Πρωτοχρονιά στην «Αρσις» και το Κέντρο Ασυνόδευτων Ανηλίκων – Συγκίνηση για τα παιδιά που έφυγαν, για τους ανήλικους που έλαβαν άσυλο
Συνολικά 56 παιδιά κάθισαν χθες γύρω από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι της Δομής Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων «Αρσις» στη Μακρινίτσα και του Κέντρου Ασυνόδευτων Ανηλίκων Βόλου στην Παιδόπολη Αγριάς, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Οι ανήλικοι κάνουν τις ευχές τους για τη νέα χρονιά, δίπλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Από το τραπέζι της «Αρσις» λείπουν τέσσερα προσφυγόπουλα, φίλοι τους. Κατάφεραν να επανασυνδεθούν με τις οικογένειές τους. Με την ίδια ελπίδα ζουν και οι ίδιοι, κάποια μέρα να βρεθούν δίπλα στα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Το επιστημονικό προσωπικό της δομής φρόντισε να δημιουργήσει μία νότα χαράς στα παιδιά. Να τους εξηγήσει τη γιορτή των Χριστουγέννων, να τους μιλήσει για τον Αη Βασίλη, να φτιάξει γιορτινή ατμόσφαιρα. Οι ανήλικοι στοχεύουν να μείνουν σε κάποια χώρα της Ευρώπης και πρέπει να γνωρίζουν την κουλτούρα της. Εφυγαν από τις πατρίδες τους για να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο. Να ζήσουν μακριά από πολέμους και παρελκόμενους εφιάλτες. Πρέπει, λοιπόν, να είναι προετοιμασμένοι για τη νέα πραγματικότητα.
Ετσι χθες πήραν τα δώρα του Αη Βασίλη. Επιπλέον, το γιορτινό τους τραπέζι περιθελάμβανε την παραδοσιακή σούπα, όλα τα γιορτινά εδέσματα, αλλά και τα γλυκά των ημερών.
Συγκίνηση για Σύρο, που επανασυνδέθηκε με τον αδερφό του
Τα παιδιά έχουν δίπλα τους το επιστημονικό προσωπικό που κάνει τα πάντα για να τα στηρίξει. Εχουν και τις ευχές των προσφυγόπουλων, που κατάφεραν και επανασυνδέθηκαν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να τους συνοδεύουν.
Ενας από αυτούς είναι και ένας 15χρονος Σύρος, που αποχώρησε από την «Αρσις» τον περασμένο μήνα. Ο ανήλικος ήταν πολύ τυχερός που κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα και να είναι ζωντανός. Κόντεψε να πνιγεί μέσα στα πλαστικά βαρκάκια που χρησιμοποιούσαν οι διακινητές για να φέρουν μετανάστες από την Τουρκία στην Ελλάδα μέσω του ποταμού Εβρου. Οι διακινητές τον εγκατέλειψαν σε Νοσοκομείο καθώς είχε πρόβλημα με το πόδι του. Ηταν μόνος του. Οι γονείς του τον στήριξαν οικονομικά προκειμένου να φύγει και να σωθεί από τις βόμβες. Να μην καταταχθεί στον Στρατό.
Ο ανήλικος βίωσε την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα του αύριο, της κάθε στιγμής. Οταν φιλοξενήθηκε στην «Αρσις» αιτήθηκε να επανασυνδεθεί με το μεγαλύτερο αδερφό του που ζει στην Αγγλία. Δεν ήξερε να μιλά καθόλου την ελληνική γλώσσα και ήταν χαμένος επειδή βρισκόταν σε ξένο μέρος. Η ψυχολογική στήριξη του προσωπικού ήταν πολύτιμη εκείνος.
Ο 15χρονος δεν είχε λόγια για να ευχαριστήσει το προσωπικό της δομής, όταν αποχωρούσε από τη δομή για να πάει στην Αγγλία. Δεν ξεχνάει τη βοήθεια που τους προσέφεραν. Ενημερώνει ότι είναι καλά και δηλώνει την επιθυμία του να επισκεφτεί την «Άρσις» ξανά όταν μεγαλώσει. Διατυπώνει ευχές για όλα τα παιδιά.
Χοροί και τραγούδια στην Παιδόπολη
Στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανήλικων στην Παιδόπολη Αγριάς τα παιδιά έχουν ήδη λάβει τα δώρα του Αη Βασίλη. Χθες απόλαυσαν το τραπέζι που περιλαμβάνει εορταστικό μενού που ετοιμάστηκε με τη συνδρομή διατροφολόγου, τραγούδησαν και χόρεψαν. Υποδέχθηκαν τη νέα χρονιά γεμάτα ελπίδα για το αύριο. Πολλοί από τους ανήλικους έχουν ήδη καταφέρει να λάβουν πολιτικό άσυλο για να μείνουν στην Ελλάδα.
Όπως ένας 17χρονος Αφγανός που πρόσφατα είδε να καρπώνονται οι προσπάθειές του, καθώς το αίτημά του για προστασία και για άσυλο έγινε δεκτό γιατί πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις και δεν απαιτείται να επιστρέψει στην πατρίδα του όπου κινδυνεύει.
Η ιστορία 17χρονου Αφγανού
Ο 17χρονος εισήλθε στην Ελλάδα πριν περίπου τρία χρόνια όταν δηλαδή ήταν περίπου 14 ετών. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω απειλών που δεχόταν εκείνος και η οικογένεια του από τους Ταλιμπάν. Η μητέρα του εργαζόταν ως μοδίστρα και ο πατέρας του ως διευθυντής στο σχολείο της περιοχής τους, την οποία όμως διεκδικούσαν οι Ταλιμπάν, που είχαν ζητήσει από εκείνον να αποσυρθεί από τα καθήκοντά του ώστε να σταματήσει να λειτουργεί το σχολείο αλλά εκείνος το αρνήθηκε.
Αποτέλεσμα της άρνησης του πατέρα να «παραδώσει» το σχολείο στους Ταλιμπάν, ήταν να τοποθετήσουν εκεί βόμβα, να χάσει τη ζωή του άμαχος πληθυσμός και να προκληθούν πολλές υλικές ζημιές σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Ο πατέρας του ανηλίκου σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της βομβιστικής επίθεσης σε ηλικία 45 ετών, παρ’ όλη την προσπάθεια να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα της μόρφωσης και της εκπαίδευσης των παιδιών που κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή. Την ευθύνη για την τοποθέτηση της βόμβας την ανέλαβαν οι Ταλιμπάν. Ο 17χρονος είναι πολύ περήφανος για τον μπαμπά του, τον θαυμάζει και τον θεωρεί ήρωα.
Η απειλή των Ταλιμπάν εμφανίστηκε και πάλι. Ο θείος του είχε φαρμακείο στην περιοχή και τα δύο αδέρφια τον βοηθούσαν για να βγάζουν το χαρτζιλίκι τους. Δυστυχώς, οι Ταλιμπάν τους επιτέθηκαν με πυροβολισμούς και από τα πυρά τραυματίστηκε ο μικρότερος αδερφός του στα πόδια, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος.
Ο Αφγανός αναφέρει ότι το ταξίδι για την Ευρώπη ήταν χρονοβόρο και δύσκολο. Εκτός από την μεγάλη ταλαιπωρία που υπέστη, έγινε μάρτυρας σε σκηνές με σκοτωμούς, παρανομίες και σωματική και λεκτική βία. Περπάτησε ατελείωτες αποστάσεις και «φορτώθηκε» σε φορτηγό με πολλούς άλλους άγνωστους ανθρώπους. Αναγκάστηκε να παραμείνει στην Τουρκία έξι μήνες από τους οποίους τους τρείς τους πέρασε σε Τουρκικά κρατητήρια.
Σήμερα έχει βρει ένα ασφαλές καταφύγιο και έχει ελπίδες για το αύριο. Παρακολουθεί μαθήματα Ελληνικών εντός της Δομής αλλά και εκτός, μιας και είναι εγγεγραμμένος σε Δημόσιο Σχολείο και προσπαθεί να ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία.
Οι δύο δομές
Οι δύο δομές παρέχουν συμβουλευτική και ψυχοκοινωνική στήριξη, νοσηλευτική φροντίδα, νομική συνδρομή, υπηρεσίες, διερμηνεία, εκμάθηση ελληνικής γλώσσας, αθλητικές διαπολιτισμικές και ψυχαγωγικές δράσεις.
Απώτερος στόχος των δομών είναι οι φιλοξενούμενοι να αποκτήσουν τα απαιτούμενα εφόδια για την κοινωνική τους ενσωμάτωση και την αυτονόμησή τους μετά την ενηλικίωση.
