Mικρές επιχειρήσεις έμειναν εκτός χρηματοδότησης, διαμαρτύρονται οι μικρομεσαίοι
Ζήτησαν προσημειώσεις ακινήτων για ποσά δανείων της τάξεως των 6.000 ευρώ… Στο άλλο άκρο έφτασαν οι συνεργαζόμενες Τράπεζες για τη χορήγηση δανείων στα δύο προγράμματα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της θωράκισης της έναντι του κορονοϊού. Απαίτησαν τόσες πολλές εξασφαλίσεις, ώστε σήμερα πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις να διαμαρτύρονται ότι έμειναν εκτός χρηματοδότησης και ότι τα χρήματα πήγαν τελικά σε εκείνους που ήταν εύρωστοι οικονομικά και δεν είχαν ουσιαστική ανάγκη στήριξης.
Δύο ευκαιρίες δόθηκαν μέχρι σήμερα για να υπάρξει ομαλή επανέναρξη των επιχειρήσεων μετά την καραντίνα με τα πολυπόθητα και απαραίτητα κεφάλαια κίνησης. Το ελληνικό δημόσιο έφθασε να εγγυηθεί εως και στο 80%, προκειμένου να βοηθήσει την επιχειρηματικότητα και να τη βγάλει από τη δυσμενή θέση που την στρίμωξε ο κορονοϊός και τα αλυσιδωτά προβλήματα της υγειονομικής κρίσης. Δεν έφθασε, όμως, απ’ ότι φαίνεται ούτε και αυτό!
Ο σύμβουλος επιχειρήσεων, Θάνος Ζαχαρίου, που ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις και τις αιτήσεις τους για δανειοδότηση είδε από κοντά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, τόσο για το ΤΕΠΙΧ ΙΙ όσο και για τα δάνεια του Ταμείου Εγγυοδοσίας.
Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ είπε ότι στην έγκριση των αιτήσεων για δανειοδότηση από τις Τράπεζες υπερτέρησε η οικονομική δυνατότητα της κάθε επιχείρησης έναντι άλλων που μπορεί να πληρούσαν τα οικονομικά κριτήρια αλλά βρίσκονταν σε πιο δυσμενή θέση.
Εκατοντάδες επιχειρήσεις από τον Βόλο αιτήθηκαν τον Μάιο χορήγηση κεφαλαίων κίνησης ειδικού σκοπού με επιδότηση επιτοκίου, μέσω του γνωστού προγράμματος ΤΕΠΙΧ ΙΙ.
«Σε κάποια στιγμή το πρόγραμμα έκλεισε, καθώς προφανώς εξαντλήθηκε ο προϋπολογισμός. Πολλές επιχειρήσεις έμειναν με τα χαρτιά στα χέρια χωρίς επί της ουσίας οι αιτήσεις τους να εξεταστούν. Κατά κύριο λόγο οι ζητούσαν ποσά της τάξεως των 30.000 – 50.000 ευρώ. Στις αιτήσεις που εξετάστηκαν έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι εξασφαλίσεις. Να μην υπάρχουν κόκκινα δάνεια ή καθυστερήσεις σε δόσεις. Η ιστορία έδειξε ότι εκείνοι που κινητοποιήθηκαν πιο γρήγορα είχαν και τις περισσότερες εξασφαλίσεις», τόνισε.
Τον Ιούνιο ακολούθησε και δεύτερο πρόγραμμα με το δημόσιο να εγγυάται για το 80% των δανείων.
«Οι Τράπεζες ζητούσαν και πάλι να μην υπάρχουν κόκκινα δάνεια και καθυστερήσεις σε δόσεις. Πέραν όμως αυτού ζητούσαν και δεσμεύσεις για το υπόλοιπο 20%. Οπότε μοιραία έπαιξαν εκ νέου ρόλο οι καλύτερες εξασφαλίσεις και τα οικονομικά στοιχεία», σημείωσε.
Συγκεκριμένα, τα πιστωτικά ιδρύματα έβαζαν ως προϋπόθεση την προσημείωση υποθήκης για το 20% του δανείου που δεν είχε εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Αν δηλαδή μία επιχείρηση είχε αιτηθεί δάνειο 30.000 ευρώ θα έπρεπε να κάνει εγγραφή προσημείωση υποθήκης ακόμη και την πρώτη κατοικία για τις 6.000 ευρώ! Σε διαφορετική περίπτωση ζητούσαν εξασφάλιση με χρήματα (cash collateral).
«Τα δάνεια κατευθύνθηκαν στις εύρωστες επιχειρήσεις και όχι σε αυτούς που τα είχαν πραγματικά ανάγκη με ευθύνη πραγματικά των Τραπεζών», επισήμανε.
Τελικά, έφθασαν στο άλλο άκρο από την εποχή προς της οικονομικής κρίσης που μοίραζαν δάνεια χωρίς φειδώ.
Ολα αυτά έπρεπε να είχαν ξεπεραστεί
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Μαγνησίας, Τρύφων Πλαστάρας, λέει ότι όταν έτρεξε το ΠΕΠΙΧ ΙΙ οι μικρές επιχειρήσεις δεν ήταν έτοιμες, με αποτέλεσμα το πρόγραμμα να ολοκληρωθεί γρήγορα χωρίς να το καταλάβουν.
«Αλλά και η συνέχεια των δανειοδοτήσεων βρίσκει τις μικρές επιχειρήσεις σε δυσμενή θέση. Ενώ θα έπρεπε να υπάρχουν επιδοτήσεις, καθώς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε εν μέσω οικονομικού πολέμου και σε καθεστώς πολέμου η οικονομική ιστορία έχει δείξει ότι τα κράτη επιδοτούν – επιχορηγούν τις επιχειρήσεις, ωστόσο στη σύγχρονη εποχή βλέπουμε δανειοδότηση επιχειρήσεων, η οποία φυσικά επιφέρει και τα αντίστοιχα βάρη είτε σε ακίνητα είτε σε κεφάλαια για εγγύηση», τονίζει.
Ο ίδιος σημειώνει ότι «όλα αυτά έπρεπε να είχαν ξεπεραστεί για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να αντέξουν τους επόμενους μήνες που θα έρθει μία πραγματική φορολογική καταιγίδα».
Διαμαρτυρίες
Δεν υπήρχε πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία για τις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου, Αποστόλης Οντόπουλος, λέει ότι επιλέχτηκαν υγιείς επιχειρήσεις με μεγάλη ρευστότητα που δεν είχαν πληγεί από την πανδημία.
«Γενικότερα δεν υπήρχε η στήριξη που αναμέναμε λόγω της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, ενώ τα δάνεια είναι αναγκαία για να ισορροπήσει η ρευστότητα των επιχειρήσεων και να γίνει η επανέναρξη ομαλά. Είναι ένα κομμάτι ο δανεισμός για τους 2 μήνες με κλειστές επιχειρήσεις. Δεν θα έπρεπε μόνο να δοθούν δάνεια αλλά και στήριξη με φοροελαφρύνσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις, όσο παράλογο και αν ακούγεται, έπρεπε να υπήρχαν ακόμη και παραγραφές χρεών. Ο τουρισμός δεν πήγε καλά και η ζημιά μεταφέρθηκε και στις εμπορικές επιχειρήσεις. Το επόμενο διάστημα έχει μαζευτεί ένα βουνό από χρέη. Το μέτρο της αναστολής από μόνο του δεν αρκεί», προσθέτει.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
