Η γενιά των 2,5 ευρώ την ώρα και ανασφάλιστα

η-γενιά-των-25-ευρώ-την-ώρα-και-ανασφάλισ-800906

Η γειτονιά μου, το Κουκάκι, έχει εξελιχθεί σε ένα τεράστιο στέκι. Κυρίως για την νεολαία. Με δεκάδες καφετέριες, μπαράκια και ταχυφαγεία. Έκανα λοιπόν μια επίμονη ερευνά ανάμεσα στα νέα παιδιά που σερβίρουν σε αυτά τα μαγαζιά και σε εκείνα που κάνουν τις διανομές κατ’ οίκον, νεοελληνιστί τους «ντελιβεράδες».

Ασφαλώς δεν προσκομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Οι περισσότεροι πολίτες, γνωρίζουν μέσες – άκρες τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας με τα νέα παιδιά. Ιδίως εκείνοι που έχουν παιδιά τα οποία σπούδασαν, απόκτησαν κάποιο πτυχίο, άλλα μην έχοντας άλλη επαγγελματικη διέξοδο, εργάζονται ως σερβιτόροι, «μπαρτέντερ» και «μπαργούμεν», είτε ως διανομείς προχείρου φαγητού. Καταγραφώ όμως αυτά που αποκόμισα ερωτώντας δεκάδες νέα παιδιά για τις συνθήκες εργασίας τους, τις αμοιβές τους, άλλα και το τι είδους ασφάλιση έχουν. Ιδίως μάλιστα όταν κάποια από αυτά, μετακινούμενα συνεχώς με ένα μηχανάκι, είναι εκτεθειμένα σε διαρκή κίνδυνο.

Τα καταγράφω ως απάντηση στην ειδυλλιακή εικόνα που επιχειρούν να δώσουν οι κυβερνώντες μιλώντας για «νέες θέσεις» εργασίας που τάχα «δίνουν διέξοδο στη νέα γενιά», επειδή αυξάνονται τα μπαράκια, οι καφετέριες, τα σουβλατζίδικα. Έτσι για να δούμε αν δικαιούνται να επαίρονται για την πολιτική τους οι «αριστεροί» και «προοδευτικοί» κυβερνώντες.

Ένας μεγάλος αριθμός λοιπόν από αυτά τα παιδιά εργάζονται μεν πλήρες οκτάωρο, άλλα εμφανίζονται στις μισθοδοτικές καταστάσεις ως «μερικώς απασχολούμενοι», ώστε να δικαιολογούνται οι αμοιβές των τριακοσίων έως τριακόσιων πενήντα ευρώ τον μήνα. Οι πιο τυχεροί αμείβονται με την ώρα. Από 2,5 έως και τέσσερα ευρώ. Όπερ σημαίνει ότι μπορεί να πιάσουν ή και να ξεπεράσουν το πεντακοσάρικο μηνιαίως. Άλλα και σε αυτή την περίπτωση η ασφάλιση δεν είναι πλήρης. Μπορεί να εργάζονται πλήρες οκτάωρο, άλλα δηλώνονται και πάλι ως «μερικώς απασχολούμενοι». Συνήθως ασφαλίζονται για τον μισό χρόνο από εκείνο που πράγματι παρέχουν τις υπηρεσίες τους.

Εκείνοι που άλλοτε εμφανίζονταν να καταγγέλλουν το καθεστώς της «γενιάς των 750 ευρώ», κάνουν τώρα ότι δεν βλέπουν, δεν γνωρίζον τίποτε, για το τεράστιο σκλαβοπάζαρο που λειτουργεί κάτω από την μύτη τους. Όπου πτυχιούχοι του Πολυτεχνείου ή του Πανεπιστημίου «αμείβονται» με το ισόποσο της αξίας ενός …φραπέ, για κάθε ώρα εργασίας. Για να μη μιλήσουμε για το αγριότερο καθεστώς της «μαθητείας», χωρίς καμία απολύτως αμοιβή και ασφάλιση. Τόσο «αριστερά» και «προοδευτικά».

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου