Με περίπατο… διαμαρτυρίας στην παραλία του Βόλου εξέφρασαν την αντίδρασή τους στο αθλητικό lockdown μικροί και μεγάλοι, αθλητές, αθλήτριες, προπονητές και παράγοντες του αθλητισμού της Μαγνησίας χθες Κυριακή, ζητώντας… πίσω τις Κυριακές τους.
Ρεπορτάζ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΤΤΑΣ
Οι προσκλήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδιναν και έπαιρναν τις προηγούμενες ημέρες και χθες, παράγοντες από ερασιτεχνικά σωματεία, γονείς με τα παιδιά τους, αθλητές και αθλήτριες όλων των ηλικιών συναντήθηκαν στο Μνημείο των Ηρώων στην παραλία Βόλου, με τις αθλητικές τους εμφανίσεις, ακόμη και με μπάλες στα χέρια, ή στα πόδια, φέρνοντας στο νου τους, ξέγνοιαστες στιγμές μέσα από τους αγωνιστικούς χώρους, που τόσο πολύ τους έχουν λείψει.
Τηρώντας τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας κατά του κορονοιού παράγοντες, αθλητές, προπονητές είχαν την ευκαιρία να ξανασμίξουν περπατώντας στην παραλία αφού με βάση τις εξελίξεις τους τελευταίους μήνες στα ομαδικά αθλήματα και τις αποφάσεις που έχουν παρθεί τις τελευταίες μέρες, έχουν μετατραπεί σε απλούς θεατές, περιμένοντας ο καθένας ένα καλύτερο αύριο στο άθλημά του.
Σημειώνεται πως την παρούσα στιγμή τα μόνα πρωταθλήματα που συνεχίζουν κανονικά είναι αυτά της Super League 1 και 2 στο ποδόσφαιρο, της Basket League ανδρών στο μπάσκετ και της Volley League, με τις ακαδημίες κάθε αθλήματος να παραμένουν κλειστές, και τα παιδιά να στρέφονται σε άλλα ενδιαφέροντα, ενώ πρωταθλήματα σε εθνικές και τοπικές κατηγορίες παραμένουν στον αέρα, χωρίς καμία ένδειξη επανεκκίνησης. Μέσα στην αθλητική αδράνεια και διέξοδο των αθλητών για λόγους υγείας σωματικής και ψυχικής, υπάρχουν και άνθρωποι που ζούσανε επαγγελματικά μέσα από αυτό που έκαναν, και πλέον δεν έχουν καμία οικονομική στήριξη και αντιμετωπίζουν σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας αποφασίστηκε η συγκέντρωση στην παραλία του Βόλου, με σκοπό να ενώσουν τις δυνάμεις τους παράγοντες, προπονητές και αθλητές, από όλους τους χώρους. Με στόχο να πιέσουν για να επιτραπεί η επιστροφή τους στη δράση η διαδήλωση ήταν δυναμική, αλλά καθ’ όλα ειρηνική και οργανωμένη με κεντρικό σύνθημα «Ο αθλητισμός είναι ζωή». Οι αθλητές ζήτησαν να εισακουστούν, πετώντας το μπαλάκι στην Πολιτεία, ελπίζοντας ότι αυτή την φορά θα εισακουστούν.
Εκ μέρους των σωματείων μίλησαν:
Ιωάννα Αρτεμισίου (παίκτρια μπάσκετ Νίκης Βόλου): «Είναι πολύ δύσκολο και συνάμα στενάχωρο το να είσαι μακριά τόσους μήνες από κάτι που αγαπάς. Από κάτι που για σένα είναι τρόπος ζωής και κάτι, το οποίο δεν μπορείς να αφήσεις ούτε λεπτό. Πραγματικά, μου λείπει πάρα πολύ να είμαι μέσα στο γήπεδο. Να γελάω, να κλαίω, να χτυπάω, να πονάω, να ιδρώνω. Μου λείπουν πολύ όλες αυτές οι στιγμές που πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν. Μου λείπει να βλέπω τις συμπαίκτριες μου. Μου λείπει να βλέπω τους προπονητές μου. Μου λείπει να βλέπω τον κόσμο έξω να μας κοιτάει και να μας χειροκροτεί. Μου λείπουν όλες οι έντονες στιγμές που έχω ζήσει, ζω και θέλω να ζω».
Θοδωρής Ιλτσογλου (καλαθοσφαιριστής Ολυμπιακού Βόλου): «Σας ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα να «βοηθήσετε» να ακουστεί και η δική μας φωνή, η δική μας πλευρά των πραγμάτων. Σε αυτό που θα ήθελα εγώ να εστιάσω, συζητώντας με πολλούς αθλητές της πόλης μας και της υπόλοιπης Ελλάδας, είναι να μην εστιάσουμε στο δέντρο, αλλά πραγματικά να εστιάσουμε στο δάσος. Δηλαδή, αυτό δεν είναι να ανοίξουν τώρα τα γήπεδα και τα πρωταθλήματα και όσα είναι άμεσης και μη χρήσιμης λύσης, αλλά πλέον να δούμε μετά από δύο χρόνια, καθώς και η περσινή και η φετινή χρονιά, έχει αχρηστευτεί. Πρέπει να δούμε ποια είναι και τα πιο βαθιά προβλήματα του αθλητισμού. Βλέπουμε πως σε ένα σύνολο πολλών εκατοντάδων αθλητών, έχουν βρεθεί εκτεθειμένοι όσον αφορά τα εισοδήματα τους και τους τρόπους διαβίωσης και πως δεν έχει αναγνωριστεί το άθλημα του μπάσκετ, τουλάχιστον ως μια κατηγορία, ως άκρως επαγγελματική. Να αναγνωριστεί σαν άθλημα και ξαφνικά κάποια παιδιά ετών 35 και 40 χωρίς να έχουν ούτε ένα ένσημο στην πλάτη τους. Αυτό είναι ένα πράγμα το οποίο τόσο η ΕΟΚ, όσο και η Πολιτεία πρέπει να κοιτάξουν. Υπάρχει πολύ «μαύρο χρήμα» από πίσω και φοροδιαφυγή κακά τα ψέματα. Είναι ένας τρόπος να λυθεί με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Αυτό έπρεπε να έχει ξεκινήσει από πέρυσι για μένα, έτσι ώστε να δούμε κάποια πράγματα σε πρώτη φάση. Το μόνο που κοιτάξανε πέρυσι είναι να κάνουν μια αναδιάρθρωση και να τοποθετήσουν ένα έμπλαστρο σε ένα τραύμα πυροβολισμού. Απλά κάποιες ομάδες χάρηκαν που πήραν ένα εισιτήριο… χωρίς ταξίδι. Το δεύτερο πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι πως οι αθλητές σε ένα διάστημα 1 με 1,5 χρόνο έχουμε αγωνιστεί περίπου 2 με 3 μήνες. Το να «ανοίξει» ένα πρωτάθλημα τώρα, δεν αποτελεί λύση, αλλά πρόβλημα για όλους, τόσο για εμάς τους αθλητές, όσο και για τις ομάδες, που είναι βασισμένες σε τοπικά οφέλη της κοινωνίας από επιχειρήσεις κτλ και ξαφνικά τώρα αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να βρουν κάποια έσοδα τα οποία κακά τα ψέματα δεν υπάρχουν. Οπότε ούτε αυτό μπορεί να γίνει.
Το χειρότερο όμως που βλέπουμε εμείς οι αθλητές, είναι πως παίζεται ένα πολύ περίεργο «τένις» μεταξύ Πολιτείας και Ομοσπονδίας μπάσκετ (ΕΟΚ) καθώς δεν ξέρουμε γιατί δεν ανοίγουμε, αν υπάρχει πλάνο, δεν ξέρουμε γενικότερα τίποτα. Αυτή η απαισιοδοξία δυστυχώς διακατέχει εμάς τους αθλητές και για να μην αναφέρω και τις Ακαδημίες, για τις οποίες δεν είμαι αρμόδιος, αλλά βλέποντας έρευνες του συντοπίτη μας, Νίκου Μπουντούρη, βλέπουμε πόσο περίεργα είναι τα πράγματα και πόσο απαισιόδοξα μπορεί να είναι. Προσπαθούμε να βρούμε κάτι θετικό κάθε μέρα μέσα από μικρές χαρές, αλλά δυστυχώς ακόμη και τώρα γινόμαστε μάρτυρες κάποιων παράλογων πραγμάτων».
Γιάννης Κάιρας (μέλος Δ.Σ. ΑΟ Λεχωνίων μπάσκετ): «Τη στιγμή που ο πρωθυπουργός μας είχε γλεντάκι στην Ικαρία, με 30-40 άτομα χωρίς μάσκες, ο αθλητισμός σε όλη την χώρα είναι κλειστός τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Εδώ μαζευτήκαμε όλοι μαζί, για να διαμαρτυρηθούμε για όλο αυτό, για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας, τις ζωές των παιδιών μας, και να ξαναρχίσει ο αθλητισμός. Είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάμε και να λέμε πως η μπάλα του μπάσκετ είναι φορέας του ιού, τη στιγμή που έχουν ανοίξει τα καταστήματα, τα σούπερ μάρκετ παραμένουν ανοιχτά και τα είδη ένδυσης κ.τ.λ. και εμείς να μην είμαστε ανοιχτοί. Καλούμε όλο τον κόσμο να στοιχηθεί δίπλα μας και την όποια αντιπολίτευση να μην στηριχθεί σε αυτό που γίνεται σήμερα, για να κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, γιατί γνωρίζουμε πως κι αυτοί να είναι στη θέση τους θα έκαναν ακριβώς τα ίδια. Ελπίζουμε να ανοίξει όσο πιο γρήγορα ο αθλητισμός και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα».
Μίλτος Καλόγηρος (Γ.Γ. ΕΠΣΘ): «Η συνάντηση αυτή είναι ένα δίκαιο αίτημα όλων των αθλητών. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Εύχομαι από τη σημερινή (σ.σ. χθεσινή) διαμαρτυρία, να γίνει μια νέα αρχή και να συνεχίσουμε να παίζουμε ποδόσφαιρο. Οσον αφορά για την επανέναρξη των πρωταθλημάτων, δεν έχουμε κάποια νεότερη ενημέρωση από την ΕΠΟ. Είναι θέμα των λοιμωξιολόγων και του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας».
Δημήτρης Κανούλης (γενικός αρχηγός της ανδρικής ομάδας μπάσκετ της Νίκης): «Κατ’ αρχήν θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σ’ όλο τον κόσμο που βλέπω γύρω μου. Εμείς αποφασίσαμε να κατεβούμε όλοι μαζί στην παραλία σ’ έναν περίπατο σε ένδειξη διαμαρτυρίας για όλα αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στα αθλήματά μας. Περιμένουμε από την πολιτεία να δώσει μια λύση στο θέμα του αθλητισμού, γιατί υπάρχουν μικρά παιδιά που αθλούνται, υπάρχουν τοπικές και εθνικές κατηγορίες, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στον «αέρα». Ολους αυτούς τους μήνες εφαρμόσαμε κάθε μέτρο της πολιτείας και τώρα περιμένουμε να δούμε τι μπορούν να κάνουν το κράτος και ο κ. Αυγενάκης για να υπάρξει μία λύση. Θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στα παιδιά του ποδοσφαίρου που έδωσαν το «παρών», γιατί κι εκεί έχουν τα ίδια προβλήματα με εμάς. Κάναμε κάτι όλοι μαζί χωρίς καμία σκοπιμότητα και χωρίς κανένα χρώμα ομάδας. Ευχαριστώ και τα ΜΜΕ που στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία».
Γιώργος Κοσμάτος (προπονητής Νίκης Βόλου μπάσκετ): «Υπάρχουν έρευνες από διεθνείς οργανισμούς, οι οποίες δείχνουν ότι στο εξωτερικό ιδιαίτερα συνεχίζεται ο αθλητισμός και ειδικότερα σε υψηλό επίπεδο, τηρώντας βέβαια τα πρωτόκολλα υγείας, τις αποστάσεις και την υποβολή σε συνεχόμενα Rapid Test.
Οσον αφορά τα τοπικά μας θέματα υπάρχουν δύο ιδιαιτερότητες: Η πρώτη είναι οι ακαδημίες, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν με βάση κάποια πρωτόκολλα και σε ανοικτούς χώρους πιθανόν, με αποστάσεις και ο καθένας με την μπάλα του. Αλλωστε τα σχολεία είναι ανοικτά και εκεί τα παιδιά κάνουν γυμναστική. Κάπως έτσι μπορούν να λειτουργήσουν και οι ακαδημίες.
Η δεύτερη έχει να κάνει με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, όπως είμαστε εμείς στη Νίκη Βόλου. Πάλι με αποστάσεις και κάποιους συγκεκριμένους κανόνες με εβδομαδιαία Rapid Test, όπως δουλεύει και η Α1 μπάσκετ, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να αρχίσουμε, εφόσον η διοίκησή μας είναι θετική και θέλει να αρχίσουμε. Τόσο η Νίκη, όσο και κάποιες άλλες ομάδες μπορούν να σηκώσουν το οικονομικό βάρος. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει βοήθεια από το υπουργείο, όπως πχ να γίνονται με μικρότερο κόστος τα Rapid Test, ίσως και με δωρεά από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Κάτι πρέπει να γίνει για να ξεκινήσουμε, γιατί όλοι χάνουμε. Είναι σημαντικοί οι τομείς της φυσικής κατάστασης, της οικονομίας και της ψυχολογίας, Υπάρχουν πολλοί προπονητές που δεν έχουν άλλη δουλειά και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να βιοποριστούν. Το ίδιο και οι αθλητές, αφού αρκετοί από αυτούς ζουν από τον αθλητισμό και δεν μπορούν να επιβιώσουν. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση».
Ελενα Κουσκούνη (προπονήτρια ΑΣ Βόλος 2004): «Στην ουσία είναι μία βουβή διαμαρτυρία για ότι συμβαίνει αυτόν τον καιρό στον αθλητισμό και έκαναν τα πάντα να είναι νεκρά. Για εμάς αυτό σημαίνει καταστροφή της υγείας των παικτριών, αλλά γενικότερα και του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Θεωρούμε πως αν γίνουν κάποιες προσπάθειες, θα αλλάξει κάτι ως προς το καλύτερο. Έχουμε μία ελπίδα να αλλάξουν κάποια πράγματα μέχρι το τέλος της σεζόν».
Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ): «Η αθλητική οικογένεια της Μαγνησίας βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Είναι πάρα πολλοί μήνες που οι αθλητές και οι αθλήτριες της Μαγνησίας βρίσκονται σε καθεστώς υποκινητικότητας. Φοβερά τα βιοποριστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυμναστές, οι προπονητές και το υπόλοιπο προσωπικό των ακαδημιών των αθλητικών συλλόγων της Μαγνησίας. Νομίζω ότι το παν αυτή τη στιγμή είναι το υπουργείο Αθλητισμού να συνεκτιμήσει σωστά τα επιδημιολογικά δεδομένα. Ο οργανωμένος αθλητισμός δεν αποτελεί εστία μετάδοσης, συνεπώς θα πρέπει να καθίσουν να σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο να επανεκκινήσουν άμεσα τα αθλήματα και οι αγωνιστικές κατηγορίες, προκειμένου αυτός ο κόσμος να ξαναβρεί τη διέξοδο στον αθλητισμό.
Σήμερα (σ.σ. χθες) έχουμε μία πάρα πολύ ωραία κίνηση απ’ όλους τους αθλητές της Μαγνησίας, που έχουν κατεβεί να διαμαρτυρηθούν στην παραλία του Βόλου τηρώντας όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα. Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία αυτή, η οποία είναι αυθόρμητη. Συμμετέχει όλος ο κόσμος μαζί, όλα τα ερασιτεχνικά και επαγγελματικά σωματεία. Επομένως ο κ. Αυγενάκης αντί να διοργανώνει απλά διαδικτυακά σωματεία και να βλέπει 5.000 συλλόγους, όπως λέει ο ίδιος, ας πάρει επιτέλους και ορισμένες αποφάσεις, οι οποίες να τιμούν αυτόν τον κόσμο».
Στάθης Ρόκας (ποδοσφαιριστής Ολυμπιακού Β.): «Είναι μία κίνηση που δείχνει την ενότητα του αθλητισμού, γιατί ο αθλητισμός είναι ένας. Νομίζω ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι είναι τελείως διαφορετικός ο δικός μας κλάδος απ’ όλους τους άλλους. Σίγουρα σ’ όλους τους κλάδους υπάρχουν δυσκολίες, αλλά σ’ εμάς υπάρχει ιδιαιτερότητα, επειδή έχουμε να κάνουμε καθαρά με τον ανθρώπινο παράγοντα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δοθούν άμεσα λύσεις ιδιαίτερα στον χώρο του αθλητισμού, για να μπορέσουμε να ξαναμπούμε στο γήπεδο και να νιώσουμε φυσιολογικοί άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που ζούμε εμείς ως επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι λίγο περίεργο, γιατί ο κλάδος μας κατά τα 2/3 είναι ανοικτός. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται με τα ίδια πρωτόκολλα σ’ ένα γήπεδο έξι στρεμμάτων να μην μας επιτρέπουν ως επαγγελματίες να πάμε να κάνουμε τη δουλειά μας, ενώ αφήνουν τον κόσμο να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα πχ σε λεωφορεία ή στο μετρό στην Αθήνα. Εμείς έχουμε ζητήσει να κάνουμε τα τεστ κάθε εβδομάδα και να γυμναζόμαστε σ’ έναν ανοικτό χώρο όπως είναι το γήπεδο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μας αφήνουν να προπονηθούμε ενώ ο κλάδος μας είναι ανοικτός κατά τα 2/3, πράγμα που μας βάζει σε πονηρές σκέψεις».
Λευτέρης Φούτρης (υπηρεσιακός τεχνικός του Θησέα και προπονητής τερματοφυλάκων στην Ακαδημία Αγίας Παρασκευής): «Συγκεντρωθήκαμε στην παραλία μαζί με τους συναδέλφους προπονητές για να στηρίξουμε σ’ όλον τον αθλητισμό, σ’ ένα κομμάτι που πονάει που κακώς και όχι τεκμηριωμένα δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμη. Πεποίθηση και θέληση όλων είναι να ξαναγυρίσουμε στα γήπεδα. Προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι η ακαδημία. Τα παιδιά έχουν πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Οπου μας συναντούν μας ρωτούν κι εμείς δεν μπορούμε να απαντήσουμε για μια κατάσταση, την οποία δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε ούτε στον εαυτό μας. Ελπίζουμε τα πράγματα να πάνε καλύτερα. Με το τέλος του χειμώνα και λόγω των καιρικών συνθηκών ίσως υπάρξει βελτίωση. Υπομονή και δύναμη…
Η Γ’ Εθνική είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Ολοι οι εμπλεκόμενοι θέλουμε να είμαστε στα γήπεδα είτε στην Γ’ Εθνική και στις τοπικές κατηγορίες, είτε στην ακαδημία, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα είναι δύσκολη. Νομίζω ότι στην Γ’ Εθνική ελάχιστοι σύλλογοι έχουν τη δυνατότητα να τηρήσουν το υγειονομικό πρωτόκολλο, το οποίο θα ίδιο με τις παραπάνω κατηγορίες. Επομένως εκτιμώ ότι η κατάσταση είναι δύσκολη για την επανεκκίνηση αυτής της διοργάνωσης».
