ΤΟΠΙΚΑ

«Βίασαν την ψυχή μας», λένε για τον εμπρησμό στη Ζαγορά

βίασαν-την-ψυχή-μας-λένε-για-τον-εμπρ-194877

Δύο μήνες μετά τον εμπρησμό του αρχοντικού τους στη Ζαγορά, οι δύο αδελφές δίνουν κατάθεση ψυχής

«Βίασαν την ψυχή μου. Δεν έχω ούτε μία φωτογραφία από τους γονείς μου. Δεν μπορεί να υπάρξει παρηγοριά». Με αυτά τα λόγια περιγράφουν οι δύο αδερφές από την Αγία Παρασκευή Ζαγοράς την εφιαλτική εμπειρία που έζησαν από την κόλαση φωτιάς, που στις 18 Δεκεμβρίου «κατάπιε» το πανέμορφο αρχοντικό τους σε ένα βράδυ, ενώ εκείνες απουσίαζαν από το σπίτι για λόγους υγείας.

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ μίλησε με τις ιδιοκτήτριες του σπιτιού, που άλλοτε αποτελούσε στολίδι για τη Ζαγορά, τη Γαρυφαλλιά Σαμαρά και την Ειρήνη Σαμαρά, οι οποίες ξεσπιτώθηκαν επειδή άγνωστος ή άγνωστοι δράστες το έβαλαν φωτιά με σκοπό να εξαφανίσουν κάθε ίχνος πίσω τους μετά την κλοπή των πολύτιμων αντικειμένων που κοσμούσαν το κτίριο.

Οι δύο γυναίκες, που ήταν πάντοτε οι καλύτερες οικοδέσποινες, επιτρέποντας σε όλο τον κόσμο να ξεναγηθεί στο αρχοντικό τους σε όλους του φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου να κάνουν εκεί τις εργασίες τους, σπάνε τη σιωπή τους.

Οι δύο αδερφές υπέστησαν σοκ

Οσο φημίζονταν για τη γενναιοδωρία τους, τόσο η τύχη έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Οι πληροφορίες που έχουν οι δύο κυρίες είναι ότι οι κλέφτες περιέλουσαν το σπίτι με ιδιαίτερα εύφλεκτο υλικό, ώστε να γίνει παρανάλωμα του πυρός και η καταστροφική πυρκαγιά να μην αφήσει τίποτα πίσω της. Συμπεριφέρθηκαν σαν να έτρεφαν μίσος!

«Σοκαριστήκαμε, όταν ενημερωθήκαμε για την πυρκαγιά», περιγράφει η 77χρονη Γαρυφαλλιά, η οποία δυσκολεύεται να πιστέψει ότι η πατρική της οικία καταστράφηκε ολοσχερώς. «Αφήσαμε ένα σπίτι γεμάτο κειμήλια και δεν μας έμεινε ούτε μία φωτογραφία για ανάμνηση. Δεν είχαμε ούτε ρούχα να φορέσουμε, ούτε καν την αστυνομική μας ταυτότητα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο», περιγράφει.

Τρόμος στη Ζαγορά

«Δεν υπάρχουν λόγια για την παρηγοριά που προσπαθούν να μου δώσουν οι συγχωριανοί μου. Δεν φεύγει αυτό από μέσα μου όσο θα έχω τα μάτια μου ανοικτά. Μας έμεινε μία φοβία. Εδώ που είμαι φιλοξενούμενη θέλω να είναι κλειδωμένη η πόρτα. Νομίζω ότι θα μπουν στο σπίτι με πιστόλι να μας σκοτώσουν. Πολλές γυναίκες εδώ αισθάνονται το ίδιο. Εχει τρομοκρατηθεί όλο το χωριό», προσθέτει ακόμη.

«Εδώ έχει σταματήσει η λογική», σημειώνει ακόμη και προσθέτει: «Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα. Και το θέμα είναι να μη ξυπνήσω τη νύχτα. Αν συμβεί αυτό, δεν επανέρχομαι να κοιμηθώ ήρεμα, ενώ ήμασταν γαλήνιοι άνθρωποι. Με τη γειτονιά ήμασταν πολύ φιλικοί. Η Πυροσβεστική δεν πίστευε στα μάτια της που έκλαιγε ο κόσμος με το δράμα μας».

Χρειάζεται δύναμη, παραδέχεται η 77χρονη. Οι δύο κυρίες ενημερώθηκαν από συγγενείς τους για τη φωτιά όταν πλέον η σκεπή του σπιτιού είχε πέσει και δεν είχε απομείνει τίποτα όρθιο παρά μονάχα τα ντουβάρια. Η αδερφή της λιποθύμησε. Η ίδια ανέβασε πίεση. Όταν επέστρεψαν στο χωριό, οι κάτοικοι προσπαθούσαν να συμπαρασταθούν με κάθε τρόπο.

Οι δράστες έριξαν εύφλεκτο υλικό

Από την πλευρά της η Ειρήνη, η οποία είναι 71 ετών και αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, αναρωτιέται πώς θα αντέξει ψυχολογικά να συνεχίσει τη θεραπεία της.

«Πάει το σπίτι μου. Το 2002 το είχα κάνει αναπαλαίωση και από τα βάρη που σήκωσα, λένε οι γιατροί που με χειρούργησαν, έπαθα αυτά με την υγεία μου. Κοιμάμαι και ξυπνάω και σκέφτομαι συνέχεια αυτό, το αρχοντικό μας, που ήταν η ιστορία της Ζαγοράς», σημειώνει.

Οι δύο αδερφές δέχονταν επισκέπτες ακόμη και από το εξωτερικό, καθώς ένας από τους ιδιοκτήτες του σπιτιού πολλά χρόνια πριν να περάσει το σπίτι στα χέρια τους ήταν Αιγύπτιος.

«Δεν μπορώ να καταλάβω αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται ήσυχοι; Εριξαν ειδικό υλικό όπως μου είπαν ώστε το σπίτι να τυλιχθεί αμέσως στις φλόγες, να καεί από πάνω προς τα κάτω. Αν τύχαινε και επιστρέφαμε και εκείνοι ήταν μέσα τι θα συνέβαινε;», αναρωτιέται.

Δέχονταν τηλεφωνήματα με απόκρυψη επί έναν μήνα

Πριν την πυρκαγιά οι δύο αδερφές λάμβαναν τηλεφωνήματα από άγνωστους που καλούσαν με απόκρυψη επί έναν μήνα και όταν σήκωναν το ακουστικό, στην άλλη άκρη της γραμμής δεν απαντούσε κανένας. «Πιστεύαμε ότι έκαναν λάθος. Δεν υποψιαστήκαμε το παραμικρό. Μα και πάλι όμως, ας έκλεβαν ό,τι ήθελαν. Γιατί να βάλουν φωτιά το σπίτι; Σε αυτό το αρχοντικό μπήκαν Ιταλοί, μπήκαν Γερμανοί και δεν το έκαψαν», λέει απηυδισμένη.

Το αρχοντικό είχε πολλά κειμήλια

Το εν λόγω αρχοντικό ήταν το πιο παλιό που υπήρχε στη Ζαγορά. Είχε χτισθεί επί Τουρκοκρατίας. Οι γονείς των δύο αδερφών το αγόρασαν το 1935. Στο σπίτι είχε γίνει αναπαλαίωση το ’94 όμως οι δύο γυναίκες δεν είχαν αλλάξει τη φυσιογνωμία του κτιρίου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Η οικία διέθετε ακόμη τις κρυψώνες της. Εκεί σταματούσε ο χρόνος.

Κειμήλια ανεκτίμητης αξίας στόλιζαν όλους τους χώρους του, ενώ η ταπετσαρία απεικόνιζε τον Λευκό Πύργο και την Ελληνίδα μάνα που έσκυβε στην ελληνική σημαία. Σκαλιστά ποτήρια στο χέρι, χρυσαφικά, κεντήματα μοναδικής αξίας ήταν μερικά από τα πολύτιμα αντικείμενα. Το σπίτι στόλιζε μία παλιά εικόνα του Αγ. Δημήτριου που υπήρχε από τον πρώτο του ιδιοκτήτη, κιλίμια από την Κωνσταντινούπολη, πορσελάνινα φλιτζάνια.

Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη

Ο δύο γυναίκες φιλοξενούνται σήμερα σε συγγενικό τους πρόσωπο. Η οικογένειά τους προσπαθεί να τους σταθεί με κάθε δύναμη. Ο ανιψιός τους Κυριαζής Γεωργούδης λέει: «Το να δέχεσαι ένα τέτοιο χτύπημα είναι ό,τι χειρότερο.Είναι κάτι το οποίο δεν φεύγει εύκολα από τον εσωτερικό σου κόσμο. Φαντάζομαι δεν θα φύγει ποτέ. Για όλη την οικογένεια ήταν ένα αλύπητο χτύπημα. Πώς μπορούν να επουλωθούν οι πληγές τους;».

«Προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Το κόστος αποκατάστασης του σπιτιού είναι υπέρογκο. Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη. Δεν είναι δυνατόν μέσα σε ένα βράδυ να χάνεις τα πάντα, επειδή έτσι αποφάσισαν κάποιοι», συμπληρώνει ακόμη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ

Σχετικά άρθρα:

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου