίζουν καλά στα Αστυνομικά Τμήματα. Αστυνομικοί έρχονται αντιμέτωποι τόσο με τους ασθενείς, όσο και με τους διαμαρτυρόμενους πολίτες, σαν να μη φθάνει το πάρεργο της συνοδείας των περιστατικών, που είναι πέρα για πέρα έξω από τα καθήκοντά τους.
Μοιραία καλούνται να επιλαμβάνονται των περιστατικών, αλλά και να εκτελούν τις εισαγγελικές παραγγελίες, να έρχονται σε αντιπαράθεση με δημότες, που βλέπουν από πίσω συνωμοσίες, όταν μετά τις ολιγοήμερες νοσηλείες οι ψυχικά ασθενείς βρίσκονται ξανά στον δρόμο.
Τα προβλήματα, πάντως, είναι πολλά. Δεν θα μπορεί η Πολιτεία να συνεχίζει για πολύ να κάνει ότι δεν βλέπει. Οι κοινωνικές υπηρεσίες θα πρέπει κάποτε να αναλάβουν τις ευθύνες, που τους αναλογούν. Τόσα πτυχία και μάστερ είναι κρίμα να παραμένουν κλειδωμένα στα συρτάρια των γραφείων. Το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό στις κοινωνικές υπηρεσίες υπάρχει. Πρέπει απλώς να πάψει να κάθεται στα γραφεία και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Το κοινωνικό έργο δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει οκτάωρο και πενθήμερη εργασία.
