Σε δραματική θέση οι χήρες της Μαγνησίας, που είναι κάτω των 52 ετών
Είναι ταλαιπωρημένες και απελπισμένες από τη ζωή και παρόλα αυτά είναι καταδικασμένες να ζουν και με φόβο και ανασφάλεια για το αύριο. Σε δραματική θέση έφερε ο νόμος Κατρούγκαλου τις χήρες της Μαγνησίας.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Πετσόκοψε στο 50% τις συντάξεις χηρείας, που λαμβάνουν για τρία έτη, ενώ εξαίρεσε από τις συντάξεις γήρατος (λαμβάνονται μετά το 67ο έτος της ηλικίας) τις γυναίκες που όταν ντύθηκαν στα μαύρα ήταν κάτω των 52 ετών ρίχνοντάς τις το τελειωτικό χαστούκι, επειδή χήρεψαν! Βολιώτισσες χήρες, που ζουν αυτή τη δραματική εμπειρία, λύνουν στη σιωπή τους και μοιράζονται με τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τις αγωνίες και τον εφιάλτη τού σήμερα. Η φωνή του Συλλόγου Θανόντων ΑΞ.Ι.Α., στον οποίο είναι οι περισσότερες μέλη, δεν εισακούεται από την Πολιτεία, παρά το άδικο και το απάνθρωπο του νόμου.
Πένθιμος πόνος και αγανάκτηση
Η κ. Μαρία Αϋφαντή έχασε τον σύζυγό της πριν από πέντε μήνες. Επειδή είναι 44 ετών, σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου θα λάβει σύνταξη χηρείας για τρία χρόνια ύψους 380 ευρώ και στη συνέχεια η σύνταξη θα κοπεί διά παντός επειδή όταν έμεινε χήρα ήταν κάτω των 52 ετών. Δεν θα λαμβάνει σύνταξη γήρατος, παρά το γεγονός ότι ήταν 25 χρόνια παντρεμένη.
«Ορισμένοι λένε ότι αλλοδαπές γυναίκες παντρεύονται μεγάλους ανθρώπους και διεκδικούν και παίρνουν τη σύνταξή τους και ότι έκαναν αυτό τον νόμο για να σταματήσει αυτό. Εγώ δεν είμαι ούτε Ρωσίδα, ούτε άλλης εθνικότητας. Είμαι 44 ετών και ο σύζυγός μου «έφυγε» στα 51 του χρόνια ενώ εργαζόταν επί σειρά ετών. Είχε γύρω στα 10.000 ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά. Εργαζόταν δεκαπέντε χρόνια στην ΑΓΕΤ και άλλα 20 χρόνια στη ΜΕΤΚΑ», επισημαίνει η ίδια.
Η κ. Αϋφαντή κοιμάται και ξυπνά με το φόβο τού αύριο. «Τα 380 ευρώ δεν είναι σύνταξη, αλλά επίδομα. Ζητάω τη σύνταξη που μου αναλογεί. Τα 10.000 ένσημα ήταν εισφορές του συζύγου μου που πληρώθηκαν με αίμα. Είναι χρήματα που πρέπει να επιστραφούν στην οικογένειά του και όχι να δοθούν σε επιδόματα για αλλοδαπούς ή πρόσφυγες», επισημαίνει.
Η ανασφάλεια για τις μέρες που έρχονται έχουν οδηγήσει την 44χρονη σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση και μάλιστα εν μέσω πένθους. «Μετά τη σύνταξη χηρείας τι; Ποιος θα μου δώσει εμένα εργασία στα 45 – 46 μου χρόνια; Αν δεν δίνουν σύνταξη, να δώσουν τις εισφορές πίσω», προτρέπει με πόνο και αγανάκτηση.
Τρέξιμο από την πρώτη στιγμή
«Δεν προλάβαμε να πενθήσουμε ούτε μία μέρα. Από την επόμενη άρχισε να σε τρέχει ο νόμος», λέει από την πλευρά της η κ. Ευαγγελία Κάλμπαρη, η οποία είναι σήμερα 53 ετών, έμεινε χήρα στα 51 της έτη και είναι μητέρα δύο παιδιών.
Η κ. Κάλμπαρη έχει τις ίδιες αγωνίες και φόβους. «Σ’ ενάμιση χρόνο που θα κοπεί η σύνταξη χηρείας διά παντός ποιος θα με προσλάβει για εργασία; Κι αν υπάρχει μία θέση θα την πάρω εγώ ή τα άνεργα παιδιά μου;», διερωτάται στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η 53χρονη, η οποία για τους ίδιους λόγους δεν θα πάρει σύνταξη γήρατος ούτε μετά τα 67 της χρόνια.
Η κ. Κάλμπαρη είναι απόφοιτος ΤΕΙ Λογιστικής. Είχε εργαστεί για πέντε χρόνια στον κλάδο της. Όμως αργότερα με τις μεταθέσεις του συζύγου της που ήταν στρατιωτικός και την ανατροφή των παιδιών δεν μπόρεσε να συνεχίσει να εργάζεται.
Ο πόνος και η αγανάκτησή της πλέον ξεχειλίζουν. «Ο σύζυγός μου ήταν στρατιωτικός και εργαζόταν 35 χρόνια κανονικά. Υποτίθεται ότι είχε ένα καλό επάγγελμα.
Παίρνω σύνταξη 550 ευρώ. Όμως, αν και το ποσό αυτό είναι καλύτερο απ’ άλλες συντάξεις, ωστόσο σε ενάμιση χρόνο κινδυνεύουμε να έχουμε μηδενικό εισόδημα για το υπόλοιπο τη ζωής μας», τονίζει, ενώ αναφέρει ότι «πέραν αυτού είναι και το ψυχολογικό. Αρχίσαμε να επισκεπτόμαστε καρδιολόγους, ψυχολόγους».
Εντελώς «άδικος» αυτός ο νόμος
«Είναι απάνθρωπος και πρέπει να καταργηθεί αυτός ο νόμος». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει από την πλευρά της η κ. Σωτηρία Πασχάλη, η οποία είναι σήμερα 52 ετών και έχει δύο παιδιά.
Η κ. Πασχάλη αναμένει να λάβει την προσωρινή σύνταξη χηρείας, η οποία έχει προσδιοριστεί να είναι 300 ευρώ. Σύνταξη γήρατος δεν δικαιούται, αν και με τον σύζυγό της είχε 33χρόνια γάμου και 35 χρόνια γνωριμίας.
Ο σύζυγος εργαζόταν 35 χρόνια στην Πολεμική Αεροπορία. Όταν απεβίωσε ήταν σμήναρχος εν αποστρατεία.
«Είχαμε στον Βόλο έναν χρόνο όταν «έφυγε». Μέχρι τότε μετακινούμασταν συνεχώς. Σε Βρυξέλλες, Χανιά, Πελοπόννησο, Ηράκλειο. Δεν μπορούσα να εργαστώ, να έχω κάποια σταθερή απασχόληση», λέει.
Επαναλαμβάνοντας ότι αυτός ο νόμος είναι άδικος διερωτάται «πού πήγαν οι ασφαλιστικές εισφορές του συζύγου μου; Πού πήγαν όλα αυτά τα 33 χρόνια γάμου;».
Η κ. Πασχάλη τονίζει ότι πρέπει να καταργηθεί το όριο ηλικίας και η σύνταξη να χορηγείται στο 70%. «Εγώ πού μπορώ να πάω να εργαστώ σήμερα; Ξέρω να φτιάχνω έναν ωραίο μουσακά, αλλά δεν έχω καμία ειδίκευση», προσθέτει.
Ζωή με εφιάλτες
«Ολοι με κοιτούσαν και κουνούσαν το κεφάλι. Μου έλεγαν ότι λυπούνται πολύ». Υπό αυτές τις συνθήκες και εν μέσω πένθους η κ. Βιολέτα Κλείτσα, η οποία είναι σήμερα 51 ετών, ενημερώθηκε από το ΙΚΑ ότι δικαιούται να λάβει σύνταξη χηρείας τριών ετών και ότι στη συνέχεια δεν πρόκειται να λάβει σύνταξη ποτέ στη ζωή της.
«Κι εγώ τι θα πρέπει να κάνω; Να ζητιανέψω ή να κρεμαστώ;», ήταν η απάντησή της στους υπαλλήλους.
Σήμερα κ. Κλείτσα λαμβάνει σύνταξη χηρείας 345 ευρώ μηνιαίως και ευτυχώς υπάρχουν οι γονείς της και τη βοηθούν.
«Εάν δεν ήταν οι γονείς μου να με στηρίξουν θα είχα τρελαθεί από την κατάθλιψη. Να τους δώσει φώτιση ο Θεός να μας λυπηθούν. Δεν αντέχουμε άλλο. Είμαστε πονεμένες γυναίκες», προτρέπει.
Το παράπονο πνίγει την κ. Κλείτσα. «Πού φταίξαμε εμείς και μας ρίχνουν στον Καιάδα; Πώς θα ζήσουμε; Είναι άδικο αυτό που συμβαίνει.
Είναι σαν να ανοίγουν ένα λάκκο για να χωθώ και εγώ μέσα μαζί με τον άντρα μου. Κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό τον εφιάλτη. Σε δύο χρόνια θα κοπεί η σύνταξη», περιγράφει η ίδια.
Τα δίκαια αιτήματα
Με τον νόμο Κατρούγκαλου οι γυναίκες που μένουν χήρες και είναι κάτω των 52 ετών λαμβάνουν σύνταξη για τρία έτη και ύστερα κόβεται διά παντός. Η σύνταξη χηρείας αντιστοιχεί στο 50% της σύνταξης από 70% που ήταν, με αποτέλεσμα οι περισσότερες συντάξεις χηρείας να είναι ύψους περίπου 360 ευρώ.
Η κ. Δώρα Καναβιτσά λέει ότι ενώ η κυβέρνηση δεν εφάρμοσε τον επανυπολογισμό των συντάξεων την 1//1/19 εντούτοις στις συντάξεις χηρείας έκανε επανυπολογισμό παρανόμως με αποτέλεσμα να βγαίνουν συντάξεις πείνας – επιδόματα.
«Εμείς απαιτούμε την κατάργηση του άρθρου 12 του Νόμου Κατρούγκαλου, κατάργηση των ηλικιακών ορίων, επαναφορά των συντάξεων στο 70%.
Είμαστε οι νόμιμοι κληρονόμοι των ανθρώπων μας και όπως κληρονομούμε όλες τους τις υποχρεώσεις και τα χρέη έχουμε το δικαίωμα να λάβουμε και τις εισφορές που έχουν πληρώσει. Αυτές οι εισφορές είναι ανταποδοτικές και ανήκουν στις οικογένειές μας», εξηγεί.
Η ίδια επισημαίνει ακόμη ότι «τιμωρούμαστε για επιλογές που έγιναν πριν από είκοσι και τριάντα χρόνια».
