Στο σημείο μηδέν η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σύμφωνα με τους φαρμακοποιούς
Την εφαρμογή ενός δίκαιου και ξεκάθαρου ωραρίου, την αύξηση της δαπάνης του φαρμάκου και την επάρκειά του, καθώς και ένα σταθερό πλαίσιο προστασίας της λειτουργίας του κλάδου, περιλαμβάνει η κορυφή της ατζέντας των φαρμακοποιών στη μεταμνημονιακή πολιτική.
«Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση μπορεί και πρέπει να σηματοδοτήσει την αλλαγή σελίδας στην Υγεία» σημειώνει ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Μαγνησίας και Αλμυρού, Κώστας Ματσιόλης και προσθέτει: «Ο κλάδος των φαρμακοποιών έχει βρεθεί στο στόχαστρο των μνημονικών επιλογών των κυβερνήσεων της τελευταίας πενταετίας από την πρώτη ώρα αρχίζοντας την πρώτη προειδοποιητική κινητοποίηση στις 25/5/2010. Σήμερα πέντε χρόνια μετά τίποτα δεν θυμίζει το χθες στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Oι επιλογές των άκριτων μνημονιακών περικοπών έχουν οδηγήσει στο σημείο μηδέν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη».
Κατά τον κ. Ματσιόλη, κανείς στον κλάδο των φαρμακοποιών δεν ξεχνά ότι «όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας, με τις πολιτικές τους, μετέτρεψαν το φάρμακο από κοινωνικό αγαθό σε καταναλωτικό είδος» και έτσι «οι όποιες εξαγγελίες των κομμάτων τις αντιπολίτευσης για αλλαγές αυτών των μνημονικών πολιτικών», βρίσκουν σύμφωνους τους φαρμακοποιούς και είναι καλοδεχούμενες.
Η διεκδίκηση των αιτημάτων του κλάδου, τα οποία αποτελούν την κορυφή της ατζέντας στην νέα μεταμνημονιακή εποχή αναλυτικά είναι τα εξής: «Ενα ωράριο δίκαιο και ξεκάθαρο που να μη δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, στη συνέχεια μια αυξημένη φαρμακευτική δαπάνη ανάλογη αυτής των ευρωπαϊκών χωρών, που να μην δημιουργεί ανθρωπιστικά προβλήματα και θέματα δημόσιας υγείας, ένα ξεκάθαρο πλαίσιο στο θέμα των ΜΥΣΥΦΑ με στόχο όλα τα φάρμακα να διατίθενται από τα φαρμακεία, για την πολύτιμη προστασία των συνανθρώπων μας από τις γνωστές παρενέργειες από την κακή χρήση των φαρμάκων, επίσης επάρκεια φαρμάκων και ένα σταθερό πλαίσιο που να προστατεύει αφενός τους πολίτες και αφετέρου τους ίδιους τους φαρμακοποιούς και τα φαρμακεία τους. Αλλωστε, όπως οι περισσότεροι εργαζόμενοι, έτσι και οι φαρμακοποιοί, μετρούν τις πληγές τους μία προς μία, καθώς είδαν τα προηγούμενα χρόνια, να διαλύονται -συνεπεία της ύφεσης- περιουσίες και σταθερές ετών».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
